Tranen

A

ANONYMOUS_USERNAME

Pfff, hebben jullie er ook zo'n last van dat je overal om moet janken! Blegh...

Buiten het feit dat ik vanwege stress en onzekerheid op het werk bijna overspannen thuis heb gezeten en momenteel maar halve dagen werk, merk ik ook dat ik behoorlijk last begin te krijgen van de hormonen.

Ik kan wel janken, haha!
 
Och Noompje vervelend is dat he... het zal ook wel met je situatie te maken hebben en dan die hormonen er bij, getsie. Had er vooral in de eerste maanden last van maar het valt nu gelukkig wel mee... maar hier kun je je ei wel even kwijt hoor! liefs Ingrid
 
he meid!!

heb ook af en toe van die dagen dat t echt niet gaat!
die hormonen blijven maar heen en weer gaan!

heel vervelend! doe rustig aan en probeer je niet te druk te maken!

(jaaa, das heel makkelijk gezegd, dat weet ik!)

liefs







 
Hey Noompje,

Vreselijk he>? Heb er zelf ook veel last van, vooral op mijn werk als een client onredelijk is kan ik in huilen uitbarsten. Ik probeer me dan ontzettend in te houden. En soms heb ik het ook in de ochtend net als ik wakker ben komen veel emoties omhoog. Het hoort er allemaal bij en volgens mij is er ook weinig aan te doen. Behalve rustig blijven en aan leuke dingen denken, maar dit is makkelijker gezegd dan gedaan.

Liefs Bianca
 
Ha Noompje,
Heel herkenbaar! Ik heb al verschillende keren een huilbui gehad om helemaal niets. Het zijn gewoon de hormonen en je kan er weinig aan doen. Rust pakken als dat lukt en verder het je niet aantrekken.

Groetjes, Esk
 
hoi hoi,

Voor mij ook erg herkenbaar........ Vandaag weer zo'n dag, ben nog net niet in tranen, maar het scheelt niet veel. Baal van iets op mijn werk, heb wel mijn mening gezegd, maar kan het nog niet loslaten. Ben helemaal niet blij, en dat terwijl we binnenkort onze "nieuwe" auto gaan ophalen. En de kleine is lekker druk. Maar toch ben ik nog down......, hoop dat het morgen beter is.

Maar rustig aan doen, niet teveel plannen, en inderdaad aan leuke dingen blijven denken.

Groetjes
 
hoi meiden,
ik werkte al halve dagen.ook i.v.m me bekken.
maar bleef maar huilbuien houden,had geen grip meer om leven.huishouden is 0,0 al paar weken.
nu ook met 2 kids erbij is het lood zwaar.
werd steeds vermoeider en begon steeds meer slechter te slapen.
ik ben vorige week bij de verloskundige geweest.die heeft gezegd dat ik nu helemaal thuis moest blijven,want ik zo door blijf gaan zit ik overspannen thuis.ik loop nu al 6 dagen met knallende hoofdpijn.bij de huisarts geweest,die zij dat het spanning hoofdpijn was.
me werk,hoop gezeik geweest.ik moest maar therapeutisch komen werken.dat was ik verplicht zei ze.aan me reet.wil ze op het andere gebouw gaan zetten tussen de dementerende mensen.
ik heb me poot stijf gehouden.
gezegd hoe ver gaan we tot ik erbij neer val.of de groei van de kind gaat achteruit of me bloeddruk gaat stijgen.ooh ooh nee dat is niet de bedoeling!!!
wacht nu op afspraak van de bedrijfsarts.
ben nu even rustig aan het bij komen en me aan het richten op het zwanger zijn.
zo nu eerst even 1 naar kdv brengen even rust in de tent,haha
sterkte meiden.
gr marjan
 
hey Noompje,
Ik herken je verhaal helaas... Heb ook enorm last van dat ik snel en dan veel moet huilen. Op mijn werk loopt het niet echt lekker en heb dagen moeten huilen. Zo labiel heb ik me nog nooit gevoeld. Echt vervelend die hormonen. Rustig blijven en relativeren, komt allemaal wel weer goed. En praat erover wat je voelt ook al ben je gevoeliger dan anders. Liefs chris
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan