Twee kinderen en sociaal leven

[fHMvY6LhfrMI7TeU]

Dag allemaal,





Ik ben moeder van twee kinderen: eentje van 4 jaar en een baby van 6 maanden. Mijn partner en ik doen alles zelf; helaas hebben we geen familie in de buurt die kan helpen. Straks ga ik ook weer drie dagen per week werken. Met de kinderen en alles daaromheen is het best druk en pittig.





Als iemand me dan appt of belt, voelt het al snel alsof het te veel is. Ik heb op zulke momenten gewoon geen behoefte om te praten of te appen, omdat mijn antwoord eigenlijk altijd is: “Ik ben druk of moe.” Want ja, twee kinderen hebben is echt niet niks.





Ik ben het zat om te horen dat ik me “altijd zo gedraag” of dat ik geen zin zou hebben om contact te onderhouden. Ik heb al bijna geen vrienden en voel me daar soms schuldig over. Het speelt ook door mijn hoofd, maar tegelijkertijd krijg ik geen hulp van niemand. En ergens vind ik het ook makkelijker om dingen zelf te doen, omdat je dan in je eigen ritme blijft en het beste kunt afstemmen op jezelf en de kinderen.

Mijn vraag is: herkennen jullie dit? Overdrijf ik? En hoe gaan jullie met alles om?





Groetjes

 

[Ananasss]

Nee ik herken dit niet nee. Ik heb twee kids, 3 en 6. En een partner die een paar maanden per jaar in het buitenland zit. Dus zeg maar 70% van de tijd komt alles op mij neer. Ik werk zelf 3 dagen per week. Alles valt of staat met plannen, dat wel. Maar druk zijn en druk voelen vind ik twee aparte dingen. Ik voel me nooit druk. Voel weinig stress (tuurlijk wel als ik in ene file kom onderweg naar BSO ofzo). Maar ik herken me echt 0,0 ik me te druk en moe voelen om überhaupt op een telefoon te reageren.

Wat zou je anders willen? Waar zou je hulp bij willen of kunnen gebruiken? En wat zou anders kunnen? Als je partner thuis is heb jij natuurlijk best tijd om met een vriendin af te spreken. Die tijd hebben en ook daadwerkelijk nemen zit natuurlijk een verschil in. Of vrienden thuis uitnodigen, als zij nog geen kleine kinderen hebben?

 

[Essil]

Ik ervoer weer aan het werk gaan best wel als een lastenverlichting in eerste instantie. Mijn baby sliep slecht, even niet mijn hele leven leven op het ritme van de baby was best fijn.

Geef bij de vrienden die je nog hebt, gewoon aan dat het je even allemaal te zwaar is inderdaad. Dus dat je inderdaad ook geen energie hebt om de vriendschap te onderhouden op dit moment.
En ga naar de huisarts. Je bent zo te lezen beslist overspannen of erger.