<p>Goedemorgen iedereen, </p><p>Ik behoor tot de gelukkige vrouwen die zwanger wordt zonder heel veel moeite. Echter lijkt het erop dat ik tot de groep vrouwen behoor die niet door het eerste trimester heen komt. </p><p>Afgelopen jaar heb ik een miskraam gehad met 7,5 week. Net nadat we de eerste echo met kloppend hartje hebben gezien. Het toenemende bloedverlies met stolsels was geen goed teken, en dat werd door de verloskundige bevestigd toen de echo geen kloppend hartje meer liet zien. <br /><br />Een klein jaar verder, is de test weer positief. Jeuj!</p><p>Maar, sinds gister is er weer bloedverlies en nu ook menstruatiekramp. De verloskundig ziet nog geen reden voor paniek aangezien het er nog niet 'uit loopt', maar dat geeft mij geen geruster gevoel eerlijk gezegd. </p><p>Het bloedverlies is nu ruim 24 uur aan de gang, en telkens bij het afvegen zit er bloed bij. Vanmorgen tijdens het douche ook een stolsel gevonden. Je begrijpt natuurlijk dat de moed mij direct in de schoenen zakte. </p><p>Een echo maken nu heeft geen zin, ik ben 6 weken en 3 dagen. De kans dat er al een kloppend hartje te zien is, is klein. Dus hoe dan ook, een echo zonder kloppend hartje nu, is nietszeggend. </p><p>Maandag de 21ste staat de afspraak voor de eerste echo. Dan weten we waarschijnlijk meer. </p><p>De vk heeft mij verteld dat ik positief moet blijven, maar het voelt allemaal een beetje alsof ik mezelf voor de gek hou. Mijn onderbuik gevoel is niet goed. Ik vrees dat het 5 lange dagen worden...</p><p> </p>