Hoi!
Vandaag kreeg ik uitslag en ik ben zo blij nu! Nadat ik 24 uur alle urine had opgespaard bleek hier geen eiwit meer in te zitten. Joepie! Alle zorgen dus voor niets. Waarschijnlijk zijn mijn nieren de boosdoener geweest na al het spugen. Die scheiden dan eiwit uit om vocht zoveel mogelijk vast te houden. Na een goede week rust spuug ik niet meer, dus zijn nieren weer hersteld.
En toen mijn bloedwaardes voor de schildklier:
TSH was 3,47 en FT4 was 17,9. Volgens de gyneacoloog was dit dus prima binnen de norm. Dat klopt. Maar...toch klopt er iets niet. Want ik ben niet voor niets helemaal op qua energie. Dus door naar de internist, want dat wist zij immers ook niet. Mijn internist had gelukkig even tijd. En....als we naar mijn geschiedenis kijken zit ik altijd rond de 21. Logisch dus dat ik nu lichamelijk er zo aan toe was. Mijn medicijnen gaan nu toch omhoog van 125 naar 138 mg.
Ik ben helemaal blij. Nog een weekje en dan is het voorbij. Dan heb ik als het goed is weer voldoende hormoon in mijn lijf en kan ik er weer tegenaan.
Had ik nu maar eerder bij mijn internist aan de bel getrokken! Ik ben op de gyneacoloog afgegaan, die verklaarde dit ook in de gaten te houden. Maar helaas, en dat was natuurlijk ook wel logisch, alleen binnen de normen die zij kent.
Pffffffft, alle doemscenario's zijn nu vervlogen. Ik ga genieten!!
Groetjes,
Louise
Ohja, en het allerfijnste; ik ging aan mijzelf twijfelen. Zeurde ik dan nu of kon ik echt niet meer. Maar nu is bewezen dat ik niet zeurde en mijn lichaam gewoon meer hormoon nodig had. Dat vond ik nog het fijnste!
Vandaag kreeg ik uitslag en ik ben zo blij nu! Nadat ik 24 uur alle urine had opgespaard bleek hier geen eiwit meer in te zitten. Joepie! Alle zorgen dus voor niets. Waarschijnlijk zijn mijn nieren de boosdoener geweest na al het spugen. Die scheiden dan eiwit uit om vocht zoveel mogelijk vast te houden. Na een goede week rust spuug ik niet meer, dus zijn nieren weer hersteld.
En toen mijn bloedwaardes voor de schildklier:
TSH was 3,47 en FT4 was 17,9. Volgens de gyneacoloog was dit dus prima binnen de norm. Dat klopt. Maar...toch klopt er iets niet. Want ik ben niet voor niets helemaal op qua energie. Dus door naar de internist, want dat wist zij immers ook niet. Mijn internist had gelukkig even tijd. En....als we naar mijn geschiedenis kijken zit ik altijd rond de 21. Logisch dus dat ik nu lichamelijk er zo aan toe was. Mijn medicijnen gaan nu toch omhoog van 125 naar 138 mg.
Ik ben helemaal blij. Nog een weekje en dan is het voorbij. Dan heb ik als het goed is weer voldoende hormoon in mijn lijf en kan ik er weer tegenaan.
Had ik nu maar eerder bij mijn internist aan de bel getrokken! Ik ben op de gyneacoloog afgegaan, die verklaarde dit ook in de gaten te houden. Maar helaas, en dat was natuurlijk ook wel logisch, alleen binnen de normen die zij kent.
Pffffffft, alle doemscenario's zijn nu vervlogen. Ik ga genieten!!
Groetjes,
Louise
Ohja, en het allerfijnste; ik ging aan mijzelf twijfelen. Zeurde ik dan nu of kon ik echt niet meer. Maar nu is bewezen dat ik niet zeurde en mijn lichaam gewoon meer hormoon nodig had. Dat vond ik nog het fijnste!