Slecht nieuws, afgelopen ma hebben we de 2e uitgebreide screeningsecho gehad. (dit nav maar 2 aders ipv 3 in de navelstreng en darmpjes die er op de 1e screeningsecho niet helemaal goed uitzien).
Wij hebben maandag nog slechter nieuws gehoord dan dat wat eerder al hoorden. Bij de 2e screeningsecho waren nu nog meer complicaties zichtbaar. Sterke groeiachterstand (zelfs al tov vorige week) en de handjes en vingertjes die niet goed staan. Alle ‘afwijkingen’ bij elkaar wijst volgens die gynaecoloog sterk op een chromosoomafwijking. Ze zit daarbij sterk te denken aan chromosoomafwijking 13 of 18. Eergister ik daarom een vruchtwaterpunctie gehad, de uitslag hiervan krijgen we in principe over 2 wkn. Volgende week ma kunnen we echter al de versnelde uitslag krijgen op de chromosoom (en deze uitslag is nu het belangrijkst). Als het idd deze uitslag is dan is haast al wel te zeggen dat dan de kwaliteit van het leven van onze zoon (het is een jongetje) niet verenigbaar is met leven. Het merendeel van deze kindjes overlijdt gedurende de zwangerschap of anders bij de geboorte of binnen 1 maand....
Zwaar waardeloos dit alles. Ik ben zo verdrietig en moet aldoor erg veel huilen, ik heb daarom na de 2e eho niet meer op het forum gekeken omdat ik het niet durfde. ... al die blije verhalen te lezen. Want ik gun jullie alle het zo zeer een goede en gezonde zwangerschap maar het benadrukt voor mij ook des te meer dat het bij ons niet goed is.
Bij mijn eerdere zwangerschap (we hebben een gezonde dochter van net 3) las ik op het forum ook wel eens over zwangerschappen die niet goed gingen, deze 'items' sloeg ik eigenlijk zo snel mogelijk over omdat ik het in met mijn gezonde zwangerschap pijnlijk vond om hiermee geconfronteerd te worden. En nu... nu nu zit ik zelf in zoveel verdriet om ons zoontje en overkomt het ons dat deze zwangerschap erg zorgelijk is (zeg maar gewoon niet goed is).
Mijn vriend en ik komen straks voor een moeilijke keuze te staan. Wat te doen bij een chromosoonafwijking? En als er geen sprake is van een chromosoomafwijking volgen meer onderzoek (bv op dna, heb ik wellicht een infectie opgelopen waar ik zelf niets van heb gemerkt maar welke wel van invloed is op de baby etc). Hoe hiermee om te gaan?
Ik vind het allemaal erg moeilijk en mentaal erg zwaar...
liefs Juul
Wij hebben maandag nog slechter nieuws gehoord dan dat wat eerder al hoorden. Bij de 2e screeningsecho waren nu nog meer complicaties zichtbaar. Sterke groeiachterstand (zelfs al tov vorige week) en de handjes en vingertjes die niet goed staan. Alle ‘afwijkingen’ bij elkaar wijst volgens die gynaecoloog sterk op een chromosoomafwijking. Ze zit daarbij sterk te denken aan chromosoomafwijking 13 of 18. Eergister ik daarom een vruchtwaterpunctie gehad, de uitslag hiervan krijgen we in principe over 2 wkn. Volgende week ma kunnen we echter al de versnelde uitslag krijgen op de chromosoom (en deze uitslag is nu het belangrijkst). Als het idd deze uitslag is dan is haast al wel te zeggen dat dan de kwaliteit van het leven van onze zoon (het is een jongetje) niet verenigbaar is met leven. Het merendeel van deze kindjes overlijdt gedurende de zwangerschap of anders bij de geboorte of binnen 1 maand....
Zwaar waardeloos dit alles. Ik ben zo verdrietig en moet aldoor erg veel huilen, ik heb daarom na de 2e eho niet meer op het forum gekeken omdat ik het niet durfde. ... al die blije verhalen te lezen. Want ik gun jullie alle het zo zeer een goede en gezonde zwangerschap maar het benadrukt voor mij ook des te meer dat het bij ons niet goed is.
Bij mijn eerdere zwangerschap (we hebben een gezonde dochter van net 3) las ik op het forum ook wel eens over zwangerschappen die niet goed gingen, deze 'items' sloeg ik eigenlijk zo snel mogelijk over omdat ik het in met mijn gezonde zwangerschap pijnlijk vond om hiermee geconfronteerd te worden. En nu... nu nu zit ik zelf in zoveel verdriet om ons zoontje en overkomt het ons dat deze zwangerschap erg zorgelijk is (zeg maar gewoon niet goed is).
Mijn vriend en ik komen straks voor een moeilijke keuze te staan. Wat te doen bij een chromosoonafwijking? En als er geen sprake is van een chromosoomafwijking volgen meer onderzoek (bv op dna, heb ik wellicht een infectie opgelopen waar ik zelf niets van heb gemerkt maar welke wel van invloed is op de baby etc). Hoe hiermee om te gaan?
Ik vind het allemaal erg moeilijk en mentaal erg zwaar...
liefs Juul