Hallo mama's en misschien wel papa's
Onze dochter is 16 maanden, erg leer gierig, volop aan het praten en gebaren. Maar vooral momenteel aan het uittesten en dwarsen.
Waar wij in de veronderstelling waren dat de nee is 2 pas rond die leeftijd begint, weten we nu af en toe even niet wat we er mee moeten soms.
Het woord "mij" in de zin van dat is van mij is sinds deze week favoriet net als het woord "nee".
Nou wil het geval dat je soms 100x iets kan zeggen maar het lijkt alsof ze haar oren kwijt is.
Bijv. Zet je beker maar op de tafel, en hier gewoon geen gehoor aan geven, of uit boos zijn gooien met der beker.
Net als met spullen opruimen.
Stiekem over de bank rennen terwijl dit niet mag uiteraard, deze is om op te zitten.
Op de vaatwasserklep gaan zitten, in de kast willen klimmen. Op d'r speelgoed kist lichtknopjes aan en uit drukken.
Niet meer op het aankleedkussen willen liggen maar staan op de commode en aan het plankje willen hangen.
Als mw iets niet mag of niet wil, kan ze gaan gooien of zich dramatisch op de grond neer storten ( leuk met wandelen ook)
Verder is mw wel aanhankelijk, waar ze eerst netjes sorry gebaarde, omdat ze donders goed door heeft dat ze iets niet mag of iets stouts heeft gedaan, lijkt het nu af en toe alsof ze er maling aanheeft.
En ook het constante geklim, geklauter en gespring op of bij papa en mama is soms ook wel vervelend. Man had gister zijn tanden al door de lip, omdat we moesten springen op de commode.
Andere kindjes wegduwen bij de gastouder deze bij haar op schoot zitten.
Nou snappen we wel dat dit weer een nieuwe fase is. Maar graag zouden we wat tips of trucs willen ontdekken om mw en ons te helpen. Hoe ben je toch duidelijk en kunnen we consequent blijven in de dingen die we niet willen, deze ze overigens eerst ook niet deed.
Ps: dit is een opsomming van dingen, en over het algemeen is ze heel lief en behulpzaam en zijn we onwijs trots op hoe ze het doet. Niet dat we onze dochter als een vreselijk terror kind willen afschermen.
Onze dochter is 16 maanden, erg leer gierig, volop aan het praten en gebaren. Maar vooral momenteel aan het uittesten en dwarsen.
Waar wij in de veronderstelling waren dat de nee is 2 pas rond die leeftijd begint, weten we nu af en toe even niet wat we er mee moeten soms.
Het woord "mij" in de zin van dat is van mij is sinds deze week favoriet net als het woord "nee".
Nou wil het geval dat je soms 100x iets kan zeggen maar het lijkt alsof ze haar oren kwijt is.
Bijv. Zet je beker maar op de tafel, en hier gewoon geen gehoor aan geven, of uit boos zijn gooien met der beker.
Net als met spullen opruimen.
Stiekem over de bank rennen terwijl dit niet mag uiteraard, deze is om op te zitten.
Op de vaatwasserklep gaan zitten, in de kast willen klimmen. Op d'r speelgoed kist lichtknopjes aan en uit drukken.
Niet meer op het aankleedkussen willen liggen maar staan op de commode en aan het plankje willen hangen.
Als mw iets niet mag of niet wil, kan ze gaan gooien of zich dramatisch op de grond neer storten ( leuk met wandelen ook)
Verder is mw wel aanhankelijk, waar ze eerst netjes sorry gebaarde, omdat ze donders goed door heeft dat ze iets niet mag of iets stouts heeft gedaan, lijkt het nu af en toe alsof ze er maling aanheeft.
En ook het constante geklim, geklauter en gespring op of bij papa en mama is soms ook wel vervelend. Man had gister zijn tanden al door de lip, omdat we moesten springen op de commode.
Andere kindjes wegduwen bij de gastouder deze bij haar op schoot zitten.
Nou snappen we wel dat dit weer een nieuwe fase is. Maar graag zouden we wat tips of trucs willen ontdekken om mw en ons te helpen. Hoe ben je toch duidelijk en kunnen we consequent blijven in de dingen die we niet willen, deze ze overigens eerst ook niet deed.
Ps: dit is een opsomming van dingen, en over het algemeen is ze heel lief en behulpzaam en zijn we onwijs trots op hoe ze het doet. Niet dat we onze dochter als een vreselijk terror kind willen afschermen.