Twijfels over down??

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hi,

Wij hebben bewust er voor gekozen om geen nekplooimeting te laten doen. Vooral omdat wij een kindje met down niet zouden laten weghalen.

Ik sta nog steeds achter die keuze. Maar ik ben ineens zo bang dat dit kindje wat heeft. Down ofzo.

Misschien zijn die gevoelens normaal hoor, bij de derde???

Ergens baal ik er stiekem van dat we toch niet die nekplooimeting hebben gedaan. Dan was ik nu misschien geruster ofzo.....


Stom!! Zullen ook wel de hormonen zijn denk ik.
 
Heel normaal. Je hebt al twee gezonde kinderen en dan denk je (vol met hormonen) of je het geluk mag hebben een derde kindje gezond op de wereld te zetten. Je moet geen spijt hebben dat je het niet hebt laten doen hoor! Jammer van je energie. Heb je een goede 20 weken echo gehad?
 
Tja als het zo is, is het zo. Als je 20 weken echo goed was weet je dat er medisch gezien wat minder risico is. Ik werk in de gehandicapte zorg en denk maar. Als het kind verstandelijk gehandicapt is zie je dat meestal ook nu niet. Twijfel is logisch hoor! Maar als het toen weloverwogen besloten is...
 
Als het zo zou zijn kun je er nu toch niets aan veranderen. Je zegt zelf jullie zouden het kind dan ook niet weggehaald hebben. Dus geniet gewoon van je 3de kind zoals het ook moge zijn en bewaar de ongerustheid voor het moment waar het echt nodig is ;) ik hoop voor je dat je het toch los kunt laten.
 
Ik kan me voorstellen hoor, dat je deze twijfel ineens kan hebben. Heb me zelf ook wel eens op de gedachte betrapt. Maar laat de gedachte dan ook snel weer varen. Wat hierboven ook inderdaad gezegd wordt, je kan er nu zo weinig meer aan doen en zeker als je een goede 20 weken echo hebt gehad dan is het risico zeker al minder.

Werk zelf ook in de gehandicaptenzorg en, niet om je ongerust te maken, daar zie je inderdaad zoveel beperkingen die nooit op een echo te zien waren of pas later zijn ontstaan. Wat dat betreft heb je -helaas- nooit volledige zekerheid over de gezondheid van je ongeboren kindje. En het lastige is ook dat je op dit moment er ook niet aan kan veranderen.

Ik hoop voor je dat je de gedachte toch wat los kan laten en uiteraard dat de kleine gezond ter wereld mag komen.
 
Jullie hebben helemaal gelijk hoor! Er is zoveel wat niet te zien is of wat pas later kan ontstaan.
En wat het vijfde wonder zegt: je hebt al twee gezonde kinderen. Nog eentje erbij en dan ook nog een meisje na twee jongens in mijn geval voelt als zoveel geluk....dat je ook bang bent om dat geluk te verliezen ofzo....

Ik probeer het los laten.

Zag trouwens gister bij nieuwsuur dat er in België een bloedtest is die 100% betrouwbaarheid geeft. Er is dan geen punctie nodig.
Deze test is (nog) niet legaal in Nederland.....belachelijk!!
 
Dag mamma3007,

Snap je zorgen heel goed, juist bij nr. 3 voelt het extra bijzonder als alles goed lijkt te zijn, je bent je veel meer bewust van de risico's na twee gezonde kinderen.

Ik snap die stress ook over Down wel hoor. Wij hebben de combinatietest (nekplooi+bloed) wel gedaan en hadden goede uitslag van 1:1600, maar nu zag ik van de week bij Nieuwsuur die reportage over de Down-bloedtest in Belgie en daar zei een Nederlandse gynaecoloog dat zij het wel eens meemaakte dat mensen uti de combinatietest uitslag 1:2000 kregen en dan toch een kindje met Down kregen...

Nou dan raak ik ook even helemaal onzeker, superstom eigenlijk!
Bovendien heeft de gynaecoloog bij de 20-weken-echo ook nog een paar dingen (vingerkootje, neusbotje) expliciet bekeken die bij kinderen met Down anders zijn en die er bij onze baby normaal uitzagen.

Maar het is menselijk om af en toe te stressen over dingen die je niet kunt beinvloeden, hoe klein de kans op een slechte uitslag ook is...

Laat je niet te veel van slag brengen en vertrouw op de goede afloop. Zorgen maken kun je beter bewaren voor het moment dat het echt nodig is (hopelijk komt dat nooit!!).
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan