uitje van de crèche (autostoel ;-)

Van de week kwam de pappa doodleuk met de mededeling dat ie iets getekend had op de crèche over een uitje naar de kinderboerderij. Zo eenvoudig als het voor hem lag, ligt dat dus niet bij mij.
Misschien ligt het aan de hormonen maar ik vind het nogal wat dat mijn zoon van nog geen drie jaar op pad gaat zonder zijn ouders. Ja hij gaat wel eens met opa en/of oma er op uit maar verder niet, realiseerde ik me ineens.

Ze gaan dan met 3 leidsters en 9 kindjes de deur uit. Vervoeren ze in de bus van de NSO op stoelverhogers. Ik weet niet of er andere regels zijn maar voor in de eigen auto is Stijn nog te licht/klein voor een stoelverhoger.
Wat nou als er iets gebeurd, dan is zo’n bus toch hartstikke onveilig. En wat nou als er een “engerd” rondloopt op die kinder boerderij of als... jaja ik weet het, zit me enorm zorgen te maken om niets waarschijnlijk en wil het hem ook niet onthouden want hij vind het natuurlijk supergaaf. Maarrrrrrrrr ik krijg er de kriebels van!

Wordt ie dan echt al zo groot?
 
Zit ik een heel verhaal te typen, gaat alles weg.....

Dus nu nog een keer:

Kan me je kriebels goed voorstellen.
Het is ook goed dat je als moeder bezorgd bent en de een heeft het meer als een ander. Het is ook niet niets, zeker de eerste keer. Het is een heel proces om je kindje los te leren laten en gaat niet zomaar even vanzelf. Dat begint nu al met kleine dingen zoals dit uitstapje. Ik moet er ook niet aan denken dat onze dochter het huis uit gaat, maar voor het zover is heb je al zoveel momenten gehad waarin je je kindje hebt losgelaten. Het is een proces dat jaren tijd vraagt.

Bezorgdheid geeft aan dat je je om je kindje bekommert. Zou wat wezen als het je niets doet, toch? Maar te bezorgd is ook niet goed. Ik had een moeder die overbezorgd was en dus ook bijna niets aanmoedigde wat ik wilde. Overal zag ze leeuwen en beren en dat heeft mij heel onzeker gemaakt. Dus je moet ook je kindje los durven laten om je kindje zeker te maken en zelfstandig te leren leven. En dat is nu al begonnen in kleine dingen.

Onze dochter is vorig jaar naar een kinderboerderij geweest vanwege de verjaardag van haar leidster (ze heeft er 1 i.v.m. kleinschalige opvang).
Ik vond het ook eng. Er gingen 3 moeders mee met ongeveer 10 kinderen. Ze gingen met de auto met goede autostoelen.

Maar van te voren had ik wel steeds: als het maar goed gaat, als ze mijn dochter maar niet uit het oog verliezen, als ze maar niet zo de straat oversteekt, als ze haar maar begrijpen, als als als.
Ik heb die gedachten echt stop gezet en niet teveel van die dingen in mijn hoofd gehaald. Ze hebben een geweldige dag gehad. Ook op de foto's te zien.

Afgelopen najaar zijn ze naar het bos geweest en ook dat ging goed. Het gaat steeds beter naar mate er meer dat zulk uitstapjes komen. Je gaat er een beetje aan wennen op de een of andere manier.

Maar ik kan het me goed voorstellen, het blijft spannend.
Mij helpt het ook goed dat ik de leidster vertrouw, dat scheelt al veel.
Als je de leidsters niet zo vertrouwd is het nog moeilijker.

Dus als jij weet dat de leidsters verantwoord met je kindje omgaan. Er genoeg begeleiding is en aan veiligheid wordt gedacht, is dat al heel positief.

Sterkte!
M7806

 
Wat het uitstapje betreft: Gewoon lekker laten gaan. Ze weten op het KDV best wat ze doen. Maar loslaten is idd moeilijk. Ik vind het al moeilijk als Lukas met zijn nichtje van 13 meegaat die dagelijks met haar broertje van 2,5 naar buiten gaat. Terwijl mijn schoonzusje daar dus geen enkele moeite mee heeft.

Wat de autostoeltjes betreft. Mij is vertelt dat een autostoeltje alleen verplicht is in je eigen auto. Opa's en oma's en kdv's mogen kinderen zonder stoeltje meenemen. Of dat echt zo is? Ik weet het niet, misschen kan Esmee daar wat zinnings over zeggen.

En natuurlijk staat dat geheel los van het veiligheidsaspect want als mijn ouders het in hun hoofd zouden halen om lukas zonder stoel mee te nemen dan zwaait er wat! Ik denk wel dat ik Lukas mee zou laten gaan in een bus met stoelverhogers, maar het zou me idd niet lekker zitten.

Annemieke
 
hoihoi

ik begrijp je verhaal helemaal..en ik zie er 2 kanten van.. als moeder en als leidster
het is   niet niets om je kindje ineens los te moeten laten .. en dan maar te vertrouwen op anderen die je kindje mee nemen met een uitje.
maar uit ervaring   weet ik dat het altijd een goed georganisseerd iets is. tenminste bij ons.
vorig jaar zijn we ook met  18 kinderen en bijna alle leidsters ( 8 in totaal met stagiaires er ook nog bij) naar de kinderboerderij geweest.
bij ons was het tenminste erg goed georganiseerd.. en elke leidster had 2 kinderen onder haar hoede die ze extra goed in de gaten hield zeg maar.
het verschil is alleen dat wij met z'n allen in een huifkar gingen.
Ik denk wel dat het belangrijk is om je bezorgheid naar de leidster uit te spreken, en als je liever niet  wil dat hij meegaat.. dan moet je dat ook aangeven.
bij ons bleef er sowieso 1 iemand achter op de creche, voor kinderen die niet mee mochten en de babietjes.
volg je eigen gevoel...dat is het belangrijkste.

liefs sandra
 
Ja die zorgen zijn normaal, ik heb vorig jaar ook zo'n moment gehad, ze wilde met de grotere kindjes naar een strandje langs de rivier. Ik vond het doodeng, want water is nu eenmaal gevaarlijk. Toch mocht ze gaan en ze heeft genoten. Nu gaan morgen de oudere peuters met de PSZ naar het bos en ik was blij dat Tess nog niet mee mocht. Maar aan de andere kant weet ik ook dat ze wel heel graag zou willen (ze is gewoon nog te jong, volgend jaar is ze aan de beurt).

Kan je niet vragen of ze jullie autostoeltje kunnen gebruiken tijdens de rit, dat zal een groot deel van jouw zorgen weg halen?!

Sterkte, ze worden snel groot.

Liefs Nanda
 
Hoi,
Misschien kun je inderdaad vragen of ze jouw autostoel willen meenemen. Maar een stoelverhoger mag wel volgens mij.
Skip is al verschillende keren op stap geweest met de opvang, Bo zelfs al toen hij net 7 maanden was. Toen gingen ze een ochtend naar een camping waar een heel grote kinderspeeltuin bij ligt.
Afgelopen winter zijn ze naar de kunstijsbaan geweest... heb erg gelachen om de foto's ;)   Toen gingen ze zelfs met de bus, was ook superleuk voor ze.
Ik ben misschien wat naïef, want ik denk verder helemaal niet zo na over hoe het gaat en of het wel goed geregeld is. Ik mag toch aannemen dat een kinderdagverblijf geen onverantwoorde dingen doet... En of ik er nu bij ben of een goede begeleider (heb namelijk alle vertrouwen in de groepsleiding), maakt me niet zoveel uit. Ook voor jouw zoon geldt, hij zal enorm genieten!!!
Succes!
Groetjes, Noor
 

Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar nooit geen moeite mee heb gehad..
Ze gaan hier met regelmaat naar de grote (afgezette) speeltuin, naar de bossen, circus etc.. Er wordt wel, als er meerdere kindjes mee gaan, gevraagd de autostoel daar te laten voor vervoer. Dus het transport is meer dan veilig.  Maar dit soort uitstapjes worden meestal gedaan als de groep iets minder groot is. Dus dat het wel overzichtelijk blijft. Die grote speeltuin ligt ook enkele straten verder dus daar gaan ze met zo'n giga bolderkar heen whahahaha, helemaal geweldig!

Hoe dan ook ben ik er erg gerust op omdat ik de leidsters erg vertrouw en er goed mee overweg kan. Ook hebben ze destijds (bij inschrijving) aan ons gevraagd of wij toestemming geven dat ze mee mogen of dat er foto's geknipt worden. Wij hebben er geen enkel probleem mee.

Ik vertrouw er op dat ze weten wat ze doen, ze zijn immers opgeleid, en ik vertrouw op mijn kleine ventje. Langzaam een beetje loslaten hoort daar dan ook bij, en ja,.. dat is af en toe een beetje eng.

Ons KDV heeft een eigen Hyves en zetten daar alle foto's en filmpjes op. En als je dan die blije snoetjes ziet dan kan mijn dag al niet meer stuk! Helemaal als hij weer met van die gigantisch leuke verhalen thuis komt hahaha..

Lekker laten gaan dus!!

Liefs,

Esmé mv Kay en Gwen




 
Het is ook niet in me opgekomen hem niet te laten mee gaan... nee joh, dat uitje naar de kinderboerderij in een bus nog wel, kan ik hem echt niet onthouden. Vind ie veel te gaaf! En ik vind het dus ook heel erg leuk en spannend voor hem alleen ben ik voor het eerst in ruim twee-en-een-half jaar ineens aan het loslaten kennelijk?

Morgen dus!
 
Terug
Bovenaan