A
Anoniem
Guest
Hoi allemaal,
Even een update. Ik heb net het gesprek gehad. Het is in ieder geval goed over gekomen hoe ik over de situatie denk. Er is mij te verstaan gegeven dat ik zeker niet bang hoef te zijn dat ik ontslagen ga worden (dat idee kreeg ik steeds meer) omdat ik nu weinig werk heb. Hij wil me zeker niet kwijt. Heb me de afgelopen 11 jaar ook wel bewezen maar hij heeft ook heel duidelijk aangegeven dat hij gezien de situatie nu (hebben iets te veel mensen) niet direct weet wat hij mij voor een werk moet geven. Hij heeft ook min of meer gezegd dat hij echt niet wil dat ik wegga maar dat als ik daar toch voor kies hij dat zeker begrijpt en me daar dan ook zeker mee zou willen helpen.
Ik weet nog niet helemaal wat ik hiervan moet denken maar zit er ook niet direct op te wachten om nu weer te moeten solliciteren. Ook gezien we nog niet helemaal weten wat we zullen doen, wel of niet voor een broertje of zusje voor Maaike gaan of niet. Ik denk dat als we hier voor kiezen ik niet ook nog een nieuwe baan moet zoeken. Dat wordt dan emotioneel veel te veel aangezien een IVF traject al zo zwaar is zonder alle andere onzekerheden. Dit heb ik ook besproken (zo is de relatie wel met onze directeur). Hij begrijpt dit helemaal. Hij heeft gevraagd waar mijn interesse liggen en gaat nu nadenken of hij geen andere oplossing heeft. We hebben in ieder geval over 2 maanden weer een gesprek. Ik zal dan ook eventueel aan een nieuw IVF traject mogen beginnen. Tot dan acht mijn huisarts het nog niet verstandig gezien de PND die ook nog niet helemaal over is.
Gelukkig kan ik hier altijd mijn ei kwijt en heb ik ook met onze directeur ook een relatie waarin dit allemaal bespreekbaar is. Ik werk hier nu buiten hem het langst op kantoor en we spreken elkaar ook met je en jij aan als er geen anderen bij zijn.
Ik ga er nog maar eens hard over nadenken wat ik nu wil gaan doen. En waarschijnlijk neem ik nog geen echt drastische beslissing voor we weten of we voor een tweede kindje zullen gaan.
Groetjes
Inge
Even een update. Ik heb net het gesprek gehad. Het is in ieder geval goed over gekomen hoe ik over de situatie denk. Er is mij te verstaan gegeven dat ik zeker niet bang hoef te zijn dat ik ontslagen ga worden (dat idee kreeg ik steeds meer) omdat ik nu weinig werk heb. Hij wil me zeker niet kwijt. Heb me de afgelopen 11 jaar ook wel bewezen maar hij heeft ook heel duidelijk aangegeven dat hij gezien de situatie nu (hebben iets te veel mensen) niet direct weet wat hij mij voor een werk moet geven. Hij heeft ook min of meer gezegd dat hij echt niet wil dat ik wegga maar dat als ik daar toch voor kies hij dat zeker begrijpt en me daar dan ook zeker mee zou willen helpen.
Ik weet nog niet helemaal wat ik hiervan moet denken maar zit er ook niet direct op te wachten om nu weer te moeten solliciteren. Ook gezien we nog niet helemaal weten wat we zullen doen, wel of niet voor een broertje of zusje voor Maaike gaan of niet. Ik denk dat als we hier voor kiezen ik niet ook nog een nieuwe baan moet zoeken. Dat wordt dan emotioneel veel te veel aangezien een IVF traject al zo zwaar is zonder alle andere onzekerheden. Dit heb ik ook besproken (zo is de relatie wel met onze directeur). Hij begrijpt dit helemaal. Hij heeft gevraagd waar mijn interesse liggen en gaat nu nadenken of hij geen andere oplossing heeft. We hebben in ieder geval over 2 maanden weer een gesprek. Ik zal dan ook eventueel aan een nieuw IVF traject mogen beginnen. Tot dan acht mijn huisarts het nog niet verstandig gezien de PND die ook nog niet helemaal over is.
Gelukkig kan ik hier altijd mijn ei kwijt en heb ik ook met onze directeur ook een relatie waarin dit allemaal bespreekbaar is. Ik werk hier nu buiten hem het langst op kantoor en we spreken elkaar ook met je en jij aan als er geen anderen bij zijn.
Ik ga er nog maar eens hard over nadenken wat ik nu wil gaan doen. En waarschijnlijk neem ik nog geen echt drastische beslissing voor we weten of we voor een tweede kindje zullen gaan.
Groetjes
Inge