A
Anoniem
Guest
Hoi meiden,
Het gaat steeds slechter met mijn opa. Het tehuis waar hij nu is heeft ons al gewaarschuwd dat hij het nog een uur vol kan houden maar ook een paar maanden. Inmiddels krijgt hij sinds gisteravond al morfine om hem rustig te houden. Hij schijnt gisteren erg onrustig te zijn geweest en zelf zijn bed uit te zijn gekomen wat natuurlijk niet kan omdat hij nog steeds de linkerkant van zijn lichaam niet goed kan gebruiken.
Als het niet beter gaat met de morfine wordt hij overgeplaatst naar de afdeling voor dementerenden omdat ze hem dan aan zijn bed vast kunnen binden. Wij (de familie) hopen eigenlijk dat dit niet meer nodig zal zijn en dat hij snel van zijn lijden verlost wordt. Hij heeft al een tijd lang geen zin meer in het leven. Eigenlijk is dat al begonnen toen een jaar of 20 geleden mijn oma is overleden. Ik heb erg slecht geslapen en kan erg slecht tegen dit soort situaties.
Gisteren hebben mijn zusje en mijn vader de hond van mijn opa laten inslapen. Ze waren bij de dierenarts en daar werd van alles geconstateerd. Ze was doof, had oorontsteking, ernstig last van haar huid en waarschijnlijk ook een baarmoederlijke ontsteking of een tumor in de baarmoeder. De dierenarts zei dat beestje moet al lang last hebben van erg veel pijn. We hebben nooit wat aan haar gemerkt. Ze waren gisteren bij opa omdat ze het zouden vertellen maar ze hebben besloten om dat maar niet meer te doen. Opa is nu zo in de war en slecht dat het waarschijnlijk niet meer nodig is om hem hier ook nog mee te belasten. We zullen er niet om liegen maar gaan het ook niet direct vertellen.
Nu maar hopen dat we vanmiddag in het ziekenhuis goed bericht krijgen want daar zijn we wel aan toe.
Groetjes
Inge
Het gaat steeds slechter met mijn opa. Het tehuis waar hij nu is heeft ons al gewaarschuwd dat hij het nog een uur vol kan houden maar ook een paar maanden. Inmiddels krijgt hij sinds gisteravond al morfine om hem rustig te houden. Hij schijnt gisteren erg onrustig te zijn geweest en zelf zijn bed uit te zijn gekomen wat natuurlijk niet kan omdat hij nog steeds de linkerkant van zijn lichaam niet goed kan gebruiken.
Als het niet beter gaat met de morfine wordt hij overgeplaatst naar de afdeling voor dementerenden omdat ze hem dan aan zijn bed vast kunnen binden. Wij (de familie) hopen eigenlijk dat dit niet meer nodig zal zijn en dat hij snel van zijn lijden verlost wordt. Hij heeft al een tijd lang geen zin meer in het leven. Eigenlijk is dat al begonnen toen een jaar of 20 geleden mijn oma is overleden. Ik heb erg slecht geslapen en kan erg slecht tegen dit soort situaties.
Gisteren hebben mijn zusje en mijn vader de hond van mijn opa laten inslapen. Ze waren bij de dierenarts en daar werd van alles geconstateerd. Ze was doof, had oorontsteking, ernstig last van haar huid en waarschijnlijk ook een baarmoederlijke ontsteking of een tumor in de baarmoeder. De dierenarts zei dat beestje moet al lang last hebben van erg veel pijn. We hebben nooit wat aan haar gemerkt. Ze waren gisteren bij opa omdat ze het zouden vertellen maar ze hebben besloten om dat maar niet meer te doen. Opa is nu zo in de war en slecht dat het waarschijnlijk niet meer nodig is om hem hier ook nog mee te belasten. We zullen er niet om liegen maar gaan het ook niet direct vertellen.
Nu maar hopen dat we vanmiddag in het ziekenhuis goed bericht krijgen want daar zijn we wel aan toe.
Groetjes
Inge