Ik weet niet zo goed waar te beginnen. Er zijn meerder problemen tijdens deze 2e zwangerschap van mij. Het hoofdprobleem is een ingewikkeld iets wat niet vaak voorkomt maar ik zal het proberen uit te leggen... Als gevolg van een eerdere bloedtransfusie bij 1e bevalling maakt mijn lichaam antistoffen aan. Na veel bloedonderzoek van mij en m'n man blijkt dat ik antistoffen aanmaak tegen het bloed van m'n kindje. Het kindje krijgt hierdoor aenemie in de buik, of ook nog na de geboorte. Ik bedoel bloedarmoede.
Dit zou allemaal meevallen als de antistoffen die ik heb weinig actief zijn. Sinds vorige week weet ik dat de antistoffen activer zijn geworden. Er is nu veel risico op aenemie. Hierdoor moet ik elke week een uitgebreide echo waarbij ze kijken of er tekenen zijn van aenemie. Ook moet ik elke 2 weken bloed prikken om in de gaten te houden hoe actief de antistoffen zijn en of het erger word.
Mochten er tekenen zijn o antistoffen activer worden moet ik waarschijnlijk naar Leiden...ik woon bij Rotterdam. In leiden zit een team wat dit probleem kent en ervaring mee heeft. Mogelijke tests en behandelmethodes zijn dan vruchtwaterpuncties en bloedtransfusie voor de baby via de navelstreng. Ook weet ik nu al dat ik sowieso met 37 weken ingeleid ga worden...mocht het slecht gaan met de baby zal hij nog eerder gehaald moeten worden.
Het is nu echt van week tot week afwachten of het ernstiger word of stabiel blijft.
Wij vroegen afgelopen vrijdag aan de arts wat precies de risico's voor het kindje zijn....het zou Kunnen overlijden..en waar we ons ook op moeten voorbereiden is dat t kleintje na de geboorte sowieso moet blijven in t ziekenhuis. Misschien wel met alle toeters en bellen en transfusies.
Dit vind ik allemaal lastig om mee om te gaan. Ik probeer alleen maar stil te staan bij hoe het nu gaat en rustig af te wachten tot de volgende echo.
Wat ook meespeelt is dat een eventueel 3e zwangerschap niet verstandig is. De antistoffen worden dan alleen maar actiever/of daar is meer kans op. Ik ben dus ook met de gedachte bezig dat dit hoogstwaarschijnlijk mijn laatste zwangerschap is, wat er ook moge gebeuren. Ik ben nog maar 23 en zou zonder al deze problemen nog best een derde willen.
Nou een erg lang verhaal maar het opschrijven lucht wel een beetje op. Ik hou me eraan vast dat er gelukkig goede behandelmethodes zijn en ik goed in de gaten word gehouden. Maar toch een relaxte zwangerschap is dit al lang niet meer.
O ja ik ben nu 24 weken.
Groetjes,
Marloes
Dit zou allemaal meevallen als de antistoffen die ik heb weinig actief zijn. Sinds vorige week weet ik dat de antistoffen activer zijn geworden. Er is nu veel risico op aenemie. Hierdoor moet ik elke week een uitgebreide echo waarbij ze kijken of er tekenen zijn van aenemie. Ook moet ik elke 2 weken bloed prikken om in de gaten te houden hoe actief de antistoffen zijn en of het erger word.
Mochten er tekenen zijn o antistoffen activer worden moet ik waarschijnlijk naar Leiden...ik woon bij Rotterdam. In leiden zit een team wat dit probleem kent en ervaring mee heeft. Mogelijke tests en behandelmethodes zijn dan vruchtwaterpuncties en bloedtransfusie voor de baby via de navelstreng. Ook weet ik nu al dat ik sowieso met 37 weken ingeleid ga worden...mocht het slecht gaan met de baby zal hij nog eerder gehaald moeten worden.
Het is nu echt van week tot week afwachten of het ernstiger word of stabiel blijft.
Wij vroegen afgelopen vrijdag aan de arts wat precies de risico's voor het kindje zijn....het zou Kunnen overlijden..en waar we ons ook op moeten voorbereiden is dat t kleintje na de geboorte sowieso moet blijven in t ziekenhuis. Misschien wel met alle toeters en bellen en transfusies.
Dit vind ik allemaal lastig om mee om te gaan. Ik probeer alleen maar stil te staan bij hoe het nu gaat en rustig af te wachten tot de volgende echo.
Wat ook meespeelt is dat een eventueel 3e zwangerschap niet verstandig is. De antistoffen worden dan alleen maar actiever/of daar is meer kans op. Ik ben dus ook met de gedachte bezig dat dit hoogstwaarschijnlijk mijn laatste zwangerschap is, wat er ook moge gebeuren. Ik ben nog maar 23 en zou zonder al deze problemen nog best een derde willen.
Nou een erg lang verhaal maar het opschrijven lucht wel een beetje op. Ik hou me eraan vast dat er gelukkig goede behandelmethodes zijn en ik goed in de gaten word gehouden. Maar toch een relaxte zwangerschap is dit al lang niet meer.
O ja ik ben nu 24 weken.
Groetjes,
Marloes