update over mijn schoonouders 2

A

Anoniem

Guest
Hoi mama's,

Sorry als ik jullie hiermee lastig val, maar als je er niks van wilt weten moet je het maar gewoon niet lezen.

Ik heb voor mezelf alles op een rijtje en heb besloten dat ik zelf een brief aan mijn schoonouders ga schrijven. Ik ben niet bereid tot een gesprek en ga dat ook niet zijn. Ik ben nog steeds zoboos, teleurgesteld en verdrietig...... Ik kan er maar niet over uit dat mensen hun enige zoon en hun 2 kleinkinderen zoiets aan willen doen. Ik heb, na lange gesprekken met verschillende mensen, besloten dat ik me hier niet schuldig over ga voelen; ze hadden dit op een hele andere manier kunnen doen. ze hadden me een keer aan kunnen spreken en vertellen hoe zij zich voelen.

Mijn man en ik hebben er gelukkig geen ruzie over (al vind ik eigenlijk dat hij hier best wat over mag zeggen tegen zijn ouders) en hij laat het aan mij over en hij zegt; de beslissing die jij neemt is goed. Ik heb zo met hem te doen, zijn ouders brengen hem echt in een hele vervelende positie hoor (ga ik ook in de brief zetten)

Anyway, ik ben dus nog heel boos en raak er maar niet over uitgepraat!

liefs miranda
 
Hoi Miranda,

Ik hoor hier helemaal niet thuis hoor, maar las wel jou stukjes over je schoonouders en wil even reageren.

In 2007 heb ik uiteindelijk zelf ook een brief geschreven naar mijn schoonmoeder om het contact met haar te verbreken, de aanleiding waarom zal ik je besparen dat doet er ook even niet toe. Maar het luchtte mij enorm op, laten we zeggen ze had het verdiend en dat vond mijn man gelukkig ook, hij heeft overigens gewoon contact met zijn moeder gehouden. Dat was en is nog steeds totaal geen probleem. Het is niet altijd leuk en niet altijd handig, maar echt zulke grote problemen geeft het niet.
Mits je jezelf in die zin een beetje soepelt opstelt en je man bijv. niet gaat verbieden naar zijn ouders te gaan ofzo. Mijn man ging bijv. op zijn verjaardag s'morgens naar zijn moeder toe om met haar de verjaardag te vieren, met haar verjaardag ging hij er alleen heen enz. En dat is nooit een probleem geweest en ik heb daar ook nooit een probleem van gemaakt, overigens leuk is het niet, maar het was niet anders.
Inmiddels heb ik wel een gesprek gehad, met ons drietjes buitenshuis en dat heeft de situatie iets verbeterd, let wel echt maar iets. Ik sta nog steeds achter de beslissing om de brief te schrijven, het contact tussen mijn schoonmoeder en mijzelf is minimaal, maar tussen mijn man en haar is goed en daar heb ik ook verder geen probleem mee. Mijn man laat mij zelf beslissen hoever ik het contact zou willen herstellen of laten zo als het nu is, dus minimaal.
Dus schrijf die brief, leg daar heel goed in uit hoe en waarom je die brief schrijft en kijk hoe het gaat lopen. Misschien merk je op een gegeven moment dat er van allebei de kanten belangstelling is om een keer met elkaar in gesprek te gaan, misschien komt dat moment nooit en vind je het best zoals het is.
In het begin zal het even vreemd en wennen zijn, maar je zult zien dat jullie, je man en jezelf, leert omgaan met de situatie zoals die is. Belangrijk is dat je man achter jou staat en je niet gaat verwijten dat het van jou ook niet meer hoeft.

Misschien heb je hier iets aan, misschien helemaal niets, maar ik wilde toch even laten weten dat het geen grote problemen hoeft te geven. Ook wat betreft de (klein-) kinderen wil ik je adviseren om met je man afspraken te maken hoe jullie daar mee om willen gaan tov je schoonouders, gaan ze er wel heen of niet enz. Als jullie goed afspreken hoe jullie met de situatie allebei om willen gaan dan heb je er later ook geen discussie of ruzie over.

Alice
sept. 2008

 
Hoi Miranda,

Ik vroeg me al af hoe het nu met je gaat, dus was blij een berichtje van je te zien. Ik vind het heel goed van je dat je je nergens toe laat dwingen. Als jij geen gesprek wilt, dan niet. Jij doet het op deze manier. Je schrijft een brief.
Ik vind het goed omdat je al schreef dat je schoonouders verbaal erg sterk zijn en dan kun je je (ik spreek uit ervaring) makkelijk uit het veld laten slaan en achteraf denk je dan van 'had ik dit of dat maar gezegd'. Nu kun je schrijven wat jij ze kwijt wilt. Nu wordt je niet in de rede gevallen, zodat je je verhaal niet af kan maken en het misschien achteraf anders overkomt als je bedoelt had. Nu schrijf jij je verhaal, kun jij je gevoelens kwijt en ze doen er maar mee wat ze willen toch? Misschien schrijven ze wel een reactie terug. Misschien begrijpen ze na jouw brief beter wat er in jou omgaat? Ik hoop het voor je.
Ik zou de brief wel een keer kopieren zodat je hem zelf ook nog hebt. En ik zou er inschrijven dat je de manier waarop ze jouw opeens laten weten geen contact meer te willen hebben met jou echt erg tegen vond vallen. Inderdaad, je schrijft het zelf al dit had makkelijk anders gekund.
Ik moet zeggen dat ik het van je man toch netjes vind, dat hij jou een vrije keus geeft hoe je hiermee omgaat. Het had erger gekund denk ik. Al is de situatie natuurlijk helemaal niet leuk, zeker rond de feestdagen niet.
Ik hoop dat jullie eruit kunnen komen en dat het achteraf mee is gevallen.
Heel veel succes.
En is je zoontje trouwens al jarig geweest of is dat komende week?

Groetjes Babybelle
 
Ha Miranda,
Goed van je! Jij neemt een beslissing! Goed als het goed voelt (aparte zin..) Fijn dat je met je man erover kunt praten en ook al neemt hij niet het voortouw in deze, toch staat ie achter je!

Gefeliciteerd met je zoon! Hoe was het gisteren? (toch?) Heb je iets van je schoonouders gehoord?

Ben ook heel erg benieuwd hoe je schoonouders dit allemaal voor zich gaan zien...In het contact naar je kindjes toe..

Ik kan zulke mensen ook niet begrijpen hoor. In ons geval 3 zonen de deur wijzen en dus ook de kleinkinderen. Harteloos!

Enne....ZIJ missen van alles hoor. Stom stom stom

Sterkte en ik hoop dat je de rust vind om een rustige brief te schrijven, zonder verwijten maar vanuit je gevoel. Dat zou het mooiste zijn.

Zet em op en liefs
Anouk
 
Hoi Miranda,

Goed van je dat je de keuze hebt genomen. Ik hoop dat dit voor jullie allemaal de goede oplossing is.

En als ik je dan een tip mag geven: spreek altijd vanuit je 'ik' en spreek je schoonouders aan op hun gedrag en niet op hun persoon (dus: ik vind het niet prettig wat jullie hebben gedaan....).
En zoals jij zelf niet zou willen dat zij gal spuwen over jou, doe dat dan ook niet over hun....

Heel veel succes en laat je weten hoe het is afgelopen?

Groetjes,
Maike
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan