uitstrijkje

A

Anoniem

Guest
ik heb weer een uitnodiging gekregen voor een uitstrijkje te laten doen,maar ik vind het zooow eng.haha nou zullen jullie wel denken;wel een kind krijgen maar dat vind je eng.Ik ben als meisje van 9 jaar sexueel misbruikt door de buurman.Ik heb dit lang verborgen weten te houden voor mijn ouders.Toen die er achter kwamen op mijn 14e ,wilde mijn moeder   dat ik naar de huisarts ging ,en er over praten   bij een therapeut.Ik wilde dit niet,en ik wilde me zeker niet laten onderzoeken door de huisarts.Nu ,jaren later heb ik er nog moeite mee om me van onder te laten bekijken.Toen ik zwanger was ging het makkelijker,ik weet niet wat het was .Sorry ,maar ik moest het ff kwijt hoe ik tegen dit op zie.Mn eerste uitnodiging op mn 30 ,daar ben ik niet heen gegaan.

groetjes,karin
 
Hoi Karin,

Ik weet precies hoe je je voelt! Ook ik ben misbruikt op mijn 8e en heb hier lang en soms nog last van.
Ik heb het verzwegen totdat ik 10 ofzo was. Ik moest in therapie, er is aan rechtzaak geweest. Die vent moest verhuizen en kreeg een straatverbod en 3 maanden. Tja niet veel voor zoiets.
Maar ik snap je helemaal. Ik heb een huisarts (man) die ik volledig vertrouw en waar ik een superband mee heb. Ik moest 2 weken geleden een uitstrijkje laten maken (was er niet op voorbereid) maar kon het redelijk hebben.
Was dit nou bij een andere (huis)arts dan vraag ik altijd om een vrouw. En ze zijn het ook verplicht hieraan gehoor te geven.
Dus als je het niet wilt, maar bij een vrouw minder problemen heb, kan en mag je hier altijd om vragen.
Verder neem ik altijd mijn vriend of (jawel) mijn moeder mee die mijn hand vast houden hihi.
Inmiddels door vele therapieen heb ik er veel minder last van. De laatste keer was ik zonder mijn vriend en ik voelde me er redelijk onder.

Als je hierover wilt praten ben je altijd welkom (ook eventueel op andere manier dan forum). Verder is een uitstrijkje ook wel goed om ziektes op tijd te vinden en bestrijden dus in die zin zou ik zeggen doen.
Succes en sterkte met je besluit.

Liefs Reneke
 
Ik heb gelukkig niet meegemaakt wat jij (jullie) hebben meegemaakt, maar heb ook een aversie gekweekt voor een uitstrijkje.
Op mijn 21e was ik voor de 1e keer zwanger maar dat eindigde na 8 weken in een miskraam.Toen moest ik in 't AMC een onderzoek ondergaan, want de arts wilde weten of mijn baarmoedermond uit zichzelf weer was gesloten.Maar dit was 4 dagen na de miskraam, en het was sowieso een onwijs pijnlijke miskraam.Ik hoefde niet gecureteerd te worden, mijn lichaam stootte alles zelf af, maar had 24 uur per dg krampen.Eigenlijk een soort van weeenstorm, maar dan dagenlang.Zat flink onder de medicatie, maar dat hielp maar even...
Dus die vent in 't AMC probeerde met een eendenbek te kijken..die kreeg hij (sorry voor deze omschrijving) er wel in maar niet open.Toen zei hij dat hij het wel even met zijn handen ging doen.Ik vloog tegen het plafond!Had het gevoel alsof hij tot zijn elleboog erin zat!!!
Enfin, heb ik echt als een trauma ervaren...
Later  vertelde ik het  mijn huisarts en die zei zelfs dat als mijn baarmoeder schoon was (en dat was zo, want dat was te zien op een inwendige echo ervoor) er helemaal niet 4 dagen na een miskraam meteen maar dit soort inwendige onderzoeken moesten zijn!!Zou het  allemaal nog te gevoelig voor zijn.....
Enfin, enkele jaren later wilde ik een spiraaltje laten splaatsen en dat lukte ook niet, mijn  buikspieren zette zich helemaal schrap, er kwam wederom geen eendenbek in.
Ging met een recept voor morfine (!) naar huis met wat bedenktijd.
Nooit meer wat mee gedaan...dan maar condooms......

Inmiddels mijn 1e oproepje binnen, word in sept. 30 jaar, maar kom er nu nog mee weg omdat ik zwanger ben.En vlak na de bevalling mag het ook nog niet, een uitstrijkje, maar ja, ik denk dat ik er volgend jaar  niet meer onderuit kom.
Ben er zooo bang voor...    

Groetjes Roos.
 
Ik vind het ook maar niks die uitstrijkjes, gelukkig heb ik niet van die nare ervaringen als jullie.
Mijn 1e uitstrijkje (30 jr) weet ik nog goed, mijn arts zag dat ik een schimmelinfectie had dus die moest eerst behandeld worden. Na week terug, toen had ik arts in opleiding, die kreeg het niet voor elkaar, grrr. Kwam er nog een arts bij en toen stonden ze met z'n twee-en te wroeten, gezellig !
Paar weken mijn 2e uitstrijkje (35 jr) gehad, inmiddels heb ik andere arts, maar ze vroeg of een arts in opleiding het mocht doen, nou ja, die moet het ook leren dus vooruit, en die kreeg het ook niet gedaan. Toen dus de echte arts, maar die had ook moeite, zucht. Weet vd verloskundige etc dat mijn baarmoeder op een of andere manier heel ver naar achteren en beetje gekanteld ligt, dat maakt het extra moeilijk

Sterkte ermee, het is wel voor een goed doel....

Bianca
 
Ik ben in oktober 30 geworden en kreeg ook voor het eerst een oproep voor het uitstrijkje van het bevolkingsonderzoek. De assistente deed dit, de huisarts kwam er niet eens aan te pas. Misschien maakt dit het makkelijker. Of eerst alleen een gesprek over hoe het uitstrijkje gedaan wordt. Er bestaat ook een doe-het-zelf test, waarbij je zelf het uitstrijkje maakt, wat opgestuurd wordt naar het laboratorium. Misschien wil jullie huisarts daar aan mee werken.
Succes!!!
 
Ik wordt volgende week 31 en heb nog nooit een oproep voor een uitstrijkje gehad. Zijn ze me vergeten of is dat per provincie verschillend ofzo? Ik ben zelf  vrij preuts, maar tijdens zwangerschap/bevalling maakte het me vreemd genoeg allemaal niks uit. Succes voor alle dames die het nog moeten ondergaan, over een aantal jaren krijgen we ook nog het borstkankeronderzoek, lijkt me ook niks...
 
Rood wit blauw, dat had je wel moeten krijgen de maand dat je 30 geworden was. Het is wel handig om je huisarts even op te bellen waarom je het niet ontvangen hebt. Wel doen!!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan