tips curretage

A

Anoniem

Guest
Hallo lieve meiden

Sinds afgelopen donderdag weet ik dat ik in afwachting ben van een miskraam.
Ik heb ervoor gekozen om het eerst zelf af te wachten,maar tot nu toe nog niks.
Morgen moet ik nog even naar de gynaecoloog om te kijken hoe het ervoor staat en te bespreken over hoe laat ik donderdag in het ziekenhuis moet zijn.
Als het vandaag of morgen niet komt moet ik donderdag gecurreteerd worden.

Nu ben ik zelf al erg vaak onder narcose geweest ivm ooroperaties  en heb er nu dus echt geen zin meer in ik vind het namelijk vreselijk!

Is er iemand die mij nog tips kan geven ivm de curretage?
Zijn er dingen waar ik aan moet denken of dingen die ik juist wel of niet moet doen?
Zowel voor tijdens als na de curretage?

Veel liefs Petra

 
Ik kreeg vorig jaar een miskraam met 14 weken en werd ook gecurretteerd.
Je kan eigenlijk niet veel doen, alleen maar afwachten.
ALs je onder zeil bent merk je niks meer en als je wakker wordt voel je je leeg.
Ik had geen idee hoe mijn lijf zou reageren op zoiets, maar dat viel me 100 % mee.
Twee dagen later liep ik al weer in de stad om de laatste vakantieinkopen te doen. Het was een week voor onze vakantie namelijk.
Ik was heel snel weer fit. Nog een beetje last van de hormonen die je lijf nog moeten verlaten, dat wel.
Toegeven aan het verdriet heeft me ook goed geholpen. Af en toe even lekker vreselijk huilen om wat je nu toch is overkomen en om het kindje wat niet mocht komen.
Verder gewoon maar weer doorgaan met je leven, tis niet anders.

Heel veel succes meid, en jammer dat het zo moest gaan.
Hopelijk komt er nog een zwangerschap voor jullie die wel goed afloopt!

Groetjes Annemieke ( 34 wk zwanger)
 
Hoi Petra,

Wat verdrietig dat je een miskraam hebt. Ik heb in maart vorig jaar ook een miskraam gehad na 13 wk zwangerschap. Ik heb toen na een week wachten ook een curretage gehad. Mij is de curretage voor 100% meegevallen en ik had er eigenlijk ook vrede mee dat het mis is gegaan. Ze onderzoeken nog wel de eventuele oorzaak maar in mijn geval was het 95% zeker dat het vruchtje gewoon niet sterk genoeg was.  
Het ziekenhuispersoneel was heel vriendelijk en stelden je echt op je gemak, ik had ook een eigen kamer die dag. De narcose vond ik op voorhand heel eng, echter die is me erg meegevallen, al met al duurde de ingreep nog geen half uur. Waar ik veel aan gehad heb ik het goed doorlezen van de door het ziekenhuis verstrekte documentatie over narcose en de curretage zelf. Ik heb geen restanten of zo gezien (ook niet om gevraagd) en had er ook geen behoefte aan.  Verder zou ik je aanraden de week erna lekker rustig aan te doen. Ikzelf deed dat (achteraf gezien) te weinig. Sterker nog ik ben na één dag al weer rustig gaan sporten (cardio fitness) maar kreeg daardoor een behoorlijke bloeding. Het duurde bij mij daardoor (tenminste dat denk ik) ook best lang voordat de cyclus weer op orde was. Ik had gedurende een periode van 12 weken af en toe een bloeding, daarna kwam alles pas weer op gang. Sinds november ben ik weer in  verwachting en over ruim 4 weken is het zover.

Heel veel sterkte,

Gr,
Maria
 
Bedankt meiden voor jullie reactie.

Op dit moment heb ik ligt roze bloedverlies dus ik heb nog hoop dat het vanzelf gaat komen

Liefs Petra
 
Hallo,

Heel veel sterkte!!
Ik heb zelf vorig jaar in september ook een miskraam gehad na 12weken zwangerschap  en ben toen ook gecurateerd.
Je kan niet meer doen dan alles over je heen laten gaan, ik weet nog heel goed dat toen ik wakker werd uit de narcose me heel erg leeg en verdrietig voelde
Alles is dan weg.

gelukken zijn we snel weer zwanger geraakt, ben nu 36 wk en 2 dagen ver.
 groetjes sylvia

 
hey Petra,
wat verdrietig zeg....echt heeeel erg.
En dan moet je nu ook maar afwachten, ik weet hoe naar dat is.
Ik zelf heb net anderhalve maand geleden ook een mk gehad, met negen weken.
Ik heb twee en een halve week erover gedaan, maar dan was het ook over.
Nog een nacontrole bij de vk, en alles was helemaal schoon.

Heb je nu veel pijn?
Ik kan als tip geven dat je beter kan wachten tot het vanzelf eruitkomt, als je dat vol kunt houden.
Als het goed is handelt je lichaam dit zelf verder af. Zoniet, dan merk   je dat aan dat je veel pijn en bloedverlies hebt en blijft houden.

Het kan wel een maand duren wist je dat? Als jij dat aankunt dan zou ik dat adviseren. Gyneacoloog doet vaak alsof het niks is, curretage. Maar het is een operatieve ingreep waarbij je onder volledige narcose gaat, bovendien kan er schade aangebracht worden zoals een baarmoederwand perforatie, of later verklevingen en dat heeft als negatief gevolg (in het ergste geval) dat je niet meer zwanger kunt worden of er veel moeite mee zult hebben.

Ik wil je niet beangstigen, ik wil je juist moed geven dat je lichaam dit aan kan in principe, pas als er complicaties zijn, dan zou ik aan een curretage denken.
Laat je niet overhalen door wie dan ook, zelfs niet een gyn, het moet medisch noodzakelijk zijn, of jij moet het gevoel hebben dat je het niet meer kunt zo verder te lopen met een gestorven vruchtje.

Als je besluit om af te wachten dan heb je tenminste ook wat tijd om afscheid te nemen, en de dingen te voelen die je voelt.
Misschien wil je een aandenken maken voor dit kindje, dat het niet gehaald heeft,

en als je dan toch uiteindelijk curretage moet, dan komt dat ook wel weer goed.
Er zijn risico's maar dat is met alles, zorg goed voor jezelf!

sterkte,
x Kim
 
hoi Petra,

Ik had in januari met 8 wkn mn eerste echo, hierop was alleen een vruchtzakje te zien met een heeel klein vruchtje. Ik het het toen afgewacht en 1,5 wk later kreeg ik een beetje bloedverlies. Dit heeft een week geduurd en toen kwam de echte miskraam op gang. Moet zeggen dat het me behoorlijk tegen viel. Ik had een heel heftige menstruatie verwacht met zware krampen maar ik vond dit echt een kleine bevalling. Gepaard met flinke stolsels. Wat ik wel heel bijzonder vond dat de weeen (zo voelden ze aan) als donderslag bij heldere hemel stopten. Alle pijn ineens weg, ik keek echt om me heen of er iemand, bij wijze van spreken, met een toverstafje stond te zwaaien.
Voor de zoveelste keer ging ik naar het toilet en elke keer als ik een stolsel oid verloren had dacht ik:zou dit het zijn? Maar nu was het duidelijk een vruchtzakje. Heb er goed naar gekeken en verbaasde me nog hoe groot het was. (maar er zat dus zo goed als niets in, en heb het ook toen doorgespoeld. Later hoorde ik dat het vruchtzakje nog door kan groeien ook al is het vruchtje gestopt met leven).
Was heel blij dat mijn lichaam het zelf opgelost had, belde de vk nog of ik nog een nacontrole kreeg maar zij zei dat wanneer je vanzelf na ong 5 dgn zou stoppen met bloeden je er van uit kan gaan dat het goed gegaan is.
Het bloeden duurde iets langer maar hield vanzelf op. Ongeveer 2 wkn niet gebloed en toen dacht ik weer ongesteld te zijn geworden. 2e dag een mega heftige bloeding(op een heel ongeschikt moment natuurlijk), daarna weer normaal. We gingen op vakantie en tijdens de  vlucht weer zo'n heftige bloeding (het stroomde eruit en geen extra kleding in de handbagage). Ik janken want nu werd me duidelijk dat dit geen gewone menstruatie was en we zouden 3 wkn naar Amerika gaan.
Afijn, 2wkn bloedverlies gehad wel weinig gelukkig en toen maar een week eerder naar huis. Het zat me toch niet lekker en had ook nog een enorme uitslag op m'n voet.Zat dus niet mee die vakantie.
Direkt naar de dokter en gyn, echo wees uit dat er nog een heel klein vliesje was blijven zitten.....
Toch nog een curretage. Had deze met een ruggeprik op advies ook van het ziekenhuis. Moet zeggen dat het niet fijn is zo'n ruggeprik maar zeker goed te doen. Had altijd een vreselijke voorstelling bij een ruggeprik maar dat valt alles mee. Zodra de verdoving is uitgewerkt en je kan plassen mag je naar huis. Er was een dame die onder narcose was geweest en die mocht wel sneller naar huis. Maar ach ik weet niet hoe die zich daarna voelde. Ik heb nergens last van gehad, heel klein beetje bloed maar hield heel snel op. 2wkn daarna weer normaal ongesteld en toen direkt zwanger!
Dat was heel fijn natuurlijk.
Ik heb al een kindje van 20 mnden en dat scheelde wel bij het verwerken. Ik heb er niet veel verdriet van gehad ( wel veel ongemak!) want ik dacht steeds: een tweede kindje is een wens (hele grote dat wel) maar als er iets met mn vriend, mn dochter of mijn eigen gezondheid zou zijn zou dat zo veel erger zijn. Ik koester echt wat ik heb en besef dat een gezond leven en dierbaren om je heen heel bijzonder en belangrijk zijn (e.o.). Nogmaals om geen onduidelijkheid te scheppen ik denk wel dat het enorm scheelt dat mijn kinderwens in de eerste plaats al in vervulling was gegaan.

Heel veel sterkte met je keuzes en deze rotperiode!
gr doorbel
 
Heyy!
echt wat super rot voor je ik weet nog toen ik hoorde dat ik een miskraam had!
het voelde echt alsof niks meer zin had en ik voelde me zo leeg en telkens hopen dat ze een fout gemaakt hadden!
met 10 weken hoorde ik dat het hartje niet klopte en heb toen 3 weken afgewacht maar er gebeurde niks dus op 23 jan. dit jaar heb ik een curretage gehad en ik was zo bang voor alles maar het viel allemaal reuze mee!
je krijgt gewoon je narcose en daarna word je wakker met een mega grote maandverband tussen je benen want eerst d8 ik oh is het wel echt ik voel me zo goed nog maar toen ik die maandverband zag d8 ik oh het is wel echt!
en ik moest ook heel erg huilen toen ik wakker werd mischien doordat me lichaam toch wist dat ik iets verloren was ofzo!
maar goed een week na de curretage begon ik heel erg te bloeden met stolsels en toen moest ikw eer na het ziekenhuis en bleek dat ze niet alles weg gehaalt hadden.
ze overweegte een 2e curretage maar wouden wachten omdat dat wel veel risico's met zich mee bracht!
en ik wou het ook niet want was veelste bang dat ik nooit meer kinderen zou kunnen krijgen (was toen 17 jaar :$)
naar een maand ongeveer zo hevig bloeden iedere x werd het wat minder en uiteindelijk was alles weer normaal!
en ja ik weet niet als het daardoor kwam allemaal maar in april lag ik een week in het ziekenhuis met een eileiderontsteking dus dat was ook erg eng!
maar nu is alles goed en ben ik 5 week en 6 dagen zwanger :) hopen dat t nu goed gaat en hopen dat bij jou de curretage gewoon normaal verloopt en alles goed gaat en dat je snel weer zwanger mag worden!!
heeeel veel sterkte!!
(oh ja en laat je lekker verwennen als je thuis komt uit het ziekenhuis dat kan je wel gebruiken dan!)

Liefs melanie!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan