Toch onzeker!

Ondanks dat dit onze tweede zwangerschap is ben ik toch weer onzeker. Ik ben nu 5 weken en de ene dag heb ik wel last van mijn borsten en de andere dag helemaal niet. Dan ben ik ineens bang dat het toch niet goed zal gaan. Ik heb ooit eens een misrkaam gehad, al is het nu drie jaar geleden, toch raak je dat gevoel niet kwijt... zucht... ik wilde het dit keer relaxed gaan doen, maar ik vind het toch weer heel moeilijk. Herkenbaar voor jullie?
 
Ja weet precies wat je bedoelt heb namelijk in juli een mk gehad na de twaalefde ronde. Heb in de eerste dagen na mjjn nod meerdere testen gedaan en probeerde zo min mogelijk naar de wc te gaan bang voor een bloeding. Ben vdg bij de gyn geweest had al een afspraak staan we zouden met iui beginnen maar dit hoeft dus nu niet meer. Heb een echo gehad daar kon je het vruchtje al op zien. Moet over 2 weken weer 1 echo laten maken ivm eerdere mk. Ik moet je eerlijk zeggen ik zal blij zijn als de eerste trimester voorbij is. Onzekerheid raak je toch niet kwijt. Probeer ergens je rust te vinden en toch misschien alleen maar aan leuke dingen te denken. Ik heb mezelf beloofd om wat minder te piekeren of het lukt is een tweede.
 
Ik herken het ook wel. Dit is de eerste keer dat ik zwanger ben en ik heb nog nooit een miskraam gehad. Het is allemaal nieuw voor me en ik vraag me bij elk dingetje af of dat goed is. Vindt t sowieso allemaal best eng dus probeer er ook niet te veel bij na te denken. Stapje voor stapje en idd veel aan leuke dingen denken :)
 
Gelukkig ben ik niet de enige! Ik voel me gewoon zo anders dan bij Loïs. Bij mijn weten had ik toen wel elke dag last van mijn borsten en nu een klein beetje of zelfs helemaal niet. Al heb ik nu wel weer wat last van tintelende tepels en dat had ik bij Loïs weer helemaal niet.
Ik was vanmorgen helemaal in de stress geschoten door het piekeren. Toch maar een test er tegenaan gegooid. Ik was er bijna zeker van dat die niet of nauwelijks positief zou zijn. maar raad eens: een dikke knaltest... de streep was nog donkerder dan de controlestreep. Vele malen donkerder dan de test van afgelopen zondag en die was al duidelijk! Dus ja... het hormoon is wel aan het werk al heb ik er dan geen last van! Misschien is het volgende week wel allemaal heel anders en hang ik kotsend boven de pot... je weet het nooit!

Dus... ik probeer niet op mijn lichaam te letten en uit te gaan van het feit dat alles goed gaat zolang ik niet bloed! Vind ik wel heel moeilijk! Wie heeft daar tips voor?
 
Lastig hè dat we zelf geen thuis echo app. hebben...gisteren getest en zwanger, tot die tijd voelde ik vanalles, misselijk, mijn borsten, mijn buik gerommel, rug, veel plassen etc etc. Nu positieve test en ben ik niet misselijk, kan gewoon koffie drinken en af en toe buikpijn...ik zit nu bijna te wachten tot ik wel weer misselijk word! En wie weet vervloek ik de misselijkheid straks nog...
Ik ga proberen lekker te genieten, want helaas kan je alleen maar afwachten en vertrouwen hebben!
 
Ik voel me exact hetzelfde.. vocht in een kuit, misselijk, ontzettend moe en gewoon echt het gevoel hebben dat het raak is.. heb alleen 1 probleem.. ik heb 2 "positieve" testen gehad.. (je kon het streepje net zien) daarna de huisarts laten testen die zegt doodvrolijk dat er niks is.. Een bloedtest wil hij niet aan.. ik zou nu in de 5e week zitten maar moet van de vk nog maar ff wachten met de volgende test.. Ik heb zon hekel aan wachten.. :S
Groetjes Sandy
 
Hey Sandy dat is rot zeg! En als je zelf nou een test doet met zwangerschaps indicator... dan moet het toch goed zijn als die zwanger aan geeft?
 
ik moet er van vk eigenlijk vanuit gaan dat het raak is. Heb de nu predictor test weer liggen. Volgende week weer testen. Mocht het dan nog zo vaag zijn wil ze kijken of ze een echo voor me kan regelen. Die met indicator meet pas bij 25 IE/L. predictor al bij 12.5 IE/L. dus tja.. afwachten.
 
Terug
Bovenaan