<p>Hallo allemaal,</p><p>ik wil gewoon even als trotse moeder mijn verhaal kwijt.</p><p>Mike, mijn zoon woog bij zijn geboorte (5 weken te vroeg) 1818 gram en inmiddels is hij 8 weken en weegt hij 4kg! 
</p><p>Tot de echo van 20 weken verliep alles goed, mooie 20 weken echo gehad en onze kleine man zou goed groeien. Bij de 30 weken echo bleek hij een vorse groei achterstand te hebben. Met 33 weken overgedragen aan de gynaecoloog, omdat Mike niet meer wou groeien. In het ziekenhuis werd ons verteld dat als hij met 36 weken nog niet gegroeid zou zijn, hij beter buiten de baarmoeder verder kon groeien en dat ze hem dan zouden halen.</p><p>Met 35 weken begon ik op een zondagochtend te vloeien. Schrikken!! Ziekenhuis gebeld en we moesten komen. (We hadden nog geen eens een tas klaarstaan, paniek!). Ik werd opgenomen, omdat de bevalling begonnen zou zijn. Ik had overigens geen weeën. Ja, beetje kramp maar als je dat weeën moet noemen... Om 15:00uur werden de krampen erger en besloot de verpleegkundige (ben ik hem nog altijd dankbaar voor) een CTG te maken. Na een half uur daalde Mike zijn hartslag. Doodeng om te zien en te horen. Kippenvel nog op mijn armen. Je bent zo machteloos als je op de monitor de hartslag ziet dalen tot onder de 80 en als je de tonen in frequentie hoort afnemen. Gelukkig kwam hij weer bij. Helaas daalde de hartslag nogmaals en werd direct besloten om Mike te gaan halen doormiddel van een keizersnede. Pfoeh dat was behoorlijk heftig. Uiteindelijk verliep alles heel goed en werd Mike, al huilend, gehaald. Wat een opluchting. Na anderhalve week in het ziekenhuis mochten we lekker naar huis. </p><p>Mike moet tot 6 maanden elke dag Ferrofumaraat innemen. Ik ben zeer benieuwd naar lotgenoten. Wat is jullie ervaring met ferro? </p><p> </p>
</p><p>Tot de echo van 20 weken verliep alles goed, mooie 20 weken echo gehad en onze kleine man zou goed groeien. Bij de 30 weken echo bleek hij een vorse groei achterstand te hebben. Met 33 weken overgedragen aan de gynaecoloog, omdat Mike niet meer wou groeien. In het ziekenhuis werd ons verteld dat als hij met 36 weken nog niet gegroeid zou zijn, hij beter buiten de baarmoeder verder kon groeien en dat ze hem dan zouden halen.</p><p>Met 35 weken begon ik op een zondagochtend te vloeien. Schrikken!! Ziekenhuis gebeld en we moesten komen. (We hadden nog geen eens een tas klaarstaan, paniek!). Ik werd opgenomen, omdat de bevalling begonnen zou zijn. Ik had overigens geen weeën. Ja, beetje kramp maar als je dat weeën moet noemen... Om 15:00uur werden de krampen erger en besloot de verpleegkundige (ben ik hem nog altijd dankbaar voor) een CTG te maken. Na een half uur daalde Mike zijn hartslag. Doodeng om te zien en te horen. Kippenvel nog op mijn armen. Je bent zo machteloos als je op de monitor de hartslag ziet dalen tot onder de 80 en als je de tonen in frequentie hoort afnemen. Gelukkig kwam hij weer bij. Helaas daalde de hartslag nogmaals en werd direct besloten om Mike te gaan halen doormiddel van een keizersnede. Pfoeh dat was behoorlijk heftig. Uiteindelijk verliep alles heel goed en werd Mike, al huilend, gehaald. Wat een opluchting. Na anderhalve week in het ziekenhuis mochten we lekker naar huis. </p><p>Mike moet tot 6 maanden elke dag Ferrofumaraat innemen. Ik ben zeer benieuwd naar lotgenoten. Wat is jullie ervaring met ferro? </p><p> </p>