A
Anoniem
Guest
Vanochtend had ik dus een belafspraak met onze Gynaecoloog van het UMC
De uitslag van het zaadonderzoek was bekend, maar..........ze wilde nog een extra overleg met het Laboratorium.
Er waren 11 Miljoen zaadcellen voor bewerking. Niet heel veel maar genoeg. De kwaliteit echter was heel matig. En de zaadcellen gaan snel dood. ( dat wisten wij al vandaar dat tijdens de IUI's de zaadcellen in Medium werden opgevangen)
Nu vraagt ze zich dus af of de kwaliteit van de zaadcellen zelfs wel goed genoeg zijn voor IVF.
We moeten gaan denken over ICSI!
Dus nu is de grond even compleet onder mijn voeten vandaan gevaagd. Ik stond gewoon echt te trillen op mijn benen. ICSI? Dat is iets waar ik totaal nog niet over heb stilgestaan.
Dat wij misschien ICSI nodig hebben om toch nog ouders te mogen worden. Heel heftig ineens allemaal.
Ik weet dat alleen het lab. gedeelte verschilt met IVF, maar...........het voelt toch heel anders, en een stuk minder prettig allemaal (Voor zover je het al prettig kan noemen)
Nu kan ik de eerste week van januari pas weer bellen voor een vervolgafspraak in het UMC. Dus dat duurt weer lekker lang allemaal. De Gyn. vertelde al dat ze het HEEL erg druk had dus het zal wel weer een tijdje duren voor we eindelijk weer terecht kunnen.
Nou ik verwacht dus nu echt helemaal niets meer van de 6e IUI, ik word vast binnen nu en een uur ongesteld van schrik.
Even is alle hoop weg, maar ik moet de moed niet opgeven!
Ik ga straks even lekker een flink potje janken en wil even helemaal niemand zien.............dan gaat het morgen vast al weer een stuk beter met me.
De uitslag van het zaadonderzoek was bekend, maar..........ze wilde nog een extra overleg met het Laboratorium.
Er waren 11 Miljoen zaadcellen voor bewerking. Niet heel veel maar genoeg. De kwaliteit echter was heel matig. En de zaadcellen gaan snel dood. ( dat wisten wij al vandaar dat tijdens de IUI's de zaadcellen in Medium werden opgevangen)
Nu vraagt ze zich dus af of de kwaliteit van de zaadcellen zelfs wel goed genoeg zijn voor IVF.
We moeten gaan denken over ICSI!
Dus nu is de grond even compleet onder mijn voeten vandaan gevaagd. Ik stond gewoon echt te trillen op mijn benen. ICSI? Dat is iets waar ik totaal nog niet over heb stilgestaan.
Dat wij misschien ICSI nodig hebben om toch nog ouders te mogen worden. Heel heftig ineens allemaal.
Ik weet dat alleen het lab. gedeelte verschilt met IVF, maar...........het voelt toch heel anders, en een stuk minder prettig allemaal (Voor zover je het al prettig kan noemen)
Nu kan ik de eerste week van januari pas weer bellen voor een vervolgafspraak in het UMC. Dus dat duurt weer lekker lang allemaal. De Gyn. vertelde al dat ze het HEEL erg druk had dus het zal wel weer een tijdje duren voor we eindelijk weer terecht kunnen.
Nou ik verwacht dus nu echt helemaal niets meer van de 6e IUI, ik word vast binnen nu en een uur ongesteld van schrik.
Even is alle hoop weg, maar ik moet de moed niet opgeven!
Ik ga straks even lekker een flink potje janken en wil even helemaal niemand zien.............dan gaat het morgen vast al weer een stuk beter met me.