Hallo allemaal,
Het is even een poosje geleden dat ik op het forum geweest ben, dus schrijf ik maar even een update over alle gebeurtenissen van de laatste tijd.
In de eerste week van september waren we voor controle in het ziekenhuis en gelukkig kregen we te horen dat alles helemaal in orde was met ons kleintje! We hebben zelfs voor het eerst het hartje horen kloppen! Het eerste teken van leven vanuit mijn buik! Hoe mooi is dat!
Diezelfde week op een vrijdag kampte ik al vanaf de ochtend met ontzettende pijn in mijn hoofd. Aangezien ik al 4 pijnstillers genomen had, de max dus, heb ik contact opgenomen met mijn huisarts. Ik ben bekend met een hoge bloeddruk, al voor ik zwanger was, dus voelde het eigenlijk al aankomen...En ja hoor, direct langskomen...Daar aangekomen bleek mijn bloeddruk inderdaad te hoog te zijn. Op mijn verzoek ging men helaas niet in: meerdere metingen achter elkaar doen. Zoals velen heb ik namelijk een zogenaamde "witte jassen bloeddruk" . Ik kreeg een brief mee, en moest mij direct op de afdeling verloskunde melden aangezien de poli's al gesloten waren. dan lig je voor dat je het in de gaten hebt in een bed, met een bloeddrukmeting van een half uur, word je urine gecheckt, je bloed nagekeken, heb je een consult achter de rug bij de gyneacoloog, een echo gehad, en sta je binnen het uur weer buiten met een recept voor bloeddruk medicijnen en een ok keurmerk voor wat betreft ons kindje, mijn bloed & urine... Een hele mond vol, I know. Moet je voorstellen als je het allemaal meemaakt.
Nu is mijn bloeddruk goed! Soms wat aan de lage kant voor wat mijn lichaam al die jaren gewend is, en word ik ongelofelijk moe. Maar dat nemen we maar op de koop toe. Wat het wel lastig maakt is dat mijn werkgever niet echt (echt niet) meegaand is...Zo kreeg ik uit voorzorg na mijn ziekmelding een afspraak bij de arbo-arts, die afgezegd is omdat "het niet nodig was" ... Ik werk momenteel 45(!!) uur per week, eigenlijk zonder enige pauze. Ik eet tussendoor eventjes mijn boterham zonder dat ik van mijn plek weg kan...Ik merk dat dit mij op begint te breken. Rond twee uur, ben ik helemaal versleten. Dus dit maakt het er op mijn werk niet makkelijker op, helaas.
Dan uiteindelijk ook een lichtpuntje Ik ben nu 20 weken & 2 dagen in verwachting. Aanstaande dinsdag hebben we een afspraak voor de 20 weken echo & controle. We zijn zo benieuwd!!!! En willen dolgraag weten of het een jongetje of een meisje is wat in mij groeit!! Uiteraard houd ik jullie op de hoogte.
Grtjs
.
Het is even een poosje geleden dat ik op het forum geweest ben, dus schrijf ik maar even een update over alle gebeurtenissen van de laatste tijd.
In de eerste week van september waren we voor controle in het ziekenhuis en gelukkig kregen we te horen dat alles helemaal in orde was met ons kleintje! We hebben zelfs voor het eerst het hartje horen kloppen! Het eerste teken van leven vanuit mijn buik! Hoe mooi is dat!
Diezelfde week op een vrijdag kampte ik al vanaf de ochtend met ontzettende pijn in mijn hoofd. Aangezien ik al 4 pijnstillers genomen had, de max dus, heb ik contact opgenomen met mijn huisarts. Ik ben bekend met een hoge bloeddruk, al voor ik zwanger was, dus voelde het eigenlijk al aankomen...En ja hoor, direct langskomen...Daar aangekomen bleek mijn bloeddruk inderdaad te hoog te zijn. Op mijn verzoek ging men helaas niet in: meerdere metingen achter elkaar doen. Zoals velen heb ik namelijk een zogenaamde "witte jassen bloeddruk" . Ik kreeg een brief mee, en moest mij direct op de afdeling verloskunde melden aangezien de poli's al gesloten waren. dan lig je voor dat je het in de gaten hebt in een bed, met een bloeddrukmeting van een half uur, word je urine gecheckt, je bloed nagekeken, heb je een consult achter de rug bij de gyneacoloog, een echo gehad, en sta je binnen het uur weer buiten met een recept voor bloeddruk medicijnen en een ok keurmerk voor wat betreft ons kindje, mijn bloed & urine... Een hele mond vol, I know. Moet je voorstellen als je het allemaal meemaakt.
Nu is mijn bloeddruk goed! Soms wat aan de lage kant voor wat mijn lichaam al die jaren gewend is, en word ik ongelofelijk moe. Maar dat nemen we maar op de koop toe. Wat het wel lastig maakt is dat mijn werkgever niet echt (echt niet) meegaand is...Zo kreeg ik uit voorzorg na mijn ziekmelding een afspraak bij de arbo-arts, die afgezegd is omdat "het niet nodig was" ... Ik werk momenteel 45(!!) uur per week, eigenlijk zonder enige pauze. Ik eet tussendoor eventjes mijn boterham zonder dat ik van mijn plek weg kan...Ik merk dat dit mij op begint te breken. Rond twee uur, ben ik helemaal versleten. Dus dit maakt het er op mijn werk niet makkelijker op, helaas.
Dan uiteindelijk ook een lichtpuntje Ik ben nu 20 weken & 2 dagen in verwachting. Aanstaande dinsdag hebben we een afspraak voor de 20 weken echo & controle. We zijn zo benieuwd!!!! En willen dolgraag weten of het een jongetje of een meisje is wat in mij groeit!! Uiteraard houd ik jullie op de hoogte.
Grtjs
.