Vanochtend gebeld door de uroloog van Roan. Roan krijgt idd een slangetje in zijn rechternier om de urine weg te laten stromen. Dit gebeurt weer onder narcose. Ze hopen tijdens deze "ingreep" al te kunnen zien of het goed weg kan.Er wordt een poosje later, volgens mij via ditzelfde slangetje (of een ander, misschien heb ik het wel verkeerd begrepen) contrastvloeistof ingespoten om te zien of de nier zijn urine niet kwijt kan of dat hij bijna niks meer doet. Als blijkt dat de urine niet weg kan wordt ons meneertje weer geopereerd en dan wordt er een oplossing gezocht zodat de urine wel weg kan. Als de nier weinig tot niks meer doet zal hij eruit moeten denk ik. (is ons eerder al eens verteld maar nu niet). ik ben dus echt niet blij meer, deze ingreep wil ze snel doen en dat is binnen 4 weken!! Dat zal voor een universitair ziekenhuis wel snel zijn maar duurt voor mij toch weer lang. Ik ga er nl vanuit dat het in de laatste van die 4 wordt. Dan zitten we dus in al juli. En dan nog de eventuele vervolg operatie daar zal ook wel weer een paar weken overheen gaan dus al met al zijn we dan een jaar verder vanaf het moment dat we wisten dat Roan geopereerd moest worden. Ik hoop dan ook dat we dan rust krijgen, het begint me op te breken, ik heb het laatste driekwart jaar ook alleen het hoognodige in huis gedaan, grote beurten overgeslagen omdat ik gewoon geen energie had om het te doen. Nu weet ik dat het allemaal tussen mijn oren zit ivm de stress mbt Roan. Eerde vond ik het ook vreselijk als mijn huis niet aan kant was als er visite kwam. Nu boeit me dat echt niet meer en voel daardoor een lui wijf en een "viespeuk" . Eerder kon ik mezelf een schop onder de kont geven en dan kon ik weer. Nu wil dat ook niet meer.
Ik stop er mee voordat dit een superlange klaagzang wordt. (heb nog veel meer op mijn hart maar laat maar).
Liefs Frida
Ik stop er mee voordat dit een superlange klaagzang wordt. (heb nog veel meer op mijn hart maar laat maar).
Liefs Frida