Uitslag nekplooimeting

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Ik ben in februari 42 jaar. Ben begin februari uitgerekend. De kans qua leeftijd op het downsyndroom is 1:50. Na de nekplooimeting is het bij mij 1:231 geworden. Een fikse verbetering, maar toch laag. Wij worden wat onzeker hierover. En durven geen extra risico te nemen door verder te onderzoeken. Op mijn 42e is dit zo n beetje echt mijn laatste kans... Wie heeft hier zijn of haar mening over?
 
1:231 lijkt mij niet laag...Volgens mij is het namelijk 1:231 gemeette in jou leeftijdgroep(ik kan het mis hebben)..Tja en als je verdere onderzoeken niet meer wil...Lastig hoor! ik denk dat ik zal (proberen te) gaan genieten van je zwangerschap...Stel dat het kindje het syndroom van down zou hebben, wat zou je dan gaan doen?
Wij hebben ons die vraag gesteld voordat we ooit aan kinderen begonnen, en kwamen tot de conclusie dat het net zo welkom zou zijn. Om niet in onzekerheid te zitten, hebben we ervoor gekozen de meting niet te doen! Helaas zijn we wel genoodzaakt de 20 weken echo te doen omdat en hartafwijkingen in de familie voorkomen..Anders hadden we deze ook niet gedaan.
 
Ik ben het met Liesje eens.
Een kindje met syndroom van down, dat zou bij ons gewoon welkom zijn. Er zijn trouwens, wat mij betreft, veel ernstiger zaken. Zoals kindjes met een hartafwijking of kindjes die maar een paar maanden overlevingskans hebben.
Ik kan ook best boos worden op mensen die ouders met een kindje met SvD niet feliciteren met de geboorte!
Ik zou gewoon genieten van je zwangerschap.
Liefs Rianne

P.S. Ik heb nu mijn tekst al een aantal keer proberen aan te passen, omdat het er best bot staat. Haha, maar das echt niet mijn bedoeling hoor!
 
Hoi Liesje en RiansS,

Wij genieten ook hoor! Maar de twijfel na de uitslag van afgelopen dinsdag is toch wat toegeslagen. En wij zijn er allebei duidelijk in. Mocht het ontdekt worden (svd), dan gaan wij niet verder. Wij wilden eigenlijk niet verder testen, maar na een verjaardag vrijdag... Waar drie (wat oudere) zwangeren waren, met ieder uiteraard de eigen mening, zijn wij wat gaan twijfelen.
 
Hallo, hier een januari mama...

Ik zelf werk in de gehandicaptenzorg, zie dat er veeeeeeeeeeel meer soorten handicaps zijn, die erger zijn dan syndroom van down. Ook bij svd heb je gradaties, van licht tot zwaar.

Als voor jou leeftijd 1:50 normaal risico is, en nu 1:231 dan gaat het volgens mij toch heel goed?? Het lijkt mij dat het juist een geruststelling zou zijn!

Van te voren wist je al dat op jou leeftijd het risico er in zat, en dat je dat risico neemt kan ik ook echt snappen, maar ik zou inderdaad bij jezelf nagaan hoe erg zou je het nou daadwerkelijk vinden als je kindje svd heeft (met in het achterhoofd dat de kans nog steeds best klein is he!! De kans is nog minder dan een half procent!!) Ook zou ik me eens verdiepen in svd, wat is het nou eigenlijk? Wat gaat er allemaal veranderen voor jullie als ouders etc.

Onbekend maakt onbemind zeggen ze vaak en ik denk dat je voor jezelf meer rust kan vinden als antwoorden hebt voor jezelf, hoe je ermee om zou gaan als je kindje wel het syndroom van down zou hebben.

Heel veel succes in deze, voor jullie, moeilijke tijd!
 
Hoi hoi,

Zal even in het kort mijn ervaring opschrijven.
Ga verder geen mening geven omdat ik vind dat de keuze hiervan uitsluitend bij jullie zelf ligt.

Ik heb bij mijn vorige zs ook een comb test laten doen. Ik was toen 24 en mijn man 26. Wij gingen ervanuit ( hoe naief ook) dat we een uitslag zouden krijgen van 1 op 1000 of meer.
Helaas kregen wij een uitslag van 1 op 170. Ze spreken dan ook pas van een verhoogde kans.
Hoewel je dan nog steeds 99.7% kans hebt op een gezond kindje.
Naar aanleiding van de combtest hebben we dus gekozen voor een vruchtwaterpunctie. We wilden namelijk niet de hele zs in onzekerheid zitten, en als het dan toch zo mocht zijn dat we ons dan konden voorbereiden op een kindje met een handicap.

Persoonlijk vond ik de punctie erg zwaar.( vooral emotioneel) Na de punctie was ik zo bang dat het mis zou gaan.. Heb echt een aantal dagen buikpijn gehad en een zwaar drukkend gevoel op mijn buik.
Gelukkig mocht ik na 2 dagen naar de VK voor een extra echo. Maar ook dat gaf niet echt geruststelling. Vanaf de punctie heb ik ook de rest van mijn zs ontzettend veel harde buiken gehad. Met 30 weken zelfs in het zh gelegen met vroegtijdige weeen.
Of het aan de punctie heeft gelegen, blijft een raadsel...
Gelukkig ben uiteindelijk pas bevallen met 38 weken.

Nu zijn we weer in verwachting en dit keer wil ik dan ook geen combtest meer.
De reden voor ons staat hierboven ook al een keer vermeld. Er zijn zoveel andere afwijkingen die een kindje kan hebben, die met een vp ook niet op te sporen zijn.

Het verhaal is langer geworden dan ik had gedacht... sorry..


Ik wil je heel veel succes wensen met je beslissing.


Groetjes Miranda

 
Hallo allemaal,

wij hebben maandag de 26ste de nekplooimeting gehad en tot onze grote schrik kwam er bij ons 1:14 uit.
Wij hebben er voor gekozen om een vlokkentest te laten doen, omdat we dan ongeveer weten wat ons eventueel te wachten staat. Het kan natuurlijk ook een gezond kind zijn. Er zijn meer chromosomale aandoeningen dan SvD. Een kindje met SvD is bij ons welkom, maar bij sommige aandoeningen zal het kindje tijdens of net na de bevalling overlijden. Ik zou dat niet aankunnen en zal de zwangerschap, denk ik, laten afbreken. Maar dat beslissen we pas na de uitslag (ongeveer 11 augustus).
De vlokkentest viel lichamelijk mee, maar emotioneel is de onzekerheid nu erg zwaar.
Ik denk dat het belangrijk is om alleen naar jullie eigen situatie te kijken, en daar de keuze op te baseren.

Groetjes Chantal
 
pas vanaf 1: 200 loop je een verhoogd risico. ga voor jezelf na hoe het voelt dan weet jij als vrouw zijnde vaak al genoeg. kijk daarbij ook naar wat er in je familie allemaal voorkomt en ga desnoods twee generaties verder kijken. Maar onthoudt... pas vanaf 1: 200 heb je een verhoogd risico, wat alsnog niet wil zeggen dat het zo is!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan