<p>Hallo lieve mede moeders, Ik heb twee vragen en hoop dat iemand mij kan helpen; Mijn baby van drie maanden (gecorrigeerd) lacht zo nu en dan maar niet vaak. Is dit normaal? Wordt het vanzelf meer? Ik ben bang dat zij niet heel blij is, of niet goed aan mij gehecht is. Het maakt mij erg onzeker. Ook kan zij regelmatig fronsen en dat lijkt mij een teken van ongemak? <br />Mijn baby is drie weken te vroeg geboren en ookal valt dat mee, zij was er nog niet klaar voor. Ze heeft veel gehuild en de begin periode was erg pittig. Ik heb soms boze gedachten gehad en soms helemaal geen puf gehad om te troosten. Heb het wel gedaan maar ik twijfel nu of ik er wel goed voor haar ben geweest en of zij heeft gevoeld dat ik het soms niet zag zitten en rot gedachten had. Ik heb haar veel gedragen in de draagzak maar was soms niet altijd met m’n gevoel erbij. Ook heb ik nog een lief peutertje die ook aandacht verdiend. <br />Ik voel mij er erg rot door, helemaal nu het lachen zo matigjes blijft.. ik ben echt bang dat er iets niet goed is gegaan en dat zij mij niet als mama ziet. <br />Ik start bijna met werken en ga haar dan enorm missen en ben bang dat zij het allemaal prima vind. <br />Ik mis het contact of de bevestiging dat ik haar mama ben. Kan daar erg verdrietig van zijn. Ik probeer er helemaal voor haar te zijn maar soms ben ik toch haastiger omdat er nog een kindje rondloopt of iets nodig heeft. Hier voel ik mij rot door. Ik heb hoe dan ook minder tijd voor haar. Mogelijk haal ik spoken in mijn hoofd en zijn het ook nog de hormonen en vermoeidheid maar het voelt wel allemaal rot. <br />Herkent iemand dit? En zal het lachen goed komen?</p><p> </p><p>De tweede vraag betreft de ontlasting. Mijn baby krijgt flesvoeding, anti reflux voeding. Zij heeft bijna dagelijks ontlasting, soms twee keer daags. Het is echter negen van de tien keer een spuitluier en de ontlasting is bijna altijd waterig dun. Is dit normaal? Zij heeft van te voren enorm last en als ze eenmaal gepoept heeft dan duurt het ongemak nog wel even. Hierover lees ik dat dit vaker voorkomt. De scheetjes die zij laat zijn altijd pijnlijk en eigenlijk begint het al tijdens het drinken van de fles. Ik hoor meteen haar buik borrelen. In het begin is zij verdacht van koemelk allergie maar toen we gingen provoceren met de ar voeding bleven de klachten eigenlijk gelijk. Vandaar dat we het hierbij houden met cb. soms vraag ik mij af of we hier goed aan doen en er toch niet iets speelt. Of is bovenstaand ‘normaal’ en herkent iemand het? Ik hoor jullie ervaringen heel graag! </p>
Twee vragen over mijn drie maanden jonge baby.
- Onderwerp starter Gebruiker10124876
- Startdatum
Alvast bedankt 
In AR voeding zit vaak JBPM en dat kan diarree en krampjes veroorzaken. Soms helpt het om pure JBPM aan gewone voeding toe te voegen. Internet kan je daar veel over vertellen. Soms maakt het verschil. Maar ik zou persoonlijk op gewone voeding overstappen en kijken of het nou alleen veel spugen is, of dat je kindje er ook veel last van heeft. Veel spugen is niet echt een probleem. Als ze zoveel buikpijn en diarree hiervan krijgt is deze voeding sowieso niet goed voor haar.
Hoe hebben jullie getest of het een kma was? Welke voeding gaven jullie voordat je weer op AR voeding terug ging?
Over het lachen: dat begon bij ons met 5 weken. 1 week gecorrigeerd. En dan had je get echt over een korte glimlach die met veel moeite een paar seconde over het gezicht trok. Soms moest ik er wel een paar dagen op wachten. De lamp boven de eettafel lokte het het beste uit ?
Maar dat werd steeds iets vaker. En dan gewoon kort he. Hele uren niks. En niet naar ons. Pas vanaf een maand of 3 gebeurde het dagelijks. En ik weet nog dat ze net naar de opvang ging een paar weekjes (vanaf 17 weken, dus zal na 20 weken geweest zijn, ongecorrigeerd) dat ik ineens dacht, hee ze lacht om dingen die ik doe. Vliegtuigje spelen, omhoog houden en op haar buikje blazen enzo. Ik moest wel echt alles uit de kast halen. En rond 5 maanden hoorde ik ineens een hehehee soort van milde schaterlach.
Na 7 maanden werd het pas echt een lachebekkie dat overal om moest lachen en ook lachjes van ons ging teruggeven. Dat laatste is een manier van communicatie die nog best ingewikkeld is voor zulke jonkies.
Geduldig blijven. Het is niet omdat ze ongelukkig is, maar gewoon omdat de hersentjes en betrokken spieren enzo nog moeten ontwikkelen
Hoe hebben jullie getest of het een kma was? Welke voeding gaven jullie voordat je weer op AR voeding terug ging?
Over het lachen: dat begon bij ons met 5 weken. 1 week gecorrigeerd. En dan had je get echt over een korte glimlach die met veel moeite een paar seconde over het gezicht trok. Soms moest ik er wel een paar dagen op wachten. De lamp boven de eettafel lokte het het beste uit ?
Maar dat werd steeds iets vaker. En dan gewoon kort he. Hele uren niks. En niet naar ons. Pas vanaf een maand of 3 gebeurde het dagelijks. En ik weet nog dat ze net naar de opvang ging een paar weekjes (vanaf 17 weken, dus zal na 20 weken geweest zijn, ongecorrigeerd) dat ik ineens dacht, hee ze lacht om dingen die ik doe. Vliegtuigje spelen, omhoog houden en op haar buikje blazen enzo. Ik moest wel echt alles uit de kast halen. En rond 5 maanden hoorde ik ineens een hehehee soort van milde schaterlach.
Na 7 maanden werd het pas echt een lachebekkie dat overal om moest lachen en ook lachjes van ons ging teruggeven. Dat laatste is een manier van communicatie die nog best ingewikkeld is voor zulke jonkies.
Geduldig blijven. Het is niet omdat ze ongelukkig is, maar gewoon omdat de hersentjes en betrokken spieren enzo nog moeten ontwikkelen
Over de ontlasting weet ik niks (bel even het cb zou ik zeggen). Maar die lachjes zijn in het begin heel spaarzaam en worden steeds meer hoor! Je doet het goed lieve mama. En dat je er zo over in zit heeft aan dat je veel om je kind geeft. Dat voelt je baby heus aan. Succes!
Ps. Ik heb mezelf ook zo rot gevoeld en gedacht dat mn kindje niet aan me zou hechten omdat ze veel huilde en weinig lachte. Nu word ik na elk slaapje met een super lief en brede glimlach begroet. Het komt goed!