ANONYMOUS_USERNAME
New member
Ha meiden,
Na de 20 weken echo van vorige week dinsdag hadden we gisteren een uitgebreide artikel 2 echo, omdat het kindje achterblijft in de groei.
In eerste instantie leek alles toch goed te zijn en was het heel leuk en fijn om nog een keer bijna een uur naar ons kindje te kunnen kijken. We hebben het hoofdje zelfs in 3D gezien.
Blij gingen we dus weer naar huis.
Totdat de gynaecologe eind van de middag belde. Tijdens de echo had ze namelijk niet de gemeten gegevens ingevoerd, omdat alles er zo goed uitzag. Nadat wij naar huis waren heeft ze dit wel gedaan en ze schrok van de resultaten. Het kindje loopt echt erg achter in de groei en zit onder de curves. Ze heeft meteen het WKZ gebeld, de specialisten in Utrecht en zij adviseerden om bij hen nogmaals een uitgebreide artikel 2 echo te laten doen, deze week nog. En, de kans bestaat dat er aan de grootte van het kind een chromosomale afwijking ten grondslag ligt. Ze adviseerde dus om alsnog een vruchtwaterpunctie te doen, terwijl we er in eerste instantie heel bewust voor gekozen hebben om geen onderzoek te doen naar chromosomale afwijkingen.
Dit was heel heftig nieuws en zette ons blije leventje even goed op de kop. Want, de kans is nog steeds groot dat ons kindje 'gewoon' klein is, zo vertelde ook de gynaecologe. Maar, ze adviseert samen met het WKZ natuurlijk niet zomaar een punctie.
En de vraag is... willen we nu nog ruim 4 maanden in onzekerheid zitten, terwijl we met een punctie weten dat we dingen kunnen uitsluiten. Maar ja, wat doen we als de uitslag daarvan toch slecht is? We hebben de hele avond gepraat en het was een heel goed en fijn gesprek. We hebben besloten om toch voor een punctie te gaan, omdat we niet ruim 4 maanden in onzekerheid willen zitten.
Net als iedere ouder willen we natuurlijk een gezond kind en als dat dan misschien niet zo blijkt te zijn is dat echt enorm heftig. Ik weet zeker dat we er samen uitkomen en hier sterker door worden, ook als het nieuws slecht is, maar het zijn nu dus spannende tijden. Straks ga ik bellen voor een afspraak voor beide onderzoeken. Alleen heb ik al gelezen dat de uitslag van de punctie 3 weken kan duren. Dat worden heftige weken.
En dan ben ik nog jarig ook vandaag... Heb net al lekker een potje zitten janken achter de pc. Vreemd om zo mijn 32e levensjaar in te gaan.
Wel fijn om dit even van mij af te schrijven. Ik kan na een beroerde nacht toch niet meer slapen...
Meiden, veel liefs,
Marieke
Na de 20 weken echo van vorige week dinsdag hadden we gisteren een uitgebreide artikel 2 echo, omdat het kindje achterblijft in de groei.
In eerste instantie leek alles toch goed te zijn en was het heel leuk en fijn om nog een keer bijna een uur naar ons kindje te kunnen kijken. We hebben het hoofdje zelfs in 3D gezien.
Blij gingen we dus weer naar huis.
Totdat de gynaecologe eind van de middag belde. Tijdens de echo had ze namelijk niet de gemeten gegevens ingevoerd, omdat alles er zo goed uitzag. Nadat wij naar huis waren heeft ze dit wel gedaan en ze schrok van de resultaten. Het kindje loopt echt erg achter in de groei en zit onder de curves. Ze heeft meteen het WKZ gebeld, de specialisten in Utrecht en zij adviseerden om bij hen nogmaals een uitgebreide artikel 2 echo te laten doen, deze week nog. En, de kans bestaat dat er aan de grootte van het kind een chromosomale afwijking ten grondslag ligt. Ze adviseerde dus om alsnog een vruchtwaterpunctie te doen, terwijl we er in eerste instantie heel bewust voor gekozen hebben om geen onderzoek te doen naar chromosomale afwijkingen.
Dit was heel heftig nieuws en zette ons blije leventje even goed op de kop. Want, de kans is nog steeds groot dat ons kindje 'gewoon' klein is, zo vertelde ook de gynaecologe. Maar, ze adviseert samen met het WKZ natuurlijk niet zomaar een punctie.
En de vraag is... willen we nu nog ruim 4 maanden in onzekerheid zitten, terwijl we met een punctie weten dat we dingen kunnen uitsluiten. Maar ja, wat doen we als de uitslag daarvan toch slecht is? We hebben de hele avond gepraat en het was een heel goed en fijn gesprek. We hebben besloten om toch voor een punctie te gaan, omdat we niet ruim 4 maanden in onzekerheid willen zitten.
Net als iedere ouder willen we natuurlijk een gezond kind en als dat dan misschien niet zo blijkt te zijn is dat echt enorm heftig. Ik weet zeker dat we er samen uitkomen en hier sterker door worden, ook als het nieuws slecht is, maar het zijn nu dus spannende tijden. Straks ga ik bellen voor een afspraak voor beide onderzoeken. Alleen heb ik al gelezen dat de uitslag van de punctie 3 weken kan duren. Dat worden heftige weken.
En dan ben ik nog jarig ook vandaag... Heb net al lekker een potje zitten janken achter de pc. Vreemd om zo mijn 32e levensjaar in te gaan.
Wel fijn om dit even van mij af te schrijven. Ik kan na een beroerde nacht toch niet meer slapen...
Meiden, veel liefs,
Marieke