hallo allemaal,
ik moet even mn verhaal kwijt hoor.vorige week dinsdag met 9 weken zwangerschap een echo gehad,waarop te zien was dat het vruchtje na 6 wk gestopt was met groeien.wij verslagen en verdrietig naar huis,een weekje afwachten.dat was ik vrijdag al zat.het zat er immers al 3 weken,het kon nog wel 3 weken duren.vk gebeld,afspraak voor woensdag.ik liep me al geestelijk voor te bereiden op een ingreep,waar ik erg tegenop zag(narcose,naalden ).nu begon ik ongeveer 2 uur geleden te vloeien.klein beetje,rood bloed,geen pijn.wel raar,ik had al sinds mn eisprong menstruatie-achtige krampen,hoort erbij dacht ik.en nu begint de miskraam en heb ik niks geen buikpijn meer.ik schrok erg,moest erg huilen,voelde me zo alleen en bang(vriend zit in het buitenland).terwijl ik eigenlijk blij wou zijn dat t toch nog vanzelf komt.ik hoop dat t snel doorzet.ik heb al veel gelezen over wat ik kan verwachten van krampen en stolsels en bij sommigen viel het mee.ik heb op aanraden van de vk kraamverband in huis.ik ben er klaar voor.de wereld staat heel even stil hier.ik ben een miskraam aan het krijgen.een droevig einde maar gelukkig ook een kans op een nieuwe start.wel vervelend dat mn vriend er niet is nu.hij is zo''n grote steun voor me.maarja,we wisten niet of en wanneer het komen ging.
iedereen die op mijn vorige discussie gereageerd heeft bedankt!ik heb veel steun aan jullie ervaringen.
groetjes kari
ik moet even mn verhaal kwijt hoor.vorige week dinsdag met 9 weken zwangerschap een echo gehad,waarop te zien was dat het vruchtje na 6 wk gestopt was met groeien.wij verslagen en verdrietig naar huis,een weekje afwachten.dat was ik vrijdag al zat.het zat er immers al 3 weken,het kon nog wel 3 weken duren.vk gebeld,afspraak voor woensdag.ik liep me al geestelijk voor te bereiden op een ingreep,waar ik erg tegenop zag(narcose,naalden ).nu begon ik ongeveer 2 uur geleden te vloeien.klein beetje,rood bloed,geen pijn.wel raar,ik had al sinds mn eisprong menstruatie-achtige krampen,hoort erbij dacht ik.en nu begint de miskraam en heb ik niks geen buikpijn meer.ik schrok erg,moest erg huilen,voelde me zo alleen en bang(vriend zit in het buitenland).terwijl ik eigenlijk blij wou zijn dat t toch nog vanzelf komt.ik hoop dat t snel doorzet.ik heb al veel gelezen over wat ik kan verwachten van krampen en stolsels en bij sommigen viel het mee.ik heb op aanraden van de vk kraamverband in huis.ik ben er klaar voor.de wereld staat heel even stil hier.ik ben een miskraam aan het krijgen.een droevig einde maar gelukkig ook een kans op een nieuwe start.wel vervelend dat mn vriend er niet is nu.hij is zo''n grote steun voor me.maarja,we wisten niet of en wanneer het komen ging.
iedereen die op mijn vorige discussie gereageerd heeft bedankt!ik heb veel steun aan jullie ervaringen.
groetjes kari