Totaal ruptuur!?

Misschien slaat dit verhaal wel nergens op, maar ik ben zwanger van de derde en in ene bang!
Erg bang!
De eerste was acht en een half pond en werd na 70 minuten persen geboren. Heel normaal verder.
De tweede was ruim 9 pond en lag in een aaa-ligging. Na ook weer 70 minuten persen kwam ze eindelijk ter wereld.

Nu bij de derde moet het wel sneller gaan, lijkt me. Toch ben ik bang.
Mensen vertellen me verhalen over totaal rupturen, brrr...

Als ik een 9 ponder in aaa-ligging met een klein scheurtje (4 hechtingen) naar buiten heb weten te persen, dan is de kans op een totaal ruptuur nu toch niet heel groot ofzo?

Ik voel me behoorlijk onnozel, maar toch bang.

Krijg je een totaal ruptuur van te hard persen in ene? of als het kind te groot is? (het wordt nu weer op zo'n 9 pond geschat...)

Wat zijn de oorzaken en wat kan ik zelf doen om het te voorkomen??

xLinda (38+5 zwanger van de derde)
 
Hoi Linda,

Heel herkenbaar je verhaal. Ik zal je mijn ervaring vertellen:
Ik ben ook zwanger van de 3de (34+3 dagen). Mijn eerste kind woog 7 pond en was niet ingescheurd of niets. Waarschijnlijk wel binnenin een scheurtje of iets dergelijks, want ik heb daarna een pijn gehad bij het plassen, AUW!! Het heeft toen wel een aantal weken geduurd voordat ik pijnloos naar de w.c. kon.

Mijn tweede kind woog bijna 10 pond (en was ook nog eens heel klein..) Hij kwam er niet uit en de gyneacoog heeft 'm er, zeg maar, uitgetrokken. Met als gevolg: inderdaad een totaalruptuur. Er moest zelfs een arts van een andere lokatie komen om te beoordelen hoe ze het gingen hechten, of dat er nog iets meer mee moest . Uiteindelijk (met verdoving) gehecht. En ik kan je vertellen; echt nergens last van gehad, ECHT NIETS!! Geen pijn bij het plassen, ontlasting of zitten. Helemaal niets!  ik was dan ook erg verbaasd en dacht dan komt het later nog wel, maar nee!  

Hoop dat  dit verhaal je een beetje geruststelt...Het kan dus ook meevallen.  

Ik wens je heel veel succes  met bevallen enne... hopelijk valt het allemaal mee!    

Liefs,
Doornroosje
 
hallo,

ik had geluk, had net geen totaal reptuur, maar toch.....
ik heb ruim 2 uur geperst, en uiteindelijk is de kleine op de baarkruk geboren. Hij woog 3620, dus gemiddeld, maar hij heeft waarschijnlijk met zn kin even verkeerd gelegen en heeft zo de boel zeg maar ingescheurd.
Het echte vervelende was dat ik thuis was bevallen en wel naar het ziekenhuis moest voor de hechtingen, maar ik kan je zeggen toen het eenmaal gehecht was heb ik helemaal nergens last van gehad, het is allemaal heel mooi genezen.
Probeer je maar niet te veel zorgen te maken (ik weet het, makkelijk gezegd he....)
Succes, Jacky
 
hoi,
Ik heb ook al heel veel verhalen gehoord dat mensen met een totaal ruptuur veel minder pijn hadden dan van een relatief klein scheurtje. (natuurlijk geldt dat niet voor iedereen, maar toch).
Ik had zelf een relatief kleine scheur en ik heb me toch pijn gehad!! Zeker 10 dagen kon ik niet normaal uit de voeten. (1e bevalling)
Maar wat jouw verhaal betreft: de kans   dat je bij een derde erger uitscheurt lijkt me vele malen kleiner dan bij de eerste, zeker omdat de vorige baby al vrij groot was.
Alles is toch al 2 keer opgerekt geweest. Als de ligging van de baby verder normaal is dan zou dit nog wel eens een ''eitje'' kunnen worden .
groeten Elke (29 weken zanger van nr 2)
 
Hoi Linda,

Ik ben in augustus bevallen van mijn 1ste kindje. bevalling duurde vrij lang omdat de laatste cm ontsluiting niet wou, dus moets hiervoor aan het "weeeninfuus".
Na 22 minuten persen was hij er. 9.5 pond. de verloskundige heeft gekeken en zat te twijfelen of ze moest hechten... toch maar 2 voor 2 kleine scheurtjes, en dat voor de eerste en 9.5 pond.  
maar goed, wil natuurlijk niks zeggen, iedere keer is anders. maar misschien maakt het je wat minder bang.
Veel succes!!!
Groet Linda
 
Hoi hoi,

Hier ook een ervaringsdeskundige. Ik ben in januari 2007 bevallen van ons eerste kindje. Het was een heftige bevalling met een flinke weeenstorm. Na anderhalf uur persen is onze Max dan eindelijk geboren, 4050 gram schoon aan de haak. In eerste instantie dacht ik dat de schade wel meeviel, tot er een heel leger van verpleegkundigen om mijn bed stond om bloed af te tappen en me klaar te maken voor de ok. Het bleek dus dat ik een totaalruptuur had. Onder het genot van een ruggenprik hebben ze de hele boel weer in orde gemaakt. Ik moet zeggen dat het herstel me 100% is meegevallen. Ik heb vrij weinig pijn gehad. Wel heb ik 3 weken laxeermiddelen moeten gebruiken.

Nu ben ik alweer 25 weken zwanger van nr. 2 en ik moet zeggen dat ik toch wel begin op te zien tegen de bevalling. De angst om nogmaals een totaalruptuur op te lopen is wel aanwezig.
Hopelijk is de boel nu wat soepeler en zal het makkelijker verlopen.

Hoe je een totaalruptuur kunt voorkomen, weet ik niet. Wel is er perineumolie waar je vanaf de 36e week van de zwangerschap mee kunt starten. Of dit werkt, weet ik niet. Ik ga het in ieder geval wel proberen.
 
Hoi,
Ik kan je geruststellen .... voor zover mogelijk, maar van een ruptuur voel je op het moment zelf helemaal niks. En achteraf is het mij ook heel erg meegevallen, heb het zelf twee keer gehad. Waarmee ik niet wil zeggen dat dit altijd zo gaat.
Mijn eerste zoon (3370 gram) lag niet helemaal goed, maar dat zie je aan de buitenkant niet. Hierdoor schoot hij tijdens het persen los en werd hij heeeel snel ineens geboren.... de gynaecoloog vertelde ook dat ze dit niet had kunnen voorkomen. Ik ben toen met een ruggenprik gehecht op de ok en waar ik heel erg bang voor was, nl. de pijn achteraf, bleef helemaal uit. Niks gemerkt, gelukkig!
De tweede keer kreeg ik preventief een knip, maar deze heeft helaas niet kunnen voorkomen dat ik weer een ruptuur opliep. Mijn tweede zoon was nogal flink (4100 gram) en had brede schouders. Maar ook van deze ruptuur heb ik niks gemerkt, ook niet achteraf..... maar wat een last heb ik gehad van die knip..... die ook nog ging ontsteken. De knip heeft ook geen effect gehad, dus baalde ik extra, al die pijn voor niks. Maar goed, dat is ook weer het mooie (en moeilijke) van een bevalling, je weet nooit wat je te wachten staat ;)
Ik maak me inmiddels niet meer druk.... mocht er ooit nog een derde komen dan wacht ik het maar gewoon af. Je weet toch nooit wat er gaat komen. En tegenwoordig zijn ze heel kundig in het herstellen van een ruptuur.
Veel succes!
Groetjes, Noor
 
Terug
Bovenaan