twee weken na bevalling met baby op stap, uit kraambubb durven

Hey allemaal,

Ben bijna twee weken geleden bevallen en sinds gisteren voor de tweede keer met de kinderwagen op stap geweest in de avond om m’n conditie op te bouwen en frisse lucht te halen.
Ik vind het heel spannend bij het idee om met mijn dochtertje op stap te gaan na de bevalling met de auto naar opa’s en oma’s.
Ik zit nog heel erg in m’n kraambubbel en naar buiten gaan was al een grote drempel wat ik heb overwonnen maar vind het toch heel spannend omdat ik bang ben dat ze gaat huilen en ik haar niet kan troosten (heel normaal dat een baby kan huilen toch) en dat ik mij opgelaten zal voelen terwijl het familie is.

Ik wil geen huismus worden maar vind het idee gewoon zo spannend. Hebben jullie ervaring met dit gevoel ?

Liefs
 
Ik vond naar buiten gaan ook heel spannend! Vooral inderdaad omdat ze soms ging huilen en dan niet meer stil werd. Ik had dit vooral tijdens het wandelen en naar de winkel gaan. Dit heb ik de eerste 6-8 weken amper gedaan (het was ook heel slecht weer).
Naar familie en vrienden vond ik makkelijker, daar kon ik gewoon alles doen wat ik thuis ook kon! (Voeden, ‘spelen’, slapen). Wij hebben een super logeerbedje dat overal mee naar toe gaat.
Je moet doen waar jij je fijn bij voelt!
 
Ik vond het ook erg spannend. Maar er komt een keer dat je eruit moet gaan. Dat je alleen bent en boodschappen moet gaan doen samen. En er gaat sowieso een keer komen dat ze gaan huilen in de winkels of ergens anders. De eerste keren is het ongemakkelijk, voelde ik mij ook min of meer een slechte moeder haha! Maar na een paar keer had ik er schijt aan en dacht als er iemand het erg vind dan is het jammer. Iedereen die kinderen heeft die heeft in dezelfde situatie gezeten. Gewoon de deur uit gaan!
 
Heel herkenbaar. En je bent pas 2 weken geleden bevallen, ik vind het heel normaal dat je dan nog in je babybubbel wilt blijven. Jullie moeten nog zo aan elkaar wennen, je kindje is nog zo klein en jij nog aan het herstellen van de bevalling. Voorlopig lekker thuis blijven, alleen een klein rondje met de wagen bijvoorbeeld, en echt weg komt vanzelf wel weer!
 
Dat is ook heel spannend! Als ik jou was zou ik er niet teveel overna denken. Lekker in je bubbel blijven en doen waar je je goed bij voelt! Dat op pad gaan komt allemaal vanzelf wel, je bent echt nog maar net bevallen ☺️
 
Doen waar je je goed bij voelt. Je moet vanzelf wel de deur uit voor consultatie bureau bijv. Alles op zijn tijd er veranderd al zo veel. 
 
Het ligt denk ik echt aan jouw kind en hoe je ermee omgaat. Maar 2 weken? Schatt is volkomen normaal. Ik wilde het ziekenhuis nooit meer verlaten zelf, zo erg zat ik in mijn kraambubbel ?Ik vond het ook spannend hoor. Ook met een keizersnee. Ik was na 9 dagen pas een blokje om gaan lopen en met 3 weken ben ik zelf ff weg gegaan nadat ik 2 uur mentaal heb voorbereid om voor het eerst weer weg te gaan met de baby, ALLEEN ☺️.

Eerst ruzie nog met de maxi-cosi maar kwam er toen achter dat mijn zoontje heerlijk in slaap valt het moment dat hij in zijn stoeltje of kinderwagen zit.
Wellicht gebeurd dat met jouw kind en hoef je je niet druk te maken over buiten zijn met een ontroostbaar kind. Hij gaat nu richting 9 weken en hij is super chill buiten, sleur ‘m overal mee ?.
En bedenk van te voren wat je kan doen als je baby huilt, wat doe je thuis dat ook kan werken als je buiten bent? Ik heb een oude iphone voor hem met allemaal liedjes die ‘m rustig maken, die zet ik bijvoorbeeld in zijn babywagen mocht hij huilen, of toch ff oppakken, worden ze rustig van en dan weer neerleggen. Wat ik ook doe is gewoon met hem praten wat er gaat gebeuren, de dagplanning uitleggen.
Het is straks een drempel waar je over heen moet maar als je het hebt gedaan, en vaker doet, wordt je van zelf zo zelfverzekerd, je gaat terug kijken en denken “was ik hier zo bang voor”! Neem het maar van mij, aka ms faalangst aan. Het gaat je lukken als je zo ver bent!Alles op z’n tijd ?
 
Gewoon wachten tot jij je er klaar voor voelt en klein beginnen. Voelt  naar verre familie/vrienden te veel, probeer eens een keertje op de koffie bij de buren of vrienden/familie die dichterbij wonen. En bedenk dat een kleintje niet zoveel nodig heeft: melk, een schone luier, wat schone kleertjes en een plek om te slapen en misschien nog iets wat jij gebruikt voor het troosten. Als je dat allemaal bij je hebt, kan er niet zo heel veel mis gaan wat je thuis wel op kan lossen toch? En mocht je toch een keer iets vergeten of ontdekken dat je het tekort komt, kan je er altijd van leren en het de volgende keer beter voorbereiden. ;) Het hoeft niet allemaal in een keer perfect te gaan. 

Ik vond het ook best fijn om in de auto naast de kinderstoel te zitten (achterin) en dus mijn man te laten rijden in het begin, en te bedenken dat er heel veel plekken zijn onderweg waar je even kan parkeren om je baby te troosten/verzorgen als dat nodig is. Je zult vanzelf merken of je daar regelmatig gebruik van moet maken, of dat je een baby hebt die juist heerlijk slaapt onderweg (ik geloof dat er veel babies zijn die juist lekker slapen in een rijdende auto of kinderwagen). 

Overigens: ik ben met de oudste de eerste paar maanden vrijwel nergens heengegaan en ga nu toch regelmatig op stap met de oudste en de jongste. Dat kwam dan wel grotendeels door de eerste lockdown (oudste is begin maart 2020 geboren) maar ook als het wat langer duurt voor je weer uitstapjes onderneemt kan het helemaal goedkomen qua huismus zijn. ;) Vergeet ook niet dat uitstapjes voor jezelf ook erg intensief kunnen zijn en dat jij ook nog aan het herstellen bent van de zwangerschap en bevalling.
 
Terug
Bovenaan