<p>Hoi allemaal,</p><p>Ik ben momenteel 23 weken zwanger van m'n eerste kindje. M'n ex en ik zijn uit elkaar en zijn eerste reactie toen ik het vertelde was dat ik het moest laten weghalen.</p><p>Nu is hij gelukkig bijgedraaid en wil hij er toch bij betrokken zijn, wat naar mijn idee ook het beste is voor het kindje.</p><p>Nu is het alleen zo dat hij steeds meer dingen eist en ik me bij steeds minder dingen comfortabel voel. Ik wil het beste voor m'n kindje, maar wil mezelf er ook prettig bij voelen.</p><p>Zo zou hij bij de bevalling zijn, iets waar ik me nu niet meer comfortabel bij voel. Ik heb liever mijn moeder erbij, iemand waar ik echt op kan steunen. Kan ik hem de bevalling weigeren? Ik vind het erg om hem zoiets te ontnemen, maar ik vind ook dat ik degene die zich op z'n gemak wil voelen..</p><p>Wat is jullie mening daarover?</p><p>Ook hadden we een heel mooi ouderschapsplan maar hij komt eroveral op terug en wil steeds meer, wat naar mijn idee in eigen belang is en niet in belang van het kindje. Zo zou het na 10 weken om het weekend naar hem toe gaan, maar hij wil dit nu na 4 weken hebben, wat mij niet goed lijkt voor de baby, aangezien die naar mijn idee beter in een vertrouwde omgeving kan blijven en papa frequent zien ipv na 4 weken al van hot naar her gesleept te worden.</p><p>We gaan nu naar een mediator maar ik ben erg benieuwd naar jullie mening en ervaringen.</p>
Uit elkaar vóór de geboorte
- Onderwerp starter Gebruiker10368560
- Startdatum
Oh wauw ik zou mijn kindje zelfs na 10 weken echt geen weekend weg hebben gegeven ook niet naar papa ? maar naar 4 weken lijkt me ook gewoon echt veel te vroeg. Je kindje is dan nog zó ontzettend klein en kwetsbaar en heeft nog zoveel zorg nodig. En naar mijn idee als het even kan ook mama.. En hoe ga je het doen met voeding want als je borstvoeding geeft kan het sws niet zo makkelijk..
Kan je ex niet gewoon op bezoek komen bij jullie en dan met zijn zoon/dochter dingen doen? Is hij erbij in de kraamweek want hij moet ook alles leren voordat hij het een heel weekend alleen doet lijkt me?
Persoonlijk zou ik met 3 maande vroeg genoeg vinden en dan een dagje of avond nacht ochtend. Daar zou ik voordat ik moeder was anders over gedacht hebben hoor maar als ik terugkijk hoe intensief die periode was zou het voor mij te vroeg zijn.
Kan je ex niet gewoon op bezoek komen bij jullie en dan met zijn zoon/dochter dingen doen? Is hij erbij in de kraamweek want hij moet ook alles leren voordat hij het een heel weekend alleen doet lijkt me?
Persoonlijk zou ik met 3 maande vroeg genoeg vinden en dan een dagje of avond nacht ochtend. Daar zou ik voordat ik moeder was anders over gedacht hebben hoor maar als ik terugkijk hoe intensief die periode was zou het voor mij te vroeg zijn.
Poeh ik zou mijn ex ook echt niet bij de bevalling willen... Je moet zo veel mogelijk op je gemak zijn, anders vlot het van geen kanten. Je kan natuurlijk wel afspreken dat hij de eerste is die op bezoek mag komen, maar dan nog... Dat zou voor mij echt de max zijn.
Verder zou ik mijn kindje na 4 weken ook niet afgeven. Grote
Je ex moet dan nog alles leren wat jij al tijdens de kraamweek gekeerd heb. Ik sluit me helemaal bij de opmerking hierboven aan!
Verder zou ik mijn kindje na 4 weken ook niet afgeven. Grote
Je ex moet dan nog alles leren wat jij al tijdens de kraamweek gekeerd heb. Ik sluit me helemaal bij de opmerking hierboven aan!
M.b.t. de bevalling: ja dat mag je weigeren. De vrouw bepaalt wie bij de bevalling is. Volg je gevoel daarin. Hij kan dan (kort) na de geboorte de kamer binnenkomen lijkt mij.
Wat een heftige situatie. Bij omgangsregelingen van babytjes die zo jong zijn, is het sterk aan te raden het als volgt aan te pakken: kort en vaak, in het begin ook in principe thuis bij degene bij wie de baby woont, de mama in dit geval, dat is de vertrouwde omgeving van de baby.
Ik zou voorstellen om 2x per week een aantal uur af te spreken bij jou thuis, zodat je ex tijd met de baby kan doorbrengen en een band kan opbouwen, en in ieder geval slaapt de baby het beste gewoon thuis de eerste maanden. Dit hoeft echt geen maanden te wachten, dat is dan weer het voordeel ook, dit kan al snel, na de kraamweek bijvoorbeeld? Het is voor baby's en de hechting belangrijk om niet langere tijd van 1 ouder te zijn afgesneden qua contact, als je naar een rechter zou gaan zou die zich ook inzetten op kort en vaak. Dat is echt het beste.
Ik zou mijn baby'tje ook echt niet een heel weekend "afgeven" na 4 weken, onvoorstelbaar. En jeetje dat kan echt nooit goed zijn voor baby, 9 maanden in een warme buik en dan na 4 weekjes erbuiten een heel weekend dag en nacht geen mama meer. Ook na 12 weken lijkt me tijdens de nachten weg al heel snel, maar misschien als je dit uitlegt en de voordelen ervan ook, vaker zien, beter hechten terwijl het voor het baby'tje veilig blijft voelen, ziet ie hopelijk in dat dit de meest fijne manier is voor het kindje.
Wat een heftige situatie. Bij omgangsregelingen van babytjes die zo jong zijn, is het sterk aan te raden het als volgt aan te pakken: kort en vaak, in het begin ook in principe thuis bij degene bij wie de baby woont, de mama in dit geval, dat is de vertrouwde omgeving van de baby.
Ik zou voorstellen om 2x per week een aantal uur af te spreken bij jou thuis, zodat je ex tijd met de baby kan doorbrengen en een band kan opbouwen, en in ieder geval slaapt de baby het beste gewoon thuis de eerste maanden. Dit hoeft echt geen maanden te wachten, dat is dan weer het voordeel ook, dit kan al snel, na de kraamweek bijvoorbeeld? Het is voor baby's en de hechting belangrijk om niet langere tijd van 1 ouder te zijn afgesneden qua contact, als je naar een rechter zou gaan zou die zich ook inzetten op kort en vaak. Dat is echt het beste.
Ik zou mijn baby'tje ook echt niet een heel weekend "afgeven" na 4 weken, onvoorstelbaar. En jeetje dat kan echt nooit goed zijn voor baby, 9 maanden in een warme buik en dan na 4 weekjes erbuiten een heel weekend dag en nacht geen mama meer. Ook na 12 weken lijkt me tijdens de nachten weg al heel snel, maar misschien als je dit uitlegt en de voordelen ervan ook, vaker zien, beter hechten terwijl het voor het baby'tje veilig blijft voelen, ziet ie hopelijk in dat dit de meest fijne manier is voor het kindje.
Bedankt voor jullie reactie!
Hierom wil ik ook graag naar een mediator omdat ik merk dat ik steeds meer toegeef aan zijn wensen en dit helemaal niet in het belang is van de baby, dus fijn om te horen dat een rechter ook naar vaak en kort bezoek stuurt.
Persoonlijk word ik er verdrietig van dat hij niet inziet dat ik het beste voor ons kind wil en me alleen maar ziet als een heks die hem bij z'n kind vandaan wil houden. Maar ik zie ook in dat dat maar zo moet zijn als ik m'n kind op de 1e plaats zet.
Ik hoop dat een mediator in dit geval in mijn voordeel, of liever gezegd in die van de baby, werkt.
Hierom wil ik ook graag naar een mediator omdat ik merk dat ik steeds meer toegeef aan zijn wensen en dit helemaal niet in het belang is van de baby, dus fijn om te horen dat een rechter ook naar vaak en kort bezoek stuurt.
Persoonlijk word ik er verdrietig van dat hij niet inziet dat ik het beste voor ons kind wil en me alleen maar ziet als een heks die hem bij z'n kind vandaan wil houden. Maar ik zie ook in dat dat maar zo moet zijn als ik m'n kind op de 1e plaats zet.
Ik hoop dat een mediator in dit geval in mijn voordeel, of liever gezegd in die van de baby, werkt.
Als het een goede mediator is, dan is die onpartijdig. Ik denk ook dat die zich weinig bezig zal houden met de wettelijke kanten van dit verhaal, en zal aansturen op persoonlijk dichter tot elkaar komen.
Ik lees in je verhaal veel of/of. Maar er zit nog best veel tussenin. Ik kan me bijvoorbeeld goed voorstellen dat je ex bij de bevalling wil zijn. Het moment dat het kindje eruit komt, die eerste blik. Waarom jij wel en hij niet, hij is ook ouder. En belangrijke beslissingen? Wordt hij dan ook gevraagd om zn mening? Of het terecht is... geen idee. Maar stel je eens voor dat de baby in zijn buik zat en jou werden dit soort dingen ontzegd.
je kan overleggen over de dingen die hij denkt te missen als hij er niet bij is. Bijvoorbeeld dat hij in de buurt wacht en binnen mag komen als de baby er echt uit komt. Of dat hij wel betrokken blijft als er heftige dingen gebeuren en er moeten knopen voor de baby doorgehakt worden.
Zelfde met logeren. Ik zou een baby van 4 weken echt niet uit logeren sturen. Thuis gaat alles dan al zo moeizaam. Een newborn is keihard werken en jij bent dan ook absoluut nog niet hersteld en superhormonaal. Je borsten kunnen dat niet aan als je bv gaat geven. Het kindje heeft nog heel veel honger naar jou, zwaar gebroken nachten, veel huiluurtjes, alles is nog nieuw en wennen. Je kindje zal met een beetje pech niet eens ergens anders dan op jou slapen. (Sorry als ik hier een roze wolk lekprik).
Bij ons was dit na 10 weken nog niet beter. Onze dochter ging overdag met 17 weken naar de opvang, en dat was op het randje. Logeren ging pas na 6 maanden. Dat gaf veel te veel prikkels en ze raakte daar hopeloos overstuur en ontregeld van.
Maaaar ik snap wel dat je ex denkt dat hij buiten gesloten wordt. Uit welzijn voor de baby is dit ook wel een beetje zo. Dat gevoel van betrokkenheid kun je ook weer op andere manieren bereiken. Want heel eerlijk? Als je het welzijn voor je kindje voor ogen hebt, is 2 keer in de week een uurtje ook niks voor de vader om te hechten aan zijn kind. Daar zul je jouw wensen en belang ook wat opzij in moeten zetten. In de kraamweek is het bijvoorbeeld misschien wel een goed idee dat hij dagelijks samen met de kraamhulp ook aanwezig is. en misschien kan hij die weekenden bij jou logeren en veel met de baby optrekken? daaromheen wel af en toe een wandeling, knuffelen en een flesje, even met de baby zitten tijdens een slaapje. Dat soort dingen kunnen allemaal bij jullie thuis.
Ook na die 6 maanden zou ik nog niet gaan voor enkel eens in de twee weken zonder mamma logeren. Dan zal hij ook tussendoor moeten oppassen of op andere manier tijd moeten doorbrengen, maar dan kun je je baby wel naar hem brengen. Zo goed werkt het geheugen dan nog niet van die kleintjes.
Ik snap jou ook wel, dat je liever zo min mogelijk je ex ziet. Maar als hij een actieve rol gaat spelen, is hechting met hem ook belangrijk. En dat kan ook op andere manieren die beter passen bij de behoefte van de baby. Er is echt meer nodig dan een weekendje eens in de twee weken.
Ik lees in je verhaal veel of/of. Maar er zit nog best veel tussenin. Ik kan me bijvoorbeeld goed voorstellen dat je ex bij de bevalling wil zijn. Het moment dat het kindje eruit komt, die eerste blik. Waarom jij wel en hij niet, hij is ook ouder. En belangrijke beslissingen? Wordt hij dan ook gevraagd om zn mening? Of het terecht is... geen idee. Maar stel je eens voor dat de baby in zijn buik zat en jou werden dit soort dingen ontzegd.
je kan overleggen over de dingen die hij denkt te missen als hij er niet bij is. Bijvoorbeeld dat hij in de buurt wacht en binnen mag komen als de baby er echt uit komt. Of dat hij wel betrokken blijft als er heftige dingen gebeuren en er moeten knopen voor de baby doorgehakt worden.
Zelfde met logeren. Ik zou een baby van 4 weken echt niet uit logeren sturen. Thuis gaat alles dan al zo moeizaam. Een newborn is keihard werken en jij bent dan ook absoluut nog niet hersteld en superhormonaal. Je borsten kunnen dat niet aan als je bv gaat geven. Het kindje heeft nog heel veel honger naar jou, zwaar gebroken nachten, veel huiluurtjes, alles is nog nieuw en wennen. Je kindje zal met een beetje pech niet eens ergens anders dan op jou slapen. (Sorry als ik hier een roze wolk lekprik).
Bij ons was dit na 10 weken nog niet beter. Onze dochter ging overdag met 17 weken naar de opvang, en dat was op het randje. Logeren ging pas na 6 maanden. Dat gaf veel te veel prikkels en ze raakte daar hopeloos overstuur en ontregeld van.
Maaaar ik snap wel dat je ex denkt dat hij buiten gesloten wordt. Uit welzijn voor de baby is dit ook wel een beetje zo. Dat gevoel van betrokkenheid kun je ook weer op andere manieren bereiken. Want heel eerlijk? Als je het welzijn voor je kindje voor ogen hebt, is 2 keer in de week een uurtje ook niks voor de vader om te hechten aan zijn kind. Daar zul je jouw wensen en belang ook wat opzij in moeten zetten. In de kraamweek is het bijvoorbeeld misschien wel een goed idee dat hij dagelijks samen met de kraamhulp ook aanwezig is. en misschien kan hij die weekenden bij jou logeren en veel met de baby optrekken? daaromheen wel af en toe een wandeling, knuffelen en een flesje, even met de baby zitten tijdens een slaapje. Dat soort dingen kunnen allemaal bij jullie thuis.
Ook na die 6 maanden zou ik nog niet gaan voor enkel eens in de twee weken zonder mamma logeren. Dan zal hij ook tussendoor moeten oppassen of op andere manier tijd moeten doorbrengen, maar dan kun je je baby wel naar hem brengen. Zo goed werkt het geheugen dan nog niet van die kleintjes.
Ik snap jou ook wel, dat je liever zo min mogelijk je ex ziet. Maar als hij een actieve rol gaat spelen, is hechting met hem ook belangrijk. En dat kan ook op andere manieren die beter passen bij de behoefte van de baby. Er is echt meer nodig dan een weekendje eens in de twee weken.
Volgens mij is idd het advies om meerdere keren per week korte contactmomenten te hebben en 1 nachtje logeren pas vanaf 9 mnd. Ik zou hier toch even goed advies over inwinnen.
Het moet wel een mediator zijn met aantoonbare ervaring met scheiding van ouders met baby’s. En daarnaast misschien ook advies inwinnen bij jeugd ggz of een kindertherapeut. De baby kan absoluut niet om de twee weken een weekend bij de moeder weg zijn. Ook niet vanaf 12 weken. Twee a drie keer kort contact is wel belangrijk voor de hechting vader-kind.