Goedemorgen,
Zijn er hier mama's met verslaafde of narcistische exen?
De vader van mijn kindje was verslaafd en heeft mij zo intens onzeker gemaakt door alle waarheden te verdraaien en mij overal de schuld van te geven, en ons volledig in de steek te laten keer op keer. Hij had echt twee gezichten en dat is zo diep onder mijn huid gaan zitten. Je blijft als het ware maar snakken naar die lieve kant van zo iemand, zodat je toch een happy family kunt zijn.
Daarna heb ik weer een partner gehad die echt van super lief, naar ijskoud ging. Dit leek meer een soort bindingangst, want hij verzint elke keer een onzinnig excuus om er mee te kappen.
Ik ben echt totaal mijn eigenwaarde kwijt, heb nachtmerries dat ik vermoord word en ben gewoon eigenlijk al 1,5 jaar verdrietig en onzeker. Ik houd mijn kop wel omhoog en werk keihard, maar van binnen blijft het knagen.
Ik ben al in therapie en heb boeken gelezen, wat wel duidelijke inzichten geeft dat ik van mezelf moet gaan houden en weer in mijzelf moet geloven. Maar hoe lang duurt dit nog...
Ik heb geprobeerd te daten, en zie dan ook echt wel in dat er ook goede mannen bestaan, maar ik word ook gewoon niet meer verliefd op iemand. Vroeger was ik veel vrijer, dan dacht ik na 2 weken Ach er zijn genoeg vissen in de zee.. Soms word ik 's morgens wakker en dan denk ik jeetje, er is helemaal niks aan de hand, maar dan in de loop van de dag komt dat snijdende gevoel weer.
Zijn er andere mama's die zoiets hebben mee gemaakt en hoelang duurde dit bij jullie?
Zijn er hier mama's met verslaafde of narcistische exen?
De vader van mijn kindje was verslaafd en heeft mij zo intens onzeker gemaakt door alle waarheden te verdraaien en mij overal de schuld van te geven, en ons volledig in de steek te laten keer op keer. Hij had echt twee gezichten en dat is zo diep onder mijn huid gaan zitten. Je blijft als het ware maar snakken naar die lieve kant van zo iemand, zodat je toch een happy family kunt zijn.
Daarna heb ik weer een partner gehad die echt van super lief, naar ijskoud ging. Dit leek meer een soort bindingangst, want hij verzint elke keer een onzinnig excuus om er mee te kappen.
Ik ben echt totaal mijn eigenwaarde kwijt, heb nachtmerries dat ik vermoord word en ben gewoon eigenlijk al 1,5 jaar verdrietig en onzeker. Ik houd mijn kop wel omhoog en werk keihard, maar van binnen blijft het knagen.
Ik ben al in therapie en heb boeken gelezen, wat wel duidelijke inzichten geeft dat ik van mezelf moet gaan houden en weer in mijzelf moet geloven. Maar hoe lang duurt dit nog...
Ik heb geprobeerd te daten, en zie dan ook echt wel in dat er ook goede mannen bestaan, maar ik word ook gewoon niet meer verliefd op iemand. Vroeger was ik veel vrijer, dan dacht ik na 2 weken Ach er zijn genoeg vissen in de zee.. Soms word ik 's morgens wakker en dan denk ik jeetje, er is helemaal niks aan de hand, maar dan in de loop van de dag komt dat snijdende gevoel weer.
Zijn er andere mama's die zoiets hebben mee gemaakt en hoelang duurde dit bij jullie?