Tranen met tuiten

Tijdens het opvouwen van de was zit ik op RTL4 Fiona Hering voor Orange Babies te kijken. Ik moet er zo van huilen. Mijn lieve kindjes liggen de fles te drinken en worden met de dag dikker en gezonder en de ouders daar kunnen hun kinderen niet eens eten geven. Vrouwen die besmet zijn met HIV en hun kinderen besmetten door de borstvoeding, ouders die hun kinderen verkopen voor prostitutie tijdens het WK voetbal...

Ik ben zo dankbaar en blij dat mijn bedje (en dat van mijn kinderen dus ook) hier stond, ik vraag me ook af waar ik dat aan verdiend heb. Wat ben ik beter dan die mensen daar en waarom gaat mijn leven zo goed en ben ik zo gelukkig terwijl de mensen daar iedere dag aan het overleven zijn.

Het drukt je nogal met je neus op de feiten...Gisteren Uggs gekocht die ik niet nodig heb....Lekker belangrijk!
 
Nou, inderdaad... Ik had hetzelfde met de reclame van Renate Verbaan, over de sluipmoordenaar die ondervoeding heet.. Het kleine, magere baby'tje in het bedje, met haar donkere haartjes lijkt op mijn kleine Isa, maar die heeft lekkere dikke wangen.. Ik zat ook met tranen in mijn ogen en dacht aan het feit dat mijn baby's (alledrie ;-)) krijgen wat ze nodig hebben, wanneer ze er om vragen en dat is een luxe waarbij we hier in het rijke Westen best eens wat vaker stil mogen staan. Vooral als we weer eens zeuren over het weer, de files, een stomme opmerking van iemand of een andere onbenulligheid die er eigenlijk niet toe doet..
 
Ja we mogen idd erg dankbaar zijn...als ik zo iets ziet moet ik ook altijd huilen net zoals kindjes met leukemie zag pas een klein meisje in de stad met een kaal hoofdje,dan ben ik zooo dankbaar dat het bij ons allemaal goed gaat..want ook zoiets kan iedereen overtreffen.
liefs jootje
 
Terug
Bovenaan