Twijfel..

Ik twijfel wel eens over wat ze op deze leeftijd (bijna 4 maanden) al in de gaten hebben en wat niet.. soms denk ikdat ze me gewoon voor de gek houd af en toe haha.
Ze slaapt bijvoorbeeld vaak slecht tussen 16.00 en 19.00. Ik leg haar dan toch na een tijdje altijd in bed maar haal haar 9 van de 10 keer er na een half uur ofzo (tussendoor ga ik altijd kijken en weer weg) weer uit omdat ik dan al weet dat het niks word. Ik knuffel dan beneden een hele tijd met haar en leg haar dan in de box. Hier is ze tevreden maar wel doodmoe dus ze valt dan meestal rond 18.30 in de box in slaap.
Ik vraag me echt af of ik haar dat nu niet aan wen?? Ben af en toe bang dat ik haar dadelijk nooit meer in bed krijg rond die tijd, maar goed, ik probeer het wel elke keer.
De rest van de dag slaapt ze gelukkig heel goed en altijd in haar eigen bed.
Dit is maar een voorbeeldje maar ik twijfel met meer dingen of ze dat nu al echt in de gaten hebben (kun je ze bijvoorbeeld al verwennen??) of niet?!
 
Moeilijk he?! Ik weet het soms ook niet hoor.
Gisteren ook, Efraim wilde gewoon niet slapen en schreeuwde moord en brand in zijn bed.
Maar zodra ik hem eruit haalde had hij een big smile op zijn gezichtje.
Dan vind ik het zo moeilijk.

En ook Efraim slaapt tussen 15.00 en 19.00 bijna niet. Meestal maar een uurtje. Tenzij is ben gaan wandelen en hij is in de wagen in slaap gevallen. Dan staat hij dus beneden en slaapt hij wel goed.
Wat is dat? Want in bed is het na een uurtje echt bekeken. In het begin liet ik hem in bed liggen maar het huilde dan echt een uur aan een stuk en wij zaten te eten.
Nou, ik at echt niet meer lekker, gng schrokken en werd helemaal gestresd.
Ook voor mijn man niet leuk die net uit zijn werk kwam.
Dus...we zijn gezwicht en meneer mag onder het eten in de wipper op tafel.
Wel gezellig! Maar of het slim is....????
Na het eten gaat ie om 18.00u in bad. 18.30u een fles en daarna valt ie als een blok in slaap en hebben we wel een rustige avond.

Zucht... moeilijk hoor.
Ik hoorde pas iemand zeggen: je kunt ze nog niet verwennen maar wel aan dingen gewennen.
Is misschien ook wel zo! Nou ja, de rest van de dag gaat het over het algemeen wel goed, dus vooruit maar. En ik heb me voorgenomen om alleen maar dingen te doen waarvan ik weet dat ik ze vol kan houden. Ik vind het bijv. niet fijn als mijn zoontje altijd in de box zou slapen, dus ga ik dat ook niet aanwennen.
Ik ben ook niet zo'n moeder die allemaal rondjes gaat lopen met haar kind als het huilt, dus dan ga ik dat ook niet een keertje doen.

Maar, ik wordt er ook wel eens super onzeker van hoor....

Zo een heel verhaal, sorrie. (ging vanzelf )

Groetjes
 
Hahaha makt niet uit hoor, heb ik heeel vaak last van. Dan begin ik te typen en hou ik niet meer op haha.

Jullie verhaal is echt precies hetzelfde als dat van ons, grappig!
Als ze in die tijd al slaapt (zoals gisteren na de fysiotherapie, wat erg vermoeiend is) dan is het inderdaad maximaal een uurtje. En als ik haar eruit haal krijg ik een big smile en ligt ze enthousiast met haar benen en armen te spartelen!!! Terwijl ik wel aan haar zie dat ze dan echt wel moe is?!?
Ze is dan ook gewoon tevreden beneden, maar ik heb echt het idee dat ze er rond deze tijd gewoon bij wil zijn, aandacht krijgen of ons gewoon om zich heen wil hebben. Ze vind alles goed, behalve in haar bedje wil ze dan dus niet!
frustrerend, want houden ze je dan gewoon voor de gek of hebben ze dit nu even nodig en gaat het vanzelf weer over?!?!?!
Maar goed, ben blij dat het de rest van de dag goed gaat (altijd in bed) en s'nachts gaat het ook super!

Och ja, het zal wel allemaal goed komen denk ik..
 
Hoewel Hannah (nog) niet zo'n vast tijdstip heeft dat ze niet wil slapen (een paar weekjes geleden had ze wel wat moeilijke avonden, maar dat is nu weer voorbij), heb ik het me ook af lopen vragen of je ze niet al kunt verwennen.
Gewennen kan zeker wel, dat kan al van de geboorte af aan. Ben ik nl zelf een goed voorbeeld van.
Ik heb zelf de eerste 3 weken van m'n leven in het ziekenhuis gelegen en was de enige baby op de afdeling met twee verpleegsters die bij elke kik naast m'n bedje stonden. Dat hebben m'n ouders geweten...Het heeft 6 weken geduurd om me dat af te leren...

Karin, mama van Hannah (20-11-2006)
 
Terug
Bovenaan