Update en ei kwijt

Grrrrrmmmbbbblll had net een hele lap tekst getypt, druk op een verkeerd knopje en alles weg!!!!!!!! En ik heb al zo'n lekker humeur...

Even in het kort:

mijn eigen woonruimte gaat heel waarschijnlijk niet door, want die mensen bleken nog meer gegadigden te hebben en hebben de voorkeur voor iemand zonder kinderen (had dat even een maand eerder gezegd, dank u wel ). Ik ga nog wel kennismaken maar de kans is erg verkleind zeg maar . Sowieso zijn ze nog aan het bouwen (ze gaan een deel van hun eigen woning verhuren) dus het kan nog wel even duren.

Dan m'n ei:
Edwin heeft alweer een nieuwe relatie (jaja hoe snel kan je over iemand heen zijn he), en hij blijkt Ivar het hele afgelopen weekend met haar geconfronteerd te hebben, en dat vond ik niet zo leuk! Dus flink ruzie gemaakt (Ivar lag al op bed) en huilend weggegaan. We hebben net nog wel even gepraat over de telefoon en ik ben bang dat ik binnenkort de confrontatie maar aanmoet. Ze is wel jong vergeleken met Edwin, heeft al 2 kinderen en woont een klere-eind weg, maar ja de liefde is niet te stoppen he (sarcastische opmerking). Ach, ze komt gewoon hierheen, dat hebben ze ook alvast even besproken! Zo, lijkt me duidelijk dat ik dit allemaal ff flink KUT vind, maar hoop toch dat ik ook de kracht vind om normaal om te gaan met haar vanwege Ivar.

En nu ga ik maar eens proberen te slapen, moet tenslotte morgen gewoon werken en om 6 uur in de auto zitten om de files een beetje te ontzeilen.

Groetjes Jenneke (met een ontzettend lief zoontje maar een kl**tzak van een vader)
 
Dat is niet niks wat je mee moet maken zeg......... jammer dat je ex zo'n ongevoelige eikel is, de liefde zat blijkbaar niet zo diep...... Probeer ondanks alles, het is makkelijk praten voor mij, toch het geheel positief te blijven zien, al is het maar voor je kindje en je eigenwaarde!

Heel veel succes met alles!!!!

Groetjes Sil mama van Jelle 10 en Pim bijna 2
 


Oe wat vervelend!!



Kan me voorstellen dat dat enorm "steekt"!

Maar hoe snue het ook klinkt; het leven gaat door en zijn dit een van de dingen die zich voor kunnen   doen.

Maar om Ivar nu al gelijk voor te stellen aan haar? Tsja,.. daar zou ik denk ik ook nog niet zo blij mee zijn geweest.  


 
De hele situatie waarin je nu zit is enorm moeilijk, maar ook o zo dapper!

Nog steeds de sterke mama die voor haarzelf en  haar kind kiest!!! En dat er af en toe een traan bij vloeit en het niet meer ziet zitten is alleen maar heel begrijpelijk.  Je had  immers een heel andere toekomst voor ogen..


 
En het gezegd is waar; Tijd heelt (bijna) alle wonden.  Het heeft gewoon nog veel tijd nodig.  

Maar je zult zien dat  Ivar later tegen je gaat zeggen hoe ongelooflijk trots hij is op zijn stoere moeder!


 
Laat je niet kisten meid,.. Hij is nu maar wat om zich heen aan het graaien om wat stabiliteit te vinden in zijn leven en schuift de verwerking voor zich uit. Jij doet het andersom en das veel wijzer!

Straks sta jij weer helemaal sterk in je schoenen en lig de wereld aan je voeten!!!!


 
Dikke knuffel,


 
Esmé mv Kay
 
Hey Jenneke,

Dat is flink balen. Hij laat er ook geen gras over groeien he?!  Tsss! Mannen (soms!)!

Knap van je dat je zegt dat je hoopt dat je de kracht vindt om normaal met haar om te gaan, ten behoeve van Ivar. Natuurlijk is het   moeilijk, maar ik denk wel dat dat de beste insteek is. Misschien is het juist een voordeel dat zij ook kinderen heeft en niet meer bij de vader is; dan weet ze hoe vervelend situaties soms kunnen zijn.
He, en weet je wat is net zat te denken? Als zij nou lekker   gaan samenwonen in een ander huisje "wat helemaal van hun samen is" dan kun jij blijven waar je zit!

"Elk nadeel hep ze voordeel"

Dikke kus voor Ivar!

Ellen mv Julian
 
Je zou ze toch soms door de gehaktmolen willen trekken, niet?
Wat ontzettend rot. En wat een supermom ben jij dat je toch nog voor Ivar het positief wil bekijken!
En weet je wat nou zou raar is (dat wil je misschien wel helemaal niet horen hoor), die nieuwe vriendin is misschien wel heel aardig. In andere omstandigheden had je haar misschien best wel gemogen. Zij is vast ook een hele goede moeder voor haar kinderen.
Oke, ik geef toe ... timing is very bad!! Maar als het dan toch moet, maak er dan maar het beste van. Laat Ivar nooooooit merken dat jij liever niet hebt dat je bij haar bent. Of dat je haar (of je ex) eigenlijk niet mag, Want dan zal Ivar zich altijd schuldig voelen dat ie naar z'n vader gaat. En kinderen die zich schuldig voelen aan een situatie waar zij niets aan kunnen veranderen is heeeel sneu.
Maar gelukkig las ik al dat je dat al van plan was. Je bent een supervrouw! Dat heb je nu al wel bewezen.
Zet 'm op meid!
Liefs Nelleke
 
Jeetje zeg wat een kl*te situatie. Hij laat er in ieder geval geen gras over groeien zeg

Heel veel sterkte en hou inderdaad altijd goed voor ogen wat het beste is voor je kind, ook al zal dan soms moeilijk zijn omdat jij dan lief en leuk moet zijn tegenover zn vader en zn nieuwe vlam.

Sterkte en je kunt hier altijd luchten hé

Pauline

PS ook al woon je niet in het westen, het springkussen is zo gehuurd en opgeblazen dus je geeft maar een gil
 
Lieve Jenneke,

Ik weet hoe je je voelt, want ik zit in eenzelfde situatie, alhoewel mijn ex inmiddels al 1 jaar met haar samenwoont en zij al 2 jaar met mijn kinderen in contact is.

Wat je zegt over haar, dat je de confrontatie aan moet gaan en haar zult moeten accepteren omwille van Ivar, dat kan ik niet beamen. Ik wil haar nog steeds niet zien. Ze heeft me toen zo ontzettend op mijn ziel getrapt in de meest kwetsbare tijd van mijn leven (zwangerschap en bevallingsperiode van Siebe), dat ik haar gewoon niet WIL zien. Uiteraard heeft mijn ex daar even hard aan meegewerkt, maar wat betreft zijn deel daarin heb ik het al een plaatsje kunnen geven. Mijn ex snapt dat gelukkig heel erg goed en zorgt er dan ook voor dat ik haar niet HOEF te zien. Een ander zal daar wellicht een bepaald oordeel over kunnen hebben, maar aangezien je niet kunt weten hoe dat voelt, zolang je het niet hebt meegemaakt, kan me dat ook niets schelen en ga ik alleen voor mijn eigen gevoelens.

Thuis tegen de kindjes wordt haar naam wel gewoon genoemd en ik praat er gewoon met Merijn over als hij het over haar heeft. Ik vind het ook helemaal goed dat ze goed met haar om kunnen gaan en zij lief is voor mijn kindjes, maar ik hoef haar gewoonweg niet te zien.....Ik heb daar absoluut geen behoefte aan en waarschijnlijk blijft dat nog wel even..... Dus m.i. is het absoluut geen must om jezelf dat op te leggen. Denk alleen aan jezelf en zorg daarbij dat het Ivar in ieder geval niet schaadt. Maar je hoeft ook echt geen vriendinnen te worden met haar hoor, omdat jij en Edwin toevallig een kind hebben. Als de tijd rijp is voor jou, is het nog tijd genoeg.

Verder zou ik zeggen, laat het even betijen. Kijken hoe het over een paar maanden is. Wellicht zijn ze dan al lang weer uit elkaar, dat zou ook kunnen en als dat niet zo is, dan is het  tijd genoeg om er dan jouw energie in te steken.

Kortom, denk alleen aan jezelf en aan de gevoelens die je hebt en de rest is momenteel maar bijzaak....

Wat vervelend van die woning, maar wie weet wat er binnenkort weer op je pad komt. Ik zit ook nog steeds te wachten op een huurwoning en het ziet er niet echt naar uit dat dit op korte termijn gebeurt, maar ik blijf ook hoop houden en ik blijf mezelf maar voorhouden dat het uiteindelijk goed komt.

Groetjes Fonske
 
Lieve lieve Jenneke

Jouw verhaal lees ik nu pas en met een brok in mijn keel....... Mens, wist je maar eens hoe sterk jij bent!! Ik heb echt respect voor jou en de manier waarop je hier mee omgaat.

En al weet ik dan niet hoe het voelt, maar toch denk ook ik dat je in eerste instantie voor jezelf moet kiezen... Je hoéft toch niet meteen kennis te maken met de nieuwe vlam in zijn leven als jij dat niet wilt? Zolang je Ivar niet laat merken hoe erg je het vind is er niks aan de hand. Voor hetzelfde geld is het over een paar maanden weer voorbij en kun jij een paar weken later opnieuw opdraven voor een andere liefde. Het lijkt mij wel heeeeel moeilijk om aan te geven dat jij gewoon niet wilt dat Ivar gelijk kennis moet maken met een nieuwe liefde. Hij loopt volgens mij wel erg hard van stapel, maar goed dat is mijn mening.... Hij geeft jou, Ivar en zichzelf wel erg weinig tijd om te wennen aan de situatie.

Wat ik maar wil zeggen meis, je doet het goed want je kiest áltijd voor je kleine mannetje. Als je daarnaast nou ook nog leert dat jij de basis bent voor jezelf én voor Ivar en dus vertrouwt op je gevoel (want je wéét wel wat goed voor je is...) dan kun je geen foute beslissingen nemen. Vertrouw op jezelf!

Heel veel liefs, denk aan je!
Susan
 
Terug
Bovenaan