tips mbt overheersende toekomstige oma

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi meiden,

Ik vroeg me af of er tips zijn hoe toekomstige oma’s die te overheersend zijn wat betreft de nog niet eens geboren kleinkinderen. Het zijn haar eerste kleinkinderen. Ik ben uitgerekend op 1 juni 2008.

Ik zal het zo kort mogelijk proberen uit te leggen.

Mijn ouders wonen in Curaçao. Mijn moeder is helemaal weg van het feit dat ik zwanger ben en zeker nu we weten dat het er 2 zijn. Ze wil zo graag betrokken zijn bij alles dat ik er gek van word.

Ze wordt van de zomer 60 en wil eigenlijk dat we dan met de meiden naar hun toe vliegen voor het feest. Hier heb ik helemaal geen zin in omdat ik gewoon de tijd wil hebben om overal rustig aan te wennen etc. En mocht het zo zijn dat ze de couveuse in moeten wil ik me geen zorgen hoeven te maken over de tickets. Dus toen kwam ze met het idee om in november te komen, samen met haar 6 zussen met aanhang. Pfff, dat is me veeeeeel te druk.

Nu kregen we afgelopen vrijdag te horen dat we er heel misschien rekening mee moeten houden dat ik naar Leiden moeten om geopereerd te worden. Nou ja, eigelijk de kleintjes omdat de een zeg maar het eten van de ander afpakt waardoor ze niet even snel groeien. Dit is voor beide kleintjes slecht. Ze wou al meteen een ticket gaan reserveren om er bij te zijn. Toen ik zei dat dat niet persee nodig is, aangezien ik 4 tantes en mijn zusje in Leiden heb zitten en de 2 andere zullen vast ook komen. Dus weer een volle drukke bak met allemaal mensen die willen helpen.

Vorige week was ze ook al zomervakanties aan het plannen voor wanneer de kleintjes naar de basisschool gaan. Toen ik opmerkte dat ik zelf met mijn kinderen op vakantie wil tijdens hun zomer vakantie, kreeg ik de reactie dat dat maar onzin is omdat wij ze het hele jaar al zien. Maar het zijn toch onze kinderen. . . . .

Ik voel me zo overladen door alles wat mijn moeder wil en ik baal er van. Ik heb al genoeg aan mijn hoofd nu we sinds eind december onder strenge,wekelijkse controle staan bij de gyn om te kijken of alles goed gaat met de kleintjes. Ik wil gewoon kunnen genieten van mijn zwangerschap zonder met jan en alleman rekening te moeten houden.

Pfff, het is toch een heel verhaal geworden, maar ik moest het even kwijt. Dit zijn de voornaamste dingen waar mijn moeder over blijft drammen.

Hopelijk hebben jullie tips.

Alvast bedankt!

Liefs,
Sara
 
Hallo Sara,
Ik weet niet hoe de band met je moeder is. Maar als je er nu niets van zegt zal ze haar grenzen nooit leren kennen, denk ik. Als ik het goed begrijp heb je 3 zussen. Ze heeft dit al 4 maal zelf meegemaakt. Kun je haar niet duidelijk maken dat je nu andere dingen aan je hoofd hebt en echt niet bezig bent met schoolvakanties. Het lijkt me voor jou ook niet goed al die stress.
Ik herken dit gedeeltelijk, maar ik geef mijn schoonouders die ruimte helemaal niet. Ik weet dat als ik ze een vinger geef ze mijn hele hand nemen. Maar goed dat is een andere situatie.
Succes, ik hoop dat je er uit komt.
 
Hi meid,
ik begrijp je situatie. Maar ik liet de eerste ook best over me heen lopen door m'n schoonmoeder. Alleen je kunt rustig blijven, en het naderhand op bv je partner afreageren (niet zo goed voor je relatie natuurlijk), of gewoon zeggen waar het op staat. En dat heb ik dus gedaan, en geloof me, dat helpt. Zij stond de eerste keer toen ik haar erop aansprak ook met de mond vol tanden en was zwaar beledigd. Maar je wordt als moeder nou eenmaal als een leeuw die opkomt voor haar kinderen. Als jij of je partner het niet doet, doet niemand het voor je. Het beste is het gewoon eerlijk te zeggen zonder het lief ín te pakken, anders valt het kwartje niet.
 
Hoe moeilijk het misschien nu ook mag zijn, toch raad ik je ten sterkste aan om duidelijk jouw grenzen aan te geven.
JIJ bent zwanger, het worden JOUW kinderen, JIJ bepaald wat er gebeurd met je kinderen, JIJ bent verantwoordelijk! (en je partner natuurlijk)

Bij mij zou mijn schoonmoeder wel even vertellen hoe ik moest opvoeden en wanneer het eerste fruithapje gegeven kon worden, etc.
Ondanks dat ik toch echt geen blad voor mijn mond nam en heel duidelijk maakte hoe IK het wilde hebben bleef ze maar doormauwen.

Na enige tijd was ik dit zo zat dat ik heb gezegt dat zij haar kans gehad heeft om te moederen over haar kinderen en dat IK nu aan de beurt ben. En als ze dat niet kon aanzien dat ze dan of maar weg moest blijven.

Eindelijk was het duidelijk, ookal zie ik haar af en toe nog proberen om via mijn oudste haar wil door te drijven. Alleen bij haar krijgt ze geen voeten aan de grond want die zegt altijd: Even aan mama vragen of nee dat mag niet van mama.

Sterkte ermee!

Liefs Anja,
Mv Alysha 14-01-2002 en Jennifer 25-12-2005 en zwanger UD 23-05-2008

 
Ja meid, ik kan me alleen maar bij de vorige spreeksters aansluiten.
Nu voor jezelf opkomen en dat blijven doen.

Je zult je moeder duidelijk moeten maken dat je voor het komende jaar (dus inclusief november) geen vaste plannen wilt maken, dus dat jij je niet vast wilt leggen op bezoek aan haar en ook niet op bezoek van haar.
En voor wat betreft dat plannen maken voor als de kinderen naar school zijn... neemt ze zichzelf wel serieus???? Wie dan leeft, wie dan zorgt... Maar ik zou we wel duidelijk maken wat de visie van jou en jouw partner daar op is.

Bij mij vraagt de hele familie vanaf de geboorte van mijn dochter (net twee) al aan mijn dochter (nota bene?) wanneer kom je logeren???????
Nou heb ik lekker 14 maanden borstvoeding gegeven, wat het beste excuus is om ze niet te laten logeren, maar ook daarna... oppassen à la, maar logeren? Is dat niet iets wat voor alle partijen (gast en gastvrouw) leuk moet zijn??? Nou ik kan je wel vertellen: mijn dochter heeft er nog niet bepaald behoefte aan. En wij vinden het veel te leuk om samen met haar op vakantie te gaan, dus ze blijft fijn bij papa en mama... Dus ik geef er gewoon nooit antwoord op als ze het vragen (ze vragen het tenslotte ook niet aan mij!), maar eigenlijk zou ik ze allemaal gewoon eens moeten zeggen dat het maar uit moet zijn met dat getouwtrek, dat ze voorlopig lekker bij haar papa en mama blijft en dat hetzelfde voor pukkie2 gaat gelden!!! Tegen de tijd dat ze er zelf om gaan vragen, dan gaan we praten over logeren...

Dit even ter illustratie.

Maar ik denk ook, dat je wel rekening moet houden met de gevoelens van je moeder. Niet dat je toe moet geven, maar je kunt in je reactie wel aan je moeder meegeven dat je wel begrijpt dat ze ver weg is, en dus minder betrokken en dat ze dat misschien moeilijk vind, maar dat dit geen reden is voor jou, om je grenzen te verleggen en dat je daarom toch bij je standpunten blijft.

Ik hoop dat het je relatie met je moeder niet zal schaden en dat jij wat meer lucht krijgt. Het lijkt me toch al zo'n stress-volle tijd, hier zit je gewoon niet op te wachten.

Sterkte.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan