Tweede ervaringen op het eerste gezicht

De bevalling ging wel redelijk snel 6 uur rugweeën, die zijn echt veel vervelender en pijnlijker dan de buikweeën die ik de vorige keer had. Hanna is in die tijd nog wel 3 keer om haar as gedraaid, druktemaker. Mijn baarmoedermond stond niet goed waardoor de onsluiting niet bleek te vorderen tot de verloskundige even hielp en ik daarna op mn zijn moest liggen, zo kon ik dus geen weeën opvangen auw auw auw. Maar toen kreeg ik milde persweeën, niet zo heftig als bij mn zoon, maar na even trekken en duwen aan de baaroedermond moest de verloskundige het hoofdje van binnen uit naar buiten begeleiden omdat het nogal in een moeilijke positie lag. Van het geheel ben ik wel even in paniek geraakt en perste ik de verkeerde kant op, waardoor ik nu regelmatig een bloedneus heb. Toen het hoofdje eruit was stopte de persweeën, weer even paniek, gelukkig wist ik niet dat de navelstreng ook nog om het nekje gewikkeld was. Op het lichtste beetje gevoel van een wee ben ik gelijk weer gaan persen en daar was ze. Helemaal blauw met een gestuwd gezichtje, maar wel levendig aan het jammeren. Ze heeft me van ellende helemaal ondergepoept, maar had later wel een Apgar score van 9/10. Binnen een half uur heeft ze al haar vingers afgesabbeld op zoek naar voeding. Maar toen ze die kreeg heeft ze aan beide kanten wel flink gedronken.
Borstvoeding geven is niet iets vanzelfsprekends is me weer gebleken, in mijn geval is het steeds weer de pijn van stuwing en tepelkloven overwinnen. Voor Hanna is het ook moeilijk om genoeg voeding binnen te krijgen om te groeien, dat is tot vrijdag nog niet gelukt. Elke dag bekijk ik de dingen weer opnieuw, over een maand heb ik er vast geen spijt van dat ik vandaag weer een dag heb doorgezet.

Nu is de kraamweek afgelopen, echtgenoot aan het werk met een dikke stapel gesmeerde beschuiten en zoonlief naar de creché met een stapel rose cakejes.

Wat nu?

Het "normale leven" is weer begonnen, maar ik ben er eigenlijk nog helemaal niet klaar voor. De kraamweek vloog voorbij, de laatste dagen had ik griep waardoor mijn voeding terug liep en ik amper een keertje mijn dochter heb gewassen.
Ik zit vandaag dus met 2 problemen:
- Een kindje wat schreewt om voeding, een gebrek aan voeding en zere borsten/tepels van het vele aanleggen en dat ondanks het gebruik van tepelhoedjes.
- Hanna moet weer in bad en ik weet nog niet hoe ik dat moet aanpakken. Hoe deed ik dat ook alweer? En waarom moet bij een meisje voor mijn gevoel ineens alles anders?

Ik kan me die kater van nog herinneren bij de komst van mijn zoon. Alleen het verschil is dat mijn zoon niet kon stoppen met huilen de hele dag en dit kindje tussendoor nog wel één à twee uurtjes slaapt. En eigenlijk zou ik ook nog wel de hele dag kunnen slapen...
Wat deed ik ook alweer de hele dag?
 
Ach zo herkenbaar. Je moet rustig aan doen, lekker slapen als je kleine meid ook slaapt en zo nog beetje bijkomen.
Want je bent gewoon nog niet de oude na 8 dagen kramen, je moet nog lekker rustig aan doen.
Ga jezelf niet over de top werken, bekijk per ding of het noodzakelijk is of dat het kan wachten tot ander moment.
Wat betreft bv, ook hierin moet je doen wat voor jou goed voelt, zonder dat zowel jij als je dochtertje ervan in de stress jaagt. Ik heb bewondering voor je dat je het nog steeds doorzet!
En troost je.... ik heb een dochter en kreeg nu een zoon en vind ook alles "anders" hoor. Dat hoort erbij.
Doe rustig aan en als je je hart wilt luchten kan dat altijd hier.

Liefs
 
Pfff, meid, het klinkt niet lekker. Maak er een lekker relaxed dagje van. Ga op bed liggen, wat te drinken en eten bij de hand, Hannah mee. Boekje/tv erbij en leg haar vaak aan, eventueel tussendoor ook nog kolven.
En dat badje, dat kan vanavond ook hoor als je man weer thuis is, dan kunnen jullie het samen doen. Je kan haar ook vast alleen even wassen, schone kleren aan en dan lekker vanavond in bad.
Kop op!!!!
 
Ook ik kan je alleen maar zeggen: doe rustig aan. Alleen het hoog nodige doen en de rest komt wel weer als het allemaal beter gaat. En dat badje hoeft niet meteen vandaag. Als zo'n kleintje een dag niet in bad gaat is dat helemaal niet erg. Jij moet gewoon lekker uit rusten. Het mag nu nog!
Wat knap van je dat je door zet met borstvoeding. Maar ook hier moet je doen wat je zelf goed voelt.
Ik heb trouwens een tweede zoon gekregen, maar ook dat voelt " anders" dan bij de eerste. Ik denk dat elk kindje verschillend is en dat het geslacht niet zo heel veel uit maakt.
Heel veel succes!!
 
he meid,

pfff heftig verhaal. maar je gevoel kan ik herkennen.
vooral genoeg rusten, en als je tegen het badje opziet doe je dat toch als je man weer thuis is of lekker met een washandje wassen.

ik heb ook vreselijk tepelkloven gehad. die waren na twee weken weg en sindsdien gaat het voeden super. ik kreeg alleen wel het advies geen tepelhoedjes te gebruiken dat kan de kloven verergeren en het genezen vertragen. en bephanten zalf helpt heel goed voor de genezing en kan geen kwaad voor je kindje.

Heel veel succes, het komt vast helemaal goed.

liefs
 
Het voordeel van een tweede kindje is wel dat ik veel meer rust heb met alle huiltjes en prutteltjes. Als ze gevoed, verschoond en geboerd heeft kan ik gewoon niet veel meer doen. Bij het eerste geeuwtje weer naar bed, en als ze dan nog jammert dan moet dat maar even. Echt heerlijk is dat zo'n 2e kindje. Niet in panniek raken bij elk probleempje dat is wel fijn. Het komt allemaal wel goed.

Ik heb de vorige keer 8 maanden met tepelhoedjes gevoed en nooit kloven gehad. Wel kan het kindje je borst niet zo goed leeg drinken als zonder hoedjes waardoor de voeding kan teruglopen.
Heb ze gister ook weer even aan de kant gelegd, met of zonder deed even zeer, misschien komt de voeding zo wat beter op gang.
Tegen de kloven gebruik ik wel regelmatig bephanten. Werkt goed mits ik niet teveel lek, dan spoelt alles weg.
 
Terug
Bovenaan