toch een drempel om naar de huisarts te gaan.....

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo Allemaal!

Ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen...
Ik ben 27 en mijn man en ik proberen al 15 maanden (helaas tevergeefs) zwanger te raken.
Na een tijdje de forums te hebben gelezen denk ik toch dat het heerlijk is een stukje bevestiging te krijgen!

Natuurlijk weet je dat het niet gelijk raak hoeft te zijn, maar na 10 maanden begon ik er toch wel van te balen... 3 weken hoop en 1 week balen volgden elkaar af.

We hebben nu afgesproken om wanneer het deze keer weer niet is gelukt naar de huisarts te gaan. nu ben ik niet bang voor onderzoeken, maar ik vind het toch een hele stap! Dan is het voor het echie....en vooral mijn man vindt dat minder prettig.

Natuurlijk willen we zo graag een klein hummeltje dat we er alles voor over hebben, maar ik baal er gewoon van dat het niet "vanzelf"lukt

Wel denk ik dat het nu echt tijd wordt om actie te ondernemen.....want ik ben nu in de situatie dat ik het niemand ander meer gun. En zo ken ik mezelf helemaal niet!

Hebben jullie ook je partner moeten "overhalen" om het huisartsen/gynacologen-traject in te gaan?

Liefs Belle.
 
Hallo Belle,

Allereerst welkom op het forum hier. Ik weet niet hoe het bij zit maar bij ons weten niet veel mensen over onze kinderwens. Hier kan ik dus heel regelmatig mijn hart luchten en het feit dat ik niet de "enige" ben die al zo lang bezig is om zwanger te geraken geven me net dat beetje steun dat je zo heel hard nodig hebt af en toe.

Ik zit deze maand een jaar bij mijn gyneacoloog en ben nog steeds superblij dat ik verleden jaar DE stap heb gemaakt om naar mijn huisarts te gaan. Ik had al een historie vwb heeeeeel onregelmatig ongesteld worden dus ik werd eigenlijk direct doorgestuurd naar de gyneacoloog. Ik weet nu tenminste dat ik op zich niets raars mankeer en dat het zaad van mijn mannetje ook goed is. Dat is een hele geruststelling moet ik zeggen.

Gelukkig stond mijn mannetje achter mijn beslissing om naar de huisarts te stappen. Hij begreep ook wel dat ik me behoorlijk zorgen begon te maken en heel erg graag duidelijkheid wilde hebben. Hij gaat ook mee naar elke afspraak van de gyneacoloog. Al is het vaak alleen maar voor controle. Vaak is dat wel een heel gedoe hoor want die afspraak is natuurlijk altijd onder werktijd voor hem. Hij kan wel weg maar als ik hem dan ophaal zijn ze altijd erg nieuwsgierig naar wat we gaan doen. Ik werk zelf tot half drie dus ik heb nergens last van.

Ik wens je heel veel succes met het overhalen van je man.

Groetjes
patricia
 
Bedankt voor je reactie,

Het is inderdaad fijn te weten dat ik niet de enigste ben op deze aardbol die niet gelijk zwanger wordt.
In mijn omgeving weet eigenlijk niemand dat we bezig zijn (behalve mijn beste vriendinnetje). Maar ik denk wel dat  we het onze ouders vertellen als we eenmaal doorverwezen worden.

Ik had natuurlijk liever gehad dat ik ze zou kunnen verrassen met leuk nieuws, maar nu wordt ik af en toe al gek van die goedbedoelde opmerkingen. En denk ik: "Je zou eens moeten weten!"

Dat jij dat al zolang voor je kunt houden?

Het werk van mijn man is inderdaad wel een probleem. Hij krijgt niet makkelijk vrij en om nu gelijk tegen je baas te zeggen waarom je vrij wilt....Dus ik denk dat hij tegen die tijd inneens vaak naar de tandarts moet

Maar goed we gaan er voor 100% voor en dat betekent dus ook dat we deze stap zullen en willen nemen.

Ik heb geen onregelmatige cyclus, maar ben er wel achter gekomen via ovulatietesten dat ik pas ruim  in de derde week ovuleer. Daarna heb ik na 3 dagen een beetje oud bloed en ben na een paar dagen weer ongi...
Dus ik denk dat mijn luteale fase te kort is (ja ik ben dus zelf aan het dokteren, hahaha).

In welke fase zitten jullie nu? Ik probeer wat bij te lezen d.m.v. de vorige onderwerpen, maar zit er nog niet helemaal in.

In ieder geval succes allemaal!
Liefs Belle
 
Hoi Belle,

Ik ben ook nieuw op dit forum en probeer net als jou ook al zón 1,5 jaar zwanger te (mogen) worden. Ik ben sinds 1 maand aan het tempen en ik heb een regelmatige cyclus. Maar ik vind de stap naar de dokter ook nog wat groot, ik wil eerst nog blijven wachten of de natuur het nog alleen afkan. Ik ben 26 jaar dus nog geen superhaast, maar in je omgeving wordt meestal iedereen meteen zwanger!
Veel suc6!!!

groetjes Antoinet
 
Hoi Belle

Ik ben truida en ben 28 jaar...ook wij zijn al een hele tijd bezig om zwanger te worden,om precies te zijn in augustus 6 jaar.
Ook ik had eerst zoiets van ach het komt wel,maar na een tijdje (nog netjes gewacht tot 2 jaar) ben ik toch eens naar de huisarts gegaan.
Alle moed verzameld en toen toch maar een afspraak gemaakt.
Maar toen begon pas alle ellende....door veel gezeur met mijn eigen huisarts en veel strijd ben ik overgestapt naar de huisarts van mijn man(mijn man komt uit ander dorp en we hadden dat nog niet geregeld,omdat mijn huisarts mij altijd wel beviel tot dit te sprake kwam).Daar ben ik wel geteld twee keer geweest en toen ging die aardige meneer(ja echt hoor) weg.Hij igng scheiden en zag alles niet meer zo zitten.Dus toen kregen wij allebei een nieuwe dokter...hij heet smit...nou hij had ook beter een smit kunnen worden......hahhaha.......jeetje wat een botte kerel.....(in dit alles zijn er  al bijna drie jaar voorbij)....maar goed op een gegeven moment zegt de huisarts tegen mij(ja toen had ik klachten al twee weken misselijk en vreselijke hoofdpijnen)je bent toch misschien niet zwanger want dat is niet de bedoeling of wel....nou toen heb ik hem even de kast uit geveegd en toen keek hij in zijn laptop en bood hij mij zijn verontschuldigingen aan dat wij er al zolang mee bezig waren en nooit een positiefe test hadden gehad kon ik in één keer naar de gyneacoloog....dat was vorig jaar 8 april we zitten nu dus al een jaar in de mmm(medische malle molen).....we hebben vorige week gesprek gehad met de fertiliteitsarts(ja de zoveelste) maar nu gaan we weer een stapje verder en mag ik straks glomid gaan slikken en dan hoogst waarschijnlijk gaan ze over drie maanden de eerste IUI bij ons doen..........

Beste Belle...ik wil je niet bang maken met mijn verhaal maar ik hoop alleen dat jij niet zolang wacht als ik en dat je beter gisteren nog naar je huisarts kunt gaan als morgen (bij wijze van spreken)...want als wij alles van te voren hadden geweten dan had  wij geen twee jaar gewacht voor dat  wij die stap zou zetten.
Maar ja gelukkig weet niemand dat wat de toekomst brengt...ik hoop alleen één ding dat we allemaal een lekkere roze wolk van een baby krijgen.

Veel liefs Truida
 
Hoi Belle,

Het is af en toe ook heel erg moeilijk om mijn mond te houden. Vooral de laatste paar maanden als ik het dan op mn werk wordt draait mijn stemming 360 graden rond en dan zie ik wel wat onbegrijpende blikken. Maar ik kies liever daarvoor als dat ik iedere maand weer hetzelfde riedeltje moet gaan afsteken. Ik heb het er zelf af en toe al moeilijk genoeg mee en als ik dan ook nog anderen positieve stralingen moet gaan geven als het weer niet gelukt is dan ben ik bang dat ik er straks helemaal in blijf hangen. Mijn ouders en mijn zusje zijn ervan op de hoogte. Mijn zusje moet eind mei bevallen wat verleden jaar best even tot spanningen heeft geleid omdat ze niet wist hoe ze met mij om moest gaan. Ik heb haar uiteindelijk gezegd dat ze zich niet zo druk moest maken over mij want het is uiteindelijk toch mijn eigen neefje of nichtje en ik ben van plan om hem of haar verschrikkelijk te verwennen. Al moet ik zeggen dat ik in het begin verschrikkelijk jaloers was dat het bij hun zo snel was gegaan (10 maanden). Ach dat wisten zij ook niet van te voren hè.

Maar goed ik zit nog steeds in de fase clomid. Ik slik ze van de 5e tot de 10e dag en dan vier tabletten per dag. Als het goed is krijg ik ze aankomende maand nog en daarna gaan we de boel evalueren en kijken wat er verder gaat gebeuren. Ik hoop toch zo dat het toch nog op deze manier lukt want ik vind het spuiten van hormonen toch een enge gedachte. Ik kan nu wel gaan gissen wat er verder gaat gebeuren maar we wachten maar af. Ik moet as woensdag weer naar de gyn. Ik ben afgelopen woensdag al geweest maar dat was te vroeg in mijn cyclus hij kon dan niet goed zien hoe groot het eitje al was gegroeid. Wat ik best vreemd vond want ik moet meestal rond dag 14 naar hem toe maar goed nu moet ik dus as woensdag en dan zit ik op dag 21 wat denk ik dan weer te laat is of precies op tijd. Ik heb namelijk op dit moment een cyclus van  36 dagen. Ach we zien het wel en anders ben ik weer voor niets geweest. Gelukkig was ik afgelopen woensdag alleen gegaan anders hadden er 2 voor nopes daar gezeten.

Heb je nu al een afspraak met je huisarts gehad of zit je nog steeds te twijfelen.

Liefs
patricia
 
Leuk om hier wat medestanders te vinden!

Ook al gun ik natuurlijk dat het bij iedereen meteen lukt :)

Wij zijn heerlijk een weekendje weggeweest en hebben samen goed over alles kunnen praten.
Betekent kort gezegd dat we (na voplegden week afgewacht te hebben) naar de huisarts gaan, maar het wel nog voor ons houden (hahaha ja het huwelijk  bestaat uit  compromis sluiten!) ;)
Mijn man wil het gewoon nog niet vertellen. Hij wil het pas vertellen als het gelukt is (dat is natuurlij kook veel leuker!!),  dus ik zal  nog vaak op mijn tong moeten  bijten om mijn mond te houden, hahaha.

Ik lees toch van iedereen die de stap heeft gemaakt naar de huisarts/gyn,  dat ze het achteraf eerder hadden moeten/willen doen.

Ik dacht dat je bij de huisarts alleen doorgestuurd werd naar de gyn, maar als ik het zo lees verschilt dat per huisarts!

Is clomid er nu voor om je cyclus te verbeteren? En moet je daarbij ook ovutesten gebruiken?

Ben benieuwd hoe het met jullie gaat!

p.s. Vergoed jullie verzekering alles?

Liefs Belle.

 
Fijn dat jullie er nu uit zijn! Kan me voorstellen dat je mannetje het nog voor zich wil houden. Het valt toch ook allemaal niet mee hoor. En nu gauw een afspraak maken des te eerder weet je of er wat aan de hand is of dat je alleen wat hulp nodig hebt met het een en ander....

Clomid helpt om een eisprong te krijgen waardoor je cyclus weer geholpen word want als je geen eisprong krijgt wordt je het ook niet of heel onregelmatig. Ik had er steeds haast twee/drie maanden tussen zitten. Daar werd ik echt niet vrolijk van! Ik gebruik geen ovulatietesten maar dat kan wel hoor. Ik moet van mijn gyn een temperatuurslijst bijhouden vanaf dag 10 tot mijn temperatuur omhoog gaat dan mag ik er weer mee stoppen. Als je temperatuur omhoog gaat betekent dat dat je een eisprong gehad hebt.

Ik ga weer fijn werken

Liefs
patricia
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan