Tweede kindje

[Anoniem]

Hoi,

Ik ben zwanger van de tweede. Graag wil ik van meiden/vrouwen weten of jullie hetzelfde reageerde op de positieve test als bij de eerste.

Persoonlijk ben ik wat nuchterder. Toen bij de eeste liep ik van oor tot oor stiekum te stralen. Ik heb dat nu helemaal niet. Misschien komt dat van de eerdere zwangerschappen. Eerste is geeindigd in een mk en bij de 2e werd een hartafwijking geconstateerd. Wellicht dat het gewoon de onzekerheid is.

Gr.

 

[Anoniem]

he hallo dames...

jaja ook ik deed dit weekend een test en ja hoor zwanger van de derde.en dit keer vind ik het spannend.raar maar ik ben nu alleen maar bang dat het niet goed is.zo ben ik dagen ziek en nu heb ik nergens last meer van.ja buikpijn vandaar mijn angst.maar het kon ook banden pijn zijn.ik ga er maar vanuit dat zolang ik niet bloed vloei dat er niks mis is.ben ik de enige met die angst?ik mag pas volgende week naar de gyn.om een termijn ego te laten maken....dat duurt zo lang...ik kan nu niet veel meer doen.jammer dat de miselijkheid weg is dan weet je teminste dat je zwanger bent!!!nu is het alleen maar afwachten.

 

[Anoniem]

Hoi Sonel,

Ik heb juist het tegenovergestelde meegemaakt. Mijn 1e was niet gepland dus was compleet in shock toen de test positief bleek te zijn. Ik kwam erachter ongeveer 3 weken voordat ik 21 werd  dus nog vrij jong, bezig met studeren.

We wouden al een hele tijd heel graag een 2e om de leeftijdverschillen beperkt te houden maar om die reden alleen kan je niet  aan een 2e beginnen. Nu bijna 5 jaar  verder ben ik in blijde verwachting van  onze 2e  kindje en  deze is wel gepland.  Ik ben wel eerder zwanger geworden  dan gepland  (2e poging)  maar we waren echt superblij met een positieve test.  Echt  een hele andere ervaring, geweldig.  Zoals je zelf al beschreef had ik ook constant een glimlach van oor tot oor. Ik ben overigens nog niet klaar met studeren maar ga het in oktober weer oppakken.

Van harte  gefelicteerd meid en geniet ervan.

Grt Jacy

 

 

[Anoniem]

Bij mijn eerste kind, een zoontje, was het in één keer raak, ik was helemaal overdonderd, had het namelijk niet verwacht. Wist niet wat ik moest voelen, blijdschap, schrik, onzekerheid, alles door elkaar.
Bij de tweede had ik eigenlijk hetzelfde. Behalve die schrik dan, maar ik was echt heel blij, maar wel onzeker in het begin (eerste drie maanden)
Deze zwangerschap is qua beleving verder net zo bijzonder. Ik weet en herken veel dingen, maar me minder snel ongerust, maar blijf het een wonder vinden.