Hey meiden!
Heb even wat stukjes van het andere forum geknipt en geplakt om ook jullie weer een update te geven! Er ging veel door me heen de laatste dagen: wijfel en hoop wisselden elkaar bijna elk kwartier af... Voor het eerst eigenlijk echt goed hoop dat het allemaal wel goed zat dit keer.
27-5-2011
Zoals de titel al zegt: de twijfel of hoop dat het deze ronde raak is, slaat toch weer toe... Ondanks mijn moeite om het deze ronde niet toe te laten...
En dat komt door het volgende. Ik voel me al een week heel anders dan anders. Heb het gevoel dat ik om alles kan janken, dat een jankbui altijd vlakbij is zeg maar.
Heb een ander gevoel dan anders in mijn buik. Op zich heeft het wel wat weg van ongikrampjes, maar is toch niet hetzelfde. Sinds een paar dagen ook wat speldenprikjes erbij.
Daarnaast voel ik me in de avond vaak niet helemaal lekker de laatste dagen en ben ik erg moe.
Ook zijn mijn boobies nog steeds gevoelig. Niet meer mijn tepels, maar nu meer de binnenkant. Mijn melkklieren zeg maar....
Voel me, ondanks vermoeidheid, toch ook een soort van opgewekt, vrolijk, terwijl daar eigenlijk geen reden toe is. Tenminste, niet meer dan normaal.
Heb de laatste week ook meer last van afscheiding. Gewoon wit, maar meer dan normaal voor mijn ongi.
Het kunnen natuurlijk allemaal tekenen zijn van erge moeheid in combi met een vroege ongi (heb dinsdag pas mijn NOD), MAAR (denk ik er dan meteen achteraan...) het zou natuurlijk ook zo kunnen zijn dat het raak is deze ronde...
Hoe meer rondes we bezig zijn, hoe meer ik ga voelen denk ik af en toe.
Jullie zullen intussen wel gek worden van mjin verhalen en denken van 'daar komt ze weer met misschien deze ronde...', maar tegen mijn vriend hoef ik dit soort dingen niet te vertellen. Die gaat helemaal mee in de gekte en kan echt niet meer relativeren of mij met 2 benen terug op aarde zetten!
Dinsdag (nod) lijkt nog zo ver weg!!! Zou willen dat ik stiekem een keer in de toekomst kon kijken!
29-5-2011
Vandaag wakker geworden met aardig wat rood/bruine afscheiding. Nog geen echt doorgebroken ongi, maar dat zal verderop de dag wel komen. Dag 1 begint eigenlijk altijd zoals nu.
Als mijn ongi echt doorbreekt, mag ik de gyn bellen voor de volgende stap.
Een paar dagen te vroeg (moet eigenlijk dinsdag ongi worden met een standaard cyclus van 24 dagen, zit nu dus op 22 dagen), maar toch maar vast op naar de volgende ronde!
Vreemd, maar ik voel me er eigenlijk helemaal niet boos of verdrietig over dit keer... Ook wel eens fijn.
Alle andere meiden op het wachtbankje: heel veel succes, iig meer dan ik deze ronde!
(Intussen is mijn ongi inclusief alle smerige details helemaal doorgebroken. Morgen bellen!)
Liefs Daisy
Heb even wat stukjes van het andere forum geknipt en geplakt om ook jullie weer een update te geven! Er ging veel door me heen de laatste dagen: wijfel en hoop wisselden elkaar bijna elk kwartier af... Voor het eerst eigenlijk echt goed hoop dat het allemaal wel goed zat dit keer.
27-5-2011
Zoals de titel al zegt: de twijfel of hoop dat het deze ronde raak is, slaat toch weer toe... Ondanks mijn moeite om het deze ronde niet toe te laten...
En dat komt door het volgende. Ik voel me al een week heel anders dan anders. Heb het gevoel dat ik om alles kan janken, dat een jankbui altijd vlakbij is zeg maar.
Heb een ander gevoel dan anders in mijn buik. Op zich heeft het wel wat weg van ongikrampjes, maar is toch niet hetzelfde. Sinds een paar dagen ook wat speldenprikjes erbij.
Daarnaast voel ik me in de avond vaak niet helemaal lekker de laatste dagen en ben ik erg moe.
Ook zijn mijn boobies nog steeds gevoelig. Niet meer mijn tepels, maar nu meer de binnenkant. Mijn melkklieren zeg maar....
Voel me, ondanks vermoeidheid, toch ook een soort van opgewekt, vrolijk, terwijl daar eigenlijk geen reden toe is. Tenminste, niet meer dan normaal.
Heb de laatste week ook meer last van afscheiding. Gewoon wit, maar meer dan normaal voor mijn ongi.
Het kunnen natuurlijk allemaal tekenen zijn van erge moeheid in combi met een vroege ongi (heb dinsdag pas mijn NOD), MAAR (denk ik er dan meteen achteraan...) het zou natuurlijk ook zo kunnen zijn dat het raak is deze ronde...
Hoe meer rondes we bezig zijn, hoe meer ik ga voelen denk ik af en toe.
Jullie zullen intussen wel gek worden van mjin verhalen en denken van 'daar komt ze weer met misschien deze ronde...', maar tegen mijn vriend hoef ik dit soort dingen niet te vertellen. Die gaat helemaal mee in de gekte en kan echt niet meer relativeren of mij met 2 benen terug op aarde zetten!
Dinsdag (nod) lijkt nog zo ver weg!!! Zou willen dat ik stiekem een keer in de toekomst kon kijken!
29-5-2011
Vandaag wakker geworden met aardig wat rood/bruine afscheiding. Nog geen echt doorgebroken ongi, maar dat zal verderop de dag wel komen. Dag 1 begint eigenlijk altijd zoals nu.
Als mijn ongi echt doorbreekt, mag ik de gyn bellen voor de volgende stap.
Een paar dagen te vroeg (moet eigenlijk dinsdag ongi worden met een standaard cyclus van 24 dagen, zit nu dus op 22 dagen), maar toch maar vast op naar de volgende ronde!
Vreemd, maar ik voel me er eigenlijk helemaal niet boos of verdrietig over dit keer... Ook wel eens fijn.
Alle andere meiden op het wachtbankje: heel veel succes, iig meer dan ik deze ronde!
(Intussen is mijn ongi inclusief alle smerige details helemaal doorgebroken. Morgen bellen!)
Liefs Daisy