<p>Hoi allemaal.</p><p>Wij zijn 6 maart trotse ouders geworden van Bas. Wij zijn nu 2 dagen thuis en merk dat ik heel veel woede heb naar de verpleegkundige die mij bij de bevalling bij stond en weet niet zo goed wat ik er mee moet. Ik zal mijn bevalling even opschrijven.</p><p>Maandag avond moest ik me om 19:00 melden op de afdeling voor het plaatsen van een ballonnetje, het ballonnetje werd geplaatst en op het moment dat ze hem vullen met water begin ik heel hevig te bloeden, ballonnetje werd er gelijk weer uitgehaald, er word afgedrukt en ik word direct aan het ctg gelegd. Waar het bloeden vandaan kwam? Geen idee. Ik moest opgenomen blijven, wel kreeg ik daardoor lichte weeën elke 4/5 minuten. </p><p>Dinsdag ochtend gestart met misoprostol om de boel op gang te helpen, dat 4 keer gehad dinsdag maar leek ook niks te doen. Ik kreeg om 23:00 een slaappil, om 23:30 werd ik wakker met een gek gevoel, ik naar de wc en daar braken mijn vliezen. Toen werd ik naar de verloskamer gebracht, mijn man werd gebeld en het begon echt heftig te worden, elke 2/3 minuten een wee.</p><p>Om 06:00 kreeg ik een ruggenprik, dit was ook niet goed gegaan want ik voelde links nog alles!!! Ik heb het 100 keer aangegeven maar er werd niet geluisterd, dat hoorde zo vertelde de verpleegkundige, ik kreeg steeds een extra bolus en daar ging mijn hartslag wel van omlaag en zo wist ze dat het werkte... Ik was zo duf als een konijn maar voelde alles. Toen bleek de ruggenprik ook nog te lekken en kwam de anesthesist om 12:00 kijken, dit was een andere als degene die hem plaatste. Ik vertelde weer dat die echt niet goed zat maar mijn verpleegkundige die dag wuifde het allemaal zo weg, tot de anesthesist zag hoeveel pijn ik nog had tijdens een wee.. hij heeft het slangetje iets terug getrokken en ik kreeg een extra bonus. Helaas, ik werd nog duffer maar het werkte niet. </p><p>Omdat ik toen al op 8cm zat, wilde de anesthesist geen nieuwe prikken (snap ik!).</p><p>Echter om 17:00 zat ik nog steeds op 8cm, en toen stond er een ineens een leger aan artsen aan mijn bed. De hartslag van de baby daalde tijdens elke wee wel heel erg, en ik moest een keizersnede krijgen.</p><p>Waarop ik gelijk aangaf dat ze dan echt wel wat aan die ruggenprik moeten doen, de gynacoloog luisterde naar ons (ook mijn man) verhaal en was woest. De verpleegkundige was al naar huis maar dit had nooit gemogen..</p><p>Ik werd naar de OK gebracht, de zelfde anesthesist als 12:00 was er en haalde de ruggenprik er uit en die bleek inderdaad helemaal niet goed, die zat veel te diep en dat dus in een bocht naar rechts waardoor links niks kon komen.. </p><p>Hij gaf me een blok, en in 1 seconde was alle pijn weg. Zo fijn!!</p><p>Een dag later staat diezelfde verpleegkundige aan mijn bed en ik vertel haar dat die toch niet goed zat en het enige wat ze zegt is: ja ik hoorde het. Geen excuses helemaal niks!! We hebben om een andere verpleegkundige gevraagd en die kregen we ook. Zij heeft ons aangehoord en was super lief!! Na 1,5 dag mochten we gelukkig naar huis maar ik zit er zo mee...</p><p>Hoe kan je zo zijn? Waarom geloofde ze me niet?</p><p>Ik twijfel of ik een klacht moet schrijven maar gun dit niemand!!</p><p>Iemand een tip?</p>
Trauma dood bevalling
- Onderwerp starter Gebruiker10093644
- Startdatum
De titel van het artikel klopt niet!! Weet niet hoe ik dat kan veranderen..
Hoi
ik ben zelf verpleegkundige alleen werk ik met dementerende. Nu ik dit lees denk ik direct klacht indienen.
ook wij krijgen wel eens klachten en dat opent soms echt je ogen. Je leert ervan.
deze vpk heeft naar haar idee goed gehandeld maar totaal geen rekening gehouden met jouw gevoelens en ervaringen en dat is wat het vak zo belangrijk maakt. Ik zeg dus oprecht een klacht indienen. Wellicht krijg je een gesprek en leert de vpk beter naar iemand te kijken i.p.v. haar wil door te drammen.
ik ben zelf verpleegkundige alleen werk ik met dementerende. Nu ik dit lees denk ik direct klacht indienen.
ook wij krijgen wel eens klachten en dat opent soms echt je ogen. Je leert ervan.
deze vpk heeft naar haar idee goed gehandeld maar totaal geen rekening gehouden met jouw gevoelens en ervaringen en dat is wat het vak zo belangrijk maakt. Ik zeg dus oprecht een klacht indienen. Wellicht krijg je een gesprek en leert de vpk beter naar iemand te kijken i.p.v. haar wil door te drammen.
Wat vervelend meid!
Ik zou het sws op de nacontrole bij de Gyn bespreken dat het je zo dwars zit.
Ik had tijdens de nacht ook een hele fijne verpleegkundige maar op de dag niet (wel nog in de nacht bevallen 6:30). Die liet mij ook gewoon 10 minuten alleen in de badkamer, en vind het dan raar dat ik flauw viel.. allemaal van dat soort dingen.
Echt even bespreken op je nacontrole!
Ik zou het sws op de nacontrole bij de Gyn bespreken dat het je zo dwars zit.
Ik had tijdens de nacht ook een hele fijne verpleegkundige maar op de dag niet (wel nog in de nacht bevallen 6:30). Die liet mij ook gewoon 10 minuten alleen in de badkamer, en vind het dan raar dat ik flauw viel.. allemaal van dat soort dingen.
Echt even bespreken op je nacontrole!
Hoi, gefeliciteerd met je zoontje!! Hoe gaat het nu met hem?
Ik zou een klacht indienen als dat je rust gaat geven. Maar bedenk vantevoren wat je hiermee zou willen.
Ik heb ook een hele vervelende vpk gehad bij mijn 1e bevalling, ze bemoeide zich overal mee en ze was zo negatief! Ze gaf me echt willens en wetens triggers om in de stress te schieten en niemand die ingreep! De vk niet en dat vond ik zo raar! Ik heb ook spijt dat ik geen klacht heb ingediend.
De vpk bij mijn 2e en 3e bevalling waren echt geweldig!! Ze hebben me heel goed bijgestaan en ik zal dat ook nooit vergeten.
Rotte appels heb je wel eens, helaas.
Ik zou een klacht indienen als dat je rust gaat geven. Maar bedenk vantevoren wat je hiermee zou willen.
Ik heb ook een hele vervelende vpk gehad bij mijn 1e bevalling, ze bemoeide zich overal mee en ze was zo negatief! Ze gaf me echt willens en wetens triggers om in de stress te schieten en niemand die ingreep! De vk niet en dat vond ik zo raar! Ik heb ook spijt dat ik geen klacht heb ingediend.
De vpk bij mijn 2e en 3e bevalling waren echt geweldig!! Ze hebben me heel goed bijgestaan en ik zal dat ook nooit vergeten.
Rotte appels heb je wel eens, helaas.
Allererst gefeliciteerd met jullie kleine man ?
Ik heb door verkeerd handelen arts/anestesist ook een trauma opgelopen. Zo erg dat ik nu er serieuze hulp op moet krijgem. Zie ook topic ‘ bevallingsverhaal taboe’. Dus ga ik je nu eerst even viritueel een heerlijke warme en liefdevolle omhelzing geven....
Ik heb het in het ziekenhuis nog eens doorgesproken. Helaas heeft dit bij mij geen lucht gegeven. Het trauma was te erg. Ik heb nog een paar weken kunnen uitstellen, totdat mijn lichamelijke klachten zo erg werden dat ik niet meer voor mijn dochter kon zijn. Toen besefte ik dat dit geen aantellerij was en ik het zelf ook serieus moest nemen.
De huisarts heeft emdr aangeraden, wat in het verleden eerder goed geholpen heeft. Helaas is dit geen optie met een baby van 10 weken en een man die full-time werkt. Ik word er namelijk best ziek van de eerste paar dagen en heb ik nog twee weken nodig om mij weer een beetje mens te voelen. Ook al zouden het slechts een paar sessies zijn...
De haptonoom waar ik nu bij loop is super. Ik krijg bij haar echt het gevoel dat ze begrijpt hoe ik mij voel. Geen professionele toestanden. Iemand die op gevoelsniveau met je meeleeft. Daarnaast gaat ze mij helpen om mij weer veilig te voelen in mijn eigen lichaam. Het zal vooral veel tijd nodig hebben. We hadden hier de wens om twee kinderen op de wereld te zetten. Helaas heb ik door deze ervaring echt een grote NEE voor een tweede zwangerschap. Mede ook omdat deze gecompliceerd was en na de bevalling ook nog het nodige hebben meegemaakt. Ik vind het heel jammer dat dit zo bij ons is gegaan.
Ik zou een goed gesprek met jullie arts aangaan en zeker een klacht indienen. In jullie geval is er medisch gezien echt niet goed gehandeld. Het had ook heel verkeerd kunnen aflopen. Daarnaast zou ik je advies willen geven, mocht je er gevoelsmatig nog last van blijven houden, hier wel met iemand over de gaan praten.
Voor de rest veel van je kleine gaan genieten. Dat doet mij ook erg veel goeds. Gisteren de eerste echte lach kunnen ontfrutselen
Ze groeien zo hard...
Wens je veel sterkte en kracht toe om hier mee om te gaan.
Ik heb door verkeerd handelen arts/anestesist ook een trauma opgelopen. Zo erg dat ik nu er serieuze hulp op moet krijgem. Zie ook topic ‘ bevallingsverhaal taboe’. Dus ga ik je nu eerst even viritueel een heerlijke warme en liefdevolle omhelzing geven....
Ik heb het in het ziekenhuis nog eens doorgesproken. Helaas heeft dit bij mij geen lucht gegeven. Het trauma was te erg. Ik heb nog een paar weken kunnen uitstellen, totdat mijn lichamelijke klachten zo erg werden dat ik niet meer voor mijn dochter kon zijn. Toen besefte ik dat dit geen aantellerij was en ik het zelf ook serieus moest nemen.
De huisarts heeft emdr aangeraden, wat in het verleden eerder goed geholpen heeft. Helaas is dit geen optie met een baby van 10 weken en een man die full-time werkt. Ik word er namelijk best ziek van de eerste paar dagen en heb ik nog twee weken nodig om mij weer een beetje mens te voelen. Ook al zouden het slechts een paar sessies zijn...
De haptonoom waar ik nu bij loop is super. Ik krijg bij haar echt het gevoel dat ze begrijpt hoe ik mij voel. Geen professionele toestanden. Iemand die op gevoelsniveau met je meeleeft. Daarnaast gaat ze mij helpen om mij weer veilig te voelen in mijn eigen lichaam. Het zal vooral veel tijd nodig hebben. We hadden hier de wens om twee kinderen op de wereld te zetten. Helaas heb ik door deze ervaring echt een grote NEE voor een tweede zwangerschap. Mede ook omdat deze gecompliceerd was en na de bevalling ook nog het nodige hebben meegemaakt. Ik vind het heel jammer dat dit zo bij ons is gegaan.
Ik zou een goed gesprek met jullie arts aangaan en zeker een klacht indienen. In jullie geval is er medisch gezien echt niet goed gehandeld. Het had ook heel verkeerd kunnen aflopen. Daarnaast zou ik je advies willen geven, mocht je er gevoelsmatig nog last van blijven houden, hier wel met iemand over de gaan praten.
Voor de rest veel van je kleine gaan genieten. Dat doet mij ook erg veel goeds. Gisteren de eerste echte lach kunnen ontfrutselen
Ze groeien zo hard...Wens je veel sterkte en kracht toe om hier mee om te gaan.
Wauw, dit heb ik ook meegemaakt. Bij mij hebben ze drie keer moeten prikken voor de ruggenprik erin zat en inderdaad voelde ik links alles nog en was rechts wel verdoofd!
Gelukkig geloofden ze mij wel in het ziekenhuis en hebben ze mij in overleg een remifentanil pompje erbij gegeven waardoor ik toch nog pijnstilling had.
Ik heb nu soms nog wel eens wat last van de ruggenprik dat ik heel soms wat zenuwpijn ervaar. Gelukkig niet extreem pijnlijk maar wel vervelend.
In jou geval kan je zeker een klacht indienen, misschien dat het de ogen van die verpleegkundige opent.
Gelukkig geloofden ze mij wel in het ziekenhuis en hebben ze mij in overleg een remifentanil pompje erbij gegeven waardoor ik toch nog pijnstilling had.
Ik heb nu soms nog wel eens wat last van de ruggenprik dat ik heel soms wat zenuwpijn ervaar. Gelukkig niet extreem pijnlijk maar wel vervelend.
In jou geval kan je zeker een klacht indienen, misschien dat het de ogen van die verpleegkundige opent.