We hadden vandaag een goed en duidelijk gesprek. Ik zal het proberen uit te leggen. Van de 29 vlokken (cellen) waren er 25 gezond en bij 4 vonden ze markers (fragmenten) van een extra chromosoom. De meeste mensen doen dan een vruchtwaterpunctie om te horen dat het niet in het vruchtwater zit maar dat het in de placenta zat of van de moeder was. dat zou dan dus een mooie uitslag zijn. Echter een enkele keer krijg je als uitslag dat er inderdaad ook markertjes(fragmentjes) in het vruchtwater is aangetroffen. En nu komt het, ze kunnen er niks mee. Alleen maar zeggen dat er misschien dan iets aan de hand is, maar hoe ernstig is niet aan te geven. Ze kunnen er geen naam aan geven. Ze geven alleen maar een kansbereking bij slechte uitslag. Stel je voor (en dit was echt gebeurd daar in het ziekenhuis) dat je dan te horen krijgt dat er een kans van 12% is dat je kindje geestelijk gehandicapt is. Wat dan. Die Mensen moesten een toen beslissen om af te breken of niet. Waar leg je de grens.
De meeste mense kiezen in mijn situatie voor een vruchtwaterpunctie om zich niet meer onzeker te voelen.
Ik denk:
1) de kans op een miskraam is veel groter 1 op de 300 en een slechte uitslag is 1 op 1000
2) wat als ik dan toch een slechte uitslag krijg, dan kunnen ze me nog niet vertellen wat en hoe ernstig het is. Ik schiet er met mijn gevoel niet veel mee op.
Ik was er vrij snel uit en gelukkig vond mij. Manlief hetzelfde. Hij is altijd van zekerheid, maar nu vond hij ook dat we me een slechte uitslag niet veel konden en het kindje toch zouden houden want ook dan zou het nog gezond kunnen zijn. De dokter vond dat we er goed over na hadden gedacht en zei dat we het goed door hadden en dat deze beslissing voor ons dan de juiste was. Hij pushte niet tot wel over gaan van de vruchtwaterpunctie. Dat deed de arts gisteren wel aan de telefoon. Hoop dat mijn verhaal zo duidelijk is.
Voor de duidelijkheid, doordat de meeste cellen goed waren konden ze alle chromosomische afwijkingen met een naam en bekendheid uitsluiten.
Ik ga er van uit dat die 4 celletjes besmet waren met mijn cellen of van de placenta. wij van hier nu genieten en lekker in de vakantie met het kamertje aan de slag. Volgende week nog wel een specialistische echo, maar dat is puur lichamelijk en niet chromosomisch.
Iedereen bedankt voor het medeleven. En ik hoop dat de meeste mijn keuze snappen. Ik denk het zelf wel. Ben benieuwd wat jullie zouden doen. Ergens houd het een keer op en moet je de natuur zijn gang laten gaan en je kindje een kans geven.
De meeste mense kiezen in mijn situatie voor een vruchtwaterpunctie om zich niet meer onzeker te voelen.
Ik denk:
1) de kans op een miskraam is veel groter 1 op de 300 en een slechte uitslag is 1 op 1000
2) wat als ik dan toch een slechte uitslag krijg, dan kunnen ze me nog niet vertellen wat en hoe ernstig het is. Ik schiet er met mijn gevoel niet veel mee op.
Ik was er vrij snel uit en gelukkig vond mij. Manlief hetzelfde. Hij is altijd van zekerheid, maar nu vond hij ook dat we me een slechte uitslag niet veel konden en het kindje toch zouden houden want ook dan zou het nog gezond kunnen zijn. De dokter vond dat we er goed over na hadden gedacht en zei dat we het goed door hadden en dat deze beslissing voor ons dan de juiste was. Hij pushte niet tot wel over gaan van de vruchtwaterpunctie. Dat deed de arts gisteren wel aan de telefoon. Hoop dat mijn verhaal zo duidelijk is.
Voor de duidelijkheid, doordat de meeste cellen goed waren konden ze alle chromosomische afwijkingen met een naam en bekendheid uitsluiten.
Ik ga er van uit dat die 4 celletjes besmet waren met mijn cellen of van de placenta. wij van hier nu genieten en lekker in de vakantie met het kamertje aan de slag. Volgende week nog wel een specialistische echo, maar dat is puur lichamelijk en niet chromosomisch.
Iedereen bedankt voor het medeleven. En ik hoop dat de meeste mijn keuze snappen. Ik denk het zelf wel. Ben benieuwd wat jullie zouden doen. Ergens houd het een keer op en moet je de natuur zijn gang laten gaan en je kindje een kans geven.
.