De bevalling ging wel redelijk snel 6 uur rugweeën, die zijn echt veel vervelender en pijnlijker dan de buikweeën die ik de vorige keer had. Hanna is in die tijd nog wel 3 keer om haar as gedraaid, druktemaker. Mijn baarmoedermond stond niet goed waardoor de onsluiting niet bleek te vorderen tot de verloskundige even hielp en ik daarna op mn zijn moest liggen, zo kon ik dus geen weeën opvangen auw auw auw. Maar toen kreeg ik milde persweeën, niet zo heftig als bij mn zoon, maar na even trekken en duwen aan de baaroedermond moest de verloskundige het hoofdje van binnen uit naar buiten begeleiden omdat het nogal in een moeilijke positie lag. Van het geheel ben ik wel even in paniek geraakt en perste ik de verkeerde kant op, waardoor ik nu regelmatig een bloedneus heb. Toen het hoofdje eruit was stopte de persweeën, weer even paniek, gelukkig wist ik niet dat de navelstreng ook nog om het nekje gewikkeld was. Op het lichtste beetje gevoel van een wee ben ik gelijk weer gaan persen en daar was ze. Helemaal blauw met een gestuwd gezichtje, maar wel levendig aan het jammeren. Ze heeft me van ellende helemaal ondergepoept, maar had later wel een Apgar score van 9/10. Binnen een half uur heeft ze al haar vingers afgesabbeld op zoek naar voeding. Maar toen ze die kreeg heeft ze aan beide kanten wel flink gedronken.
Borstvoeding geven is niet iets vanzelfsprekends is me weer gebleken, in mijn geval is het steeds weer de pijn van stuwing en tepelkloven overwinnen. Voor Hanna is het ook moeilijk om genoeg voeding binnen te krijgen om te groeien, dat is tot vrijdag nog niet gelukt. Elke dag bekijk ik de dingen weer opnieuw, over een maand heb ik er vast geen spijt van dat ik vandaag weer een dag heb doorgezet.
Nu is de kraamweek afgelopen, echtgenoot aan het werk met een dikke stapel gesmeerde beschuiten en zoonlief naar de creché met een stapel rose cakejes.
Wat nu?
Het "normale leven" is weer begonnen, maar ik ben er eigenlijk nog helemaal niet klaar voor. De kraamweek vloog voorbij, de laatste dagen had ik griep waardoor mijn voeding terug liep en ik amper een keertje mijn dochter heb gewassen.
Ik zit vandaag dus met 2 problemen:
- Een kindje wat schreewt om voeding, een gebrek aan voeding en zere borsten/tepels van het vele aanleggen en dat ondanks het gebruik van tepelhoedjes.
- Hanna moet weer in bad en ik weet nog niet hoe ik dat moet aanpakken. Hoe deed ik dat ook alweer? En waarom moet bij een meisje voor mijn gevoel ineens alles anders?
Ik kan me die kater van nog herinneren bij de komst van mijn zoon. Alleen het verschil is dat mijn zoon niet kon stoppen met huilen de hele dag en dit kindje tussendoor nog wel één à twee uurtjes slaapt. En eigenlijk zou ik ook nog wel de hele dag kunnen slapen...
Wat deed ik ook alweer de hele dag?
Borstvoeding geven is niet iets vanzelfsprekends is me weer gebleken, in mijn geval is het steeds weer de pijn van stuwing en tepelkloven overwinnen. Voor Hanna is het ook moeilijk om genoeg voeding binnen te krijgen om te groeien, dat is tot vrijdag nog niet gelukt. Elke dag bekijk ik de dingen weer opnieuw, over een maand heb ik er vast geen spijt van dat ik vandaag weer een dag heb doorgezet.
Nu is de kraamweek afgelopen, echtgenoot aan het werk met een dikke stapel gesmeerde beschuiten en zoonlief naar de creché met een stapel rose cakejes.
Wat nu?
Het "normale leven" is weer begonnen, maar ik ben er eigenlijk nog helemaal niet klaar voor. De kraamweek vloog voorbij, de laatste dagen had ik griep waardoor mijn voeding terug liep en ik amper een keertje mijn dochter heb gewassen.
Ik zit vandaag dus met 2 problemen:
- Een kindje wat schreewt om voeding, een gebrek aan voeding en zere borsten/tepels van het vele aanleggen en dat ondanks het gebruik van tepelhoedjes.
- Hanna moet weer in bad en ik weet nog niet hoe ik dat moet aanpakken. Hoe deed ik dat ook alweer? En waarom moet bij een meisje voor mijn gevoel ineens alles anders?
Ik kan me die kater van nog herinneren bij de komst van mijn zoon. Alleen het verschil is dat mijn zoon niet kon stoppen met huilen de hele dag en dit kindje tussendoor nog wel één à twee uurtjes slaapt. En eigenlijk zou ik ook nog wel de hele dag kunnen slapen...
Wat deed ik ook alweer de hele dag?