Twijfel

Lieve moeders,
Sinds 9 weken zijn we trotse ouders van ons zoontje! Dolblij en natuurlijk alles voor hem over. De eerste week stond mijn vriend samen met me op etc. Ik heb toen gezegd als hij werkt sta ik op, en als hij middag dienst heeft, of vrij, dan doet hij het. Hij werkt in de horeca, soms meer uren achter elkaar, soms wat minder. Onze zoon is niet élke nacht wakker, het ligt eraan, meestal voor een voeding. Zelf doe ik het hele huishouden alleen. Op af en toe een wasje na. Nu is het zo dat hij ook die nachten die hij wel opstond, geen trek meer heeft op te staan, en dat mij ook te laten opknappen. Hij geeft als argument dat andere mannen dit ook niet hoeven en ze hem voor gek verklaren dat hij dit doet. Zo ook vannacht weer. Probeert hij mij uit bed te krijgen om te gaan voor onze zoon. Als ik dan voet bij stuk houd, is hij zwaar beledigd. En gooit hij eens flink met de magnetron. Ben ik nu degene die fout zit? Het badje doe ik ook alleen en degene die snachts eignelijk niet op hoeft, doet de laatste voeding en weer de eerste om 7u.

Groetjes ?
 
Hoi jessy, ik heb zelf geen ervaring ermee, maar in mijn omgeving is een soortgelijke situatie. Vader doet vrij weinig zowel huishouden als met het kindje bezig zijn. Nog nooit het badje gegeven, niet een van de flessen op een dag/nacht. 
Zei heeft dit een soort van geaccepteerd. Wat ik heel zwak vind. Je hebt samen voor een kindje gekozen. Niet alleen geeft dit voor nog heel veel irritaties tussen die 2 maar ik zie nu ook al hoe hij dingen mist van zijn zoon. En minder ermee om kan gaan. 
Tuurlijk is dit mij nog nooit overkomen. Maar ik zou wel voet bij stuk houden en echt doorzetten. Dalijk is het voor hem een gewoonte om niks te doen en dat gaat er heus niet zomaar inkomen als het kindje wat ouder word. En hoe zit het dalijk met eventueel een tweede. Het is voor jou ook een hele verandering in je leven, niet alleen voor hem. Ik zou er dus aardig wat ruzies voor overhebben om dit goed te krijgen. Probeer je gevoel gewoon te uiten. 
Dit is in ieder geval mijn advies. En mijn ervaring vanuit dichtbije omgeving.
Wat je ermee doet moet je natuurlijk zelf weten. 
In ieder geval succes en heel veel genieten met je zoontje
 
 
Snacht opstaan deed ik ook alleen zolang ik verlof had. Echter doet mijn man wel soms de boodschappen, onze dochter lekker in bad, de was en stofzuigen. Daarnaast de zorg voor de honden omdat ik nog niet helemaal hersteld ben.
ik ben dus misschien wel een beetje verwend :p
 
Deed je man hiervoor wel veel in het huishouden?
Wij zijn zwanger van de derde, ik weet dat mijn man de zorg voor een baby'tje best lastig vindt.
als de kleine groter is gaat dat steeds beter, ik heb mijn verwachtingen naar hem toe hierop aangepast.
Een hele gelijkwaardige verdeling heb ik nog noet eerder gehoord of gezien in mijn familie / vrienden / collega
als vrouw ben je al anders dan de man dat zal ook zo gelden in het ouderschap.
je moet uitzoeken wat voor jullie reeel is en hier afspraken over maken. Misschien matchen jullie eerste afspraken gewoon noet omdat jullie beiden nog noet zouden weten hoe jullie het ouderschap zouden ervaren.
zo weet ik bijvoorbeeld echt dat mijn man niet zal koken snachts uit bed gaat en liever laat hij de luiertjes ook aan mij over. Oke daar deal ik mee. Staat wel tegenover dat hij de was doet en dat vind ik heeeerlijk want dan kan ik meer tutten met de kinderen want daar ben ik weer heel goed in ?
men weet je ook die verdeling verscheelt weleens. Ouderschap is een  grote zoektocht! Good luck! Oh en vergeet noet dat jullie ook nog partners zijn van elkaar en niet alleen papa en mama ????
 
 
 
Bij ons is de verdeling meerdere keren aangepast. Toen ik nog verlof had en hij werkte, ging ik er 's nachts uit. Toen ik werkte deden we het om de dag. Na een half jaar was ik bezig met slaaptherapie, deed hij de nacht en ik stond altijd om 6 uur op voor de ochtendvoeding. We zijn nu twee jaar verder en we doen weer om de nacht. Heb je de nacht, dan mag je uitslapen. Binnenkort beval ik van de tweede en dan gaat het weer anders worden. Wij hebben ook met lange werkdagen te maken en periodes dat we tot laat werken (werken beide in de wereld vol wonderen) .
Je zou een gesprek aan gaan met je man om de taken te verdelen. Het is ook zijn kind. Dat andere mannen niks hoeven, betekent niet dat hij ook maar niks hoeft (ik hou niet van dat middeleeuws denken). 
 
Ik zou met hem in gesprek gaan. Er kunnen altijd redenen zijn waarom een eerder gemaakte afspraak niet helemaal lukt. Daar moet je het over hebben. Echter, andere mannen zijn geen argument, met hen heeft hij niet een relatie en aan hen hoeft hij ook geen verantwoording af te leggen. Dan verteld hij die andere mannen toch niet dat hij er in de nacht af gaat? Lijkt mij niet iets om je relatie voor op het spel te zetten. En dan is er nog de manier waarop hij dit doet, knallen met de magnetron oid. Dat hoort toch echt bij de tijd waarop we nog in de zandbak zaten en boos werden omdat de ander ons schepje afpakte. Nu zijn we volwassen en blijven we als volwassenen communiceren. Dat zou ik zelf opeisen.
 
 
Terug
Bovenaan