Een beetje late reactie nu Abel al is geboren....
Het was inderdaad echt zoeken naar een nieuw ritme. Sliep de een, dan was de ander wakker. En ik heb bijna 6 maanden de borst gegeven en dat was soms best lastig. Jules was net zindelijk, maar moest natuurlijk altijd naar het toilet als ik net Elise had aangelegd!!
En natuurlijk letterlijk weleens schreeuwen om aandacht. Jules is voor zijn zusje ook wel superlief!! Maar pas op!! Dan geeft hij kusjes en knuffels, maar kent zn eigen krachten niet. Of hij trekt haar aan haar armpje naar zich toe.... AU...
DE nachten waren ook best heftig, maar wie weet kan je man je daar goed bij helpen en slaapt Abel veel sneller door!
Het klinkt nu eigenlijk erg negatief, oeps, dat was ook niet zo de bedoeling. Want we genieten echt heel erg!!!! Nu Elise aan de fles zit, wil Jules graag de fles geven. En als we (kraam)visite kregen, liet hij als eerste heel trots zn zusje zien. En hielp met het smeren van de beschuitjes.
Ook leuk, liepen we in de supermarkt en keek iemand in de wandelwagen, dan vroegen ze vaak aan Jules wie dat was. Zijn antwoord was dan vaak :
"Dat is mijn kleine zusje en ik ben nu de heeeeeeeele grote broer!!! "
Dan voelde ik me geweldig!
Geniet er van!!!!!!! Als je eenmaal weer in het ritme zit, een paar nachten door kan slapen is het helemaal fantastisch!!!!!
(Ik zou nu alweer een derde willen, maar dat zit er vanaf manlief nog niet echt bij..... Wie weet volgend jaar in ons nieuwe huis......)
Gr Antoi
