hoi suzanneke,
die klachten zullen wel aanhouden tot je baarmoeder voldoende is uitgezet, het kindje gaat groeien dus de baarmoeder gaat plaats moeten maken voor babytje en dit ga je zeker in beginfase van je zwangerschap vaker aanvoelen en meemaken, dus geen reden om bezorgd te zijn
) ik heb het tot mijn 13de week heel goed aangevoeld dat mijn baarmoeder uitrekte waardoor ik soms zelfs van de steken niet meer kon lopen je eierstokken, je baarmoeder, je liezen daar kan je nog een tijdje last van krijgen maar is allemaal heel normaal
)
Aviya
Buikpijn of trekkingen hoeft niet altijd aanleiding te geven tot miskraam, ik zou je voorstellen om gewoon zo positief mogelijk te blijven denken, dit zijn eenmaal kwaaltjes die erbij horen soms kan het misschien meer aanwezig zijn dan anders, zet je af van die onzekerheid en geniet van je zwangerschap zou ik zeggen. Ik heb die onzekerheid ook vaak meegemaakt maar op zulke momenten paste ik een eigen therapie toe, door gewoon mezelf te overtuigen van dat er een leven in mijn buikje aan het groeien is en dit is niet de normaalste zaak van de wereld, moedernatuur maar het is gewoon een mirakel dus probeer ik het ook niet al te goed te begrijpen of te verklaren want mijn lichaam aan het meemaken is. Toen ik zeven weken zwanger was ben ik naar echo geweest, normaal gezien zou je op die week al een vruchtzakje moeten kunnen zien en baby die net zo groot is al een rijstkorreltje. Dit was bij mij dus niet het geval. Ze zowel inwendig als uitwendig gekeken. mijn verloskundige keek mij heel naar aan van ik kan je heel het nieuws n iet geven van dat je zwanger bent. Ik had toen misschien nog wel 5 testen gedaan en die waren allemaal positief. Daarenboven kreeg ik zelfs nog een telefoonnummer mee als ik miskraam zou krijgen. Ze heeft het niet duidelijk gezegd omdat ik zo overstuur was, maar ze was ervan overtuigd dat ik een miskraam zou krijgen omdat er geen vrucht tezien was op de echo. Over twee weken moest ik dan terug voor een echo en twee weken lang heb ik enorme buikkrampen gehad met trekkingen, begin dan maar eens niet te denken dat je een miskraam gaat krijgen, maar ik ben zo een gelukzak wat mijn man en zijn familie betreft. Het zijn heel positieve mensen die mij de moed hebben ingesproken van dat alles wel goedkomt als ik gewoon positief blijf denken en voor de rest heb ik er gewoon van genoten. Wat gaat gebeuren gebeurt toch, je kan niet op voorhand voorspellen of tegenhouden dus waarom dan telkens keer ongerust zijn. Ik vertel dit allemaal omdat ik op internet zo vaak tegenkom dat vrouwen tijdens hun zwangerschap door die negatieve verhaaltjes op internet hun zwangerschap slecht ervaren omdat constant met die onzekerheid rondlopen, maar ja geniet van elk moment zou ik zeggen
)
