Hallo allemaal,
Voor het eerst dat ik zelf een onderwerp start.
Ik lees vooral veel mee met anderen en vind daar vaak antwoorden op mijn vragen, erg fijn!!
Ik vraag niet snel om hulp en tips maar nu zit ik toch met iets en hoop reacties te krijgen van andere mama's...
Onze kleine meid is nu 10,5 maand en slaapt erg slecht snachts. Tot 7,5 maand ging het slapen echt perfect!! Toen ging het lichamelijk niet zo lekker met haar, ze heeft behandelingen van een osteopaat gehad ivm zogenoemde Kiss-syndroom en flinke verkoudheid erachteraan.
Nu gaat het lichamelijk echt beter met haar maar het lijkt alsof ze het doorslapen verleerd is...??
In de tijd dat het niet zo lekker met haar ging was ze snachts veel wakker, had ze veel pijn en waren wij ook vaak bij haar in dr kamertje of lag ze bij ons in bed.
Ze gaat rond half 8/8 uur naar bed en wordt dan vaak rond 11 uur wakker, als we bij haar zijn en ze een aanraking van ons voelt op hoofdje of haar ruggetje slaapt ze verder, zodra we de kamer uit zijn huilt ze weer. Soms duurt dit van 11 tot 3 uur snachts, dan slaapt ze eventjes en is ze vervolgens om 6 uur sochtends weer klaar wakker.
Op dit moment is ze ook erg eenkennig en het lijkt alsof ze veel moeilijk zonder onze aanwezigheid kan. Ze komt ook gewoon niet meer in een diepe slaap en wordt altijd huilend wakker.
Nu hebben we sinds een paar nachten haar bedje naast ons bed staan om zo een stapje te wennen dat ze wel echt in dr eigen bedje moet blijven. Ook nu wordt ze nog 5 a 6 keer per nacht wakker, speentje erin en even aaien en ze slaapt wel weer verder. om half 7 is ze wakker en spring levend! Overdag slaapt ze 2 keer een half uur en that's it!!
Ik vraag me af of we er goed aan doen haar op deze manier te wennen aan weer in haar eigen bejde slapen. Daarnaast zou ik heel graag willen dat ze weer in een diepe slaap komt en lekker een lange ruk kan maken.
Nu lees ik ook steeds over de sprong rondom de 11 maanden, wellicht heeft dit er ook mee te maken??
Ik weet het gewoon niet meer en ik voel me hierdoor erg machteloos, ik schuif het steeds af op tandjes, sprong, eenkennigheid om zo maar door deze zeer slopende periode heen te trekken.
Beetje lang verhaal maar wilde graag een zo goed mogelijk beeld schetsen...
Wie herkent dit en heeft wellicht goede tips??
Alvast bedankt!
Veel liefs.
Voor het eerst dat ik zelf een onderwerp start.
Ik lees vooral veel mee met anderen en vind daar vaak antwoorden op mijn vragen, erg fijn!!
Ik vraag niet snel om hulp en tips maar nu zit ik toch met iets en hoop reacties te krijgen van andere mama's...
Onze kleine meid is nu 10,5 maand en slaapt erg slecht snachts. Tot 7,5 maand ging het slapen echt perfect!! Toen ging het lichamelijk niet zo lekker met haar, ze heeft behandelingen van een osteopaat gehad ivm zogenoemde Kiss-syndroom en flinke verkoudheid erachteraan.
Nu gaat het lichamelijk echt beter met haar maar het lijkt alsof ze het doorslapen verleerd is...??
In de tijd dat het niet zo lekker met haar ging was ze snachts veel wakker, had ze veel pijn en waren wij ook vaak bij haar in dr kamertje of lag ze bij ons in bed.
Ze gaat rond half 8/8 uur naar bed en wordt dan vaak rond 11 uur wakker, als we bij haar zijn en ze een aanraking van ons voelt op hoofdje of haar ruggetje slaapt ze verder, zodra we de kamer uit zijn huilt ze weer. Soms duurt dit van 11 tot 3 uur snachts, dan slaapt ze eventjes en is ze vervolgens om 6 uur sochtends weer klaar wakker.
Op dit moment is ze ook erg eenkennig en het lijkt alsof ze veel moeilijk zonder onze aanwezigheid kan. Ze komt ook gewoon niet meer in een diepe slaap en wordt altijd huilend wakker.
Nu hebben we sinds een paar nachten haar bedje naast ons bed staan om zo een stapje te wennen dat ze wel echt in dr eigen bedje moet blijven. Ook nu wordt ze nog 5 a 6 keer per nacht wakker, speentje erin en even aaien en ze slaapt wel weer verder. om half 7 is ze wakker en spring levend! Overdag slaapt ze 2 keer een half uur en that's it!!
Ik vraag me af of we er goed aan doen haar op deze manier te wennen aan weer in haar eigen bejde slapen. Daarnaast zou ik heel graag willen dat ze weer in een diepe slaap komt en lekker een lange ruk kan maken.
Nu lees ik ook steeds over de sprong rondom de 11 maanden, wellicht heeft dit er ook mee te maken??
Ik weet het gewoon niet meer en ik voel me hierdoor erg machteloos, ik schuif het steeds af op tandjes, sprong, eenkennigheid om zo maar door deze zeer slopende periode heen te trekken.
Beetje lang verhaal maar wilde graag een zo goed mogelijk beeld schetsen...
Wie herkent dit en heeft wellicht goede tips??
Alvast bedankt!
Veel liefs.