tweetalige opvoeding

[Anoniem]

<p>Hi,</p><p>Misschien wat anders dan de bedoeling is, maar weet zeker dat sommige ouders ervaring hiermee hebben </p><p>Mijn naam is Sophie, op dit moment ben ik voor school (SPM) een vakliteratuur onderzoek aan het maken. Met het volgende onderwerp:  Wat betekent het voor de ontwikkeling als het kind meertalig wordt opgevoed?</p><p>Zouden de ouders die hier ervaring mee hebben het aan mij willen delen? Ik hoor graag!  Groetjes, Sophie </p>

 

[Anoniem]

Hoi! Ik denk dat je vraag heel breed is en daardoor ook lastig te beantwoorden is. Het zou helpen als je je vraag afbakent

 

[Anoniem]

Bedankt voor je anwoord, ik zou het makkelijker maken...

Zien jullie verschil zijn/haar sociale-emotionele ontwikkeling?
Dan bijv. met kinderen die eentalig zijn opgevoed? Bijv. Heeft het langer gedurd voor dat het kind is gaan praten? 

Wat kan er verwacht worden van de ouders, als het kind meertalig wordt opgevoed? Bijv. Met een methode (OPOL)

Dit een beetje? Hopelijk heeft dit geholpen

 

[Anoniem]

Hi, ik kom zelf uit een Italiaans gezin (beide ouders) en ben in Nederland opgegroeid. Heb nederlands geleerd vanuit de omgeving en vanaf toen ik naar de opvang ging. Telt dit als meertalige opvoeding?
Ik heb best een aantal neefjes en nichtjes en die zie ik nu in dezelfde situatie opgroeien. Ouders spreken Italiaans, en vanuit de omgeving en school leren ze Nederlands.
Ik kan je zeggen dat het echt aan het karakter ligt van het kind. Sommige zijn pas met 3+ begonnen met praten, en hebben ook hulp van de logopedist gehad, sommige zijn 2 jaar en praten al bijna foutloos, sommige zijn heel extrovert en praten met iedereen, ookal verstaat diegene hun niet, andere verstoppen zich, of willen pas praten als ze het perfect weten te zeggen... Sociale ontwikkeling hetzelfde, hangt heel erg af en denk niet dat het perse aan de taalopvoeding ligt.
Verder snap ik niet zo goed wat je bedoeld met de vraag wat er verwacht kan worden van ouders, bijv met een methode (OPOL)?

 

[Anoniem]

Onze kinderen hebben nederlands als 2e moedertaal, wonen in het buitenland. Ze gaan hier ook naar de opvang/school. Uiteraard merk je dat de lokale taal hier hun 1e taal is. Maar het nederlands leren ze vrij snel. Ik praat echt alleen nederlands met de kinderen. Onze jongste van 2 gooit nog wel eens woorden van beide talen in 1 zin. Onze oudste van 4 kan echt probleemloos wisselen van de ene taal in de andere. Praat hij met mij, dan spreekt hij nederlands. Als hij 1 seconde later wat tegen zijn vader zegt, dan wisselt hij. Moet wel ook zeggen dat hij erg nieuwsgierig is en ook af en toe bewust vraagt: "mama hoe noem jij dat" als hij bijvoorbeeld het nederlandse woord niet kent.
Een vriendin van mij haar kinderen groeien op met zwitserduits & spaans. Ze begrijpen spaans maar weigeren beide spaans te praten en antwoorden dus steevast in het duits (3&5jaren)
Ik zie op deze leeftijd bij onze kinderen geen verschil in de emotionale ontwikkeling. Ik ken wel andere tieners hier die op een gegeven moment weigerden nog nederlands te spreken met hun NL moeder aangezien ze niet "de buitenlander" wilden zijn.

 

[Anoniem]

Ik werk in internationaal onderwijs en zie veel meertalige gezinnen. Opvallend is dat OPOL (one parent, one language= ouder spreekt altijd eigen taal met kind) vaak tot beste taalontwikkeling leidt. Wel praten kinderen vaak later, maar zeker niet altijd. Verwarring komt ook voor en ook dat kinderen bepaalde woorden maar in 1 taal kennen, zeker als de schooltaal een derde taal is; op school gebruik je niet zo vaak een vaatwasser, dat soort woorden kennen ze dan alleen in de talen die thuis worden gesproken.