Uitnodigingen feestjes.

[gebruiker387320]

<p style="margin-top: 0px; caret-color: #2f2f2f; color: #2f2f2f; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; -webkit-text-size-adjust: 100%;">Hallo allemaal,</p><p style="caret-color: #2f2f2f; color: #2f2f2f; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; -webkit-text-size-adjust: 100%;">Ik zou graag willen weten hoe hier mee om te gaan…</p><p style="caret-color: #2f2f2f; color: #2f2f2f; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; -webkit-text-size-adjust: 100%;">Ons zoontje wordt bijna nooit voor kinderfeestjes uitgenodigd. Hij heeft 2 vaste vriendjes ze spelen wekelijks bij mekaar soms apart soms met drieen samen… wij de ouders zeggen dan ook de drie musketiers.<br />Bij deze 2 kindjes wordt ons zoontje wel uitgenodigd. Maar dat is het dan ook wel. Terwijl zijn 2 vriendjes bij meerdere kindjes mogen komen. Dus als die mannekes samen kletsen zie je ons zoontje zo beteuterd kijken…</p><p style="caret-color: #2f2f2f; color: #2f2f2f; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; -webkit-text-size-adjust: 100%;">Nu moet ik zeggen, ons zoontje maakt verder dan zijn 2 vriendjes ook niet veel contacten bij. Hij speelt met zijn vriendjes en daar blijft het bij, er komen geen andere kindjes bij waarmee hij al wil spreken, jammer genoeg vind ik dan…<br />Hij wil zelf ook alleen maar deze 2 kindjes uitnodigen op zijn eigen verjaardagsfeestje.</p><p style="caret-color: #2f2f2f; color: #2f2f2f; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; -webkit-text-size-adjust: 100%;">Ik heb niet het idee dat ons zoontje slecht in de groep ligt, maar hij maakt moeilijk vriendjes bij.<br />Of ja misschien is hij te trouw aan zijn 2 vriendjes? Dat geeft dan elke keer weer teleurstelling als er 2 samen afspreken en hij dan niet, hij is dan teleurgesteld, huilt, wil ook spelen… maar weigert met een ander kind af te spreken.</p><p style="caret-color: #2f2f2f; color: #2f2f2f; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; -webkit-text-size-adjust: 100%;">Is toch raar gedrag… of denk ik te veel na?<br />Ik heb zelf altijd weinig vrienden gehad, gun mijn zoontje vriendjes en feestjes…</p><p style="caret-color: #2f2f2f; color: #2f2f2f; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; -webkit-text-size-adjust: 100%;">Grtjs<br />En alvast dank voor reactie</p>

 

[gebruiker111771]

Of het raar gedrag is weet ik niet. Zou het kunnen helpen om af en toe andere activiteiten te ondernemen waar veel andere kinderen zijn, maar juist niet zijn vriendjes, zoals muziekles of gym of een andere sport. Of een buurtmoeder met een kindje van zijn leeftijd uitnodigen voor de koffie. Ik denk trouwens dat een handjevol zeer goede vrienden goud waard is. Hoe denkt zijn juf erover?

 

[Galileo]

Het klinkt alsof hij fijne vrienden heeft. En ook alsof hij alles erbuiten wat spannend/onveilig vindt. Dat is niet zo gek, want hij heeft zijn vriendjes om op terug te vallen en hoeft dus ook geen uitdagingen aan te gaan, om die angst te overwinnen. Wat kan helpen is om zelf af te spreken met bijv. een andere moeder en haar kind, ze 'moeten' dan niet samenspelen, maar als jullie koffie drinken, is dat wel leuk. Ook kun je kijken of school er rekening mee kan houden. Zo werk ik als juf soms bewust met groepjes kinderen aan een project die elkaar niet gekozen zouden hebben. Door ze samen te laten werken (en daarin te begeleiden) ontdekken ze hoe gezellig het kan zijn. Vaak genoeg krijg ik van ouders een vragende blik als twee kinderen opeens met elkaar willen spelen na schooltijd, nadat ze op school samen ergens aan hebben gewerkt.