Uitslagen - slecht nieuws?

Hallo lieve meiden,
 
We zijn vanmorgen bij de klinische genetica afdeling geweest in het LUMC. Bij de geboorte/bevalling van Danny* werd al opgemerkt dat Danny* buiten zijn hartafwijking een beetje een vreemd hoofdje had. Dit had ik ook wel gezien, maar we dachten dat dit misschien door de bevalling was gekomen. Blijkbaar is dit ook op eerdere echo's (want die hebben ze nu teruggezien) naar voren gekomen. Zijn oogje en oortje hingen aan 1 kant naar beneden, en hij had aan 1 kant een punt hoofdje, en de andere kant juist een bolling. Nu denken ze dat Danny* dus naast de ernstige hartafwijking, ook nog eens een bepaald syndroom heeft gehad! Niet syndroom van down, want alle chromosomen waren goed. Dus hebben ze nu bloed bij mij afgenomen, om te kijken of er een gen-afwijking is. Dit zou dan bij mn ouders vandaan komen, en die zouden dit door hebben gegeven aan mij. Mocht dit zo zijn, dan hebben mn broer en zus dit ook en hebben zij ook een verhoogde kans op kindjes met afwijkingen. We zouden dan een verhoogde kans van 25 % krijgen.... Mocht er toch niets aan de hand zijn met mn bloed, is dit dus ook dikke pech geweest naast de hartafwijking, en dan hebben we 5% kans op dat het nogmaals gebeurd. Pfffff....ik weet even niet wat ik er van moet denken. Zowieso is ons ventje nog zieker geweest dan we dachten!!! Ook wel weer een "geruststelling", want we hebben absoluut de juiste beslissing genomen! (bij 23 weken hebben we besloten de zwangerschap af te breken, waarna Danny* op 7 december vorig jaar  is geboren/overleden) Maar....nu voor de toekomst ziet het er nog niet goed uit. Over 2-3 maanden krijgen we hiervan de uitslag. Ze zouden er proberen spoed achter te zetten, want tja...we hebben ook nog steeds een kinderwens....
nu maar hopen dat ze niets in mn bloed vinden.....

Dachten we dat we het konden afsluiten, krijgen we dit weer.....

Liefs Kitty
 
Lieve Kitty,

Wat een naar nieuws! Ik kan neit anders zeggen. 2 weken geleden hebben wij gehoord dat onze dochter Jade* naast een lichamelijke handicap ook een hersenbeschadiging had. Jade* is geboren na 23 weken zwangerschap op 29 juli 2006.

Ik heb nog weinig ´opluchting ´ gevoeld. Mijn man en ik wisten al dat we de juiste keuze hadden gemaakt en het stemt mij alleen maar vreselijk verdrietig dat ons meisje zo ziek was. Dat had ze niet verdient, zo veel ellende. Dat geldt ook voor Danny*. Bij ons is er een hele kleine (niet te onderzoeken overigens) kans dat het een erfelijke afwijking is geweest. We moeten het loslaten, want inmiddels zijn we alweer 17 weken zwanger.

Ik vind het erg naar voor jullie, dat jullie het inderdaad niet kunnen afsluiten zoals jullie dat willen. Dit blijft toch rondspoken in je hoofd en dat terwijl je het verlies van Danny* moet verwerken. Zodat je hem een prachtig plekje kan geven. Verleden en toekomst lopen erg door elkaar zo. Ik hoop op een goede uitslag voor jullie, zodat de toekomst jullie weer toelacht.

Groetjes,
Janneke
 
Terug
Bovenaan