Urineretentie na bevalling

Hi allemaal, hier een bezorgde partner van een sterke vrouw (32) die 8 weken geleden ons eerste kindje op de wereld heeft gebracht.

Het was een intense bevalling waarbij ook gekatheteriseerd moest worden. Nadien lukte het mijn vrouw wel om zelf te plassen, en dus mochten we naar huis. Gedurende de kraamtijd werd geconstateerd dat de baarmoeder hoog bleef zitten. Iets wat niet vaak voor kwam, maar de verloskundige vertelde ons dat dit natuurlijke proces 6 weken kon duren, dus hoefde we ons voor nu nergens zorgen om te maken. Dus wij als onwetende kersverse ouders gingen in de afwachtende stand...

Gedurende het wachten verloor mijn vrouw urine bij het opstaan en draaien in bed, iets waarvan wij dachten dat dit normaal is na een bevalling (wat mogelijk ook zo is). Regelmatig ging ze naar de toilet en plaste kleine beetjes. Verder geen klachten als steek in de buik, koorts o.i.d. Het plassen werd niet heel veel beter, maar voor ons was dit niet echt opgevallen. We hadden tenslotte onze zoon waar we druk mee waren.

Na 5 weken is mijn vrouw naar de bekkenfysio gegaan waar, bij de therapeut, de alarmbellen afgingen. Na een echo bleek de blaas ontzettend vol te zitten, wat mogelijk de oorzaak was dat haar baarmoeder zo hoog bleef zitten.
Direct naar de HA waarbij, op vrijdag, 700ml urine uit de blaas werd gehaald. Het weekend verliep goed (dachten we) maar maandag bij de controle kwam er zelfs 1L urine uit de blaas. Na dit weekend kreeg mijn vrouw wel weer haar normale buik terug, dus de overvolle blaas was zeer zeker de oorzaak.
Ze kreeg die maandag bij de HA een 24uurs katheter mee, om de volgende dag naar een verloskundige op de afdeling Urologie te gaan. Mijn vrouw leerde daar om zelfkatheterisatie toe te passen. Sinds die maandag (23 december) lukt het mijn vrouw niet meer om zelfstandig te plassen, en dient ze dus minstens 6x op een dag, om de 3-4uur, zelf te katheterisen. Ondertussen heeft ze nu 1x blaasontsteking gekregen.Onze kraamtijd van genieten is omgeslagen in een leven van onzekerheid en wat gepland moet worden...

Tussen Kerst en nieuwjaar een uroloog gesproken en die zegt dat we onze mindset moeten richten op dat dit blijvend zou kunnen zijn. Uiteraard moeten we hopen op herstel, maar de arts benoemd dat er voor nu niks anders gedaan kan worden dan de blaas tot rust brengen door te katheteriseren en hopen dat de spier weer zijn oude functie terug krijgt. Het idee dat dit blijvend is raakt ons beide enorm.

Lang verhaal kort...
We maken ons ontzettend zorgen m.b.t. herstel.
Is er iemand die iets soort gelijkmatigs meegemaakt heeft en hoe is de behandeling / herstel gegaan? We hebben geen tijdsperspectief en verder behandeling blijft uit. Is er echt niets wat het herstel kan bevorderen? Is er een uroloog die hier ervaring mee heeft? Wij tasten in het duister...

Alvast dank voor het lezen van dit hele verhaal en hopelijk horen we iets hoopvols terug in de reacties.
 
Sterkte!

Ik heb er niet echt verstand van, maar om spierherstel te realiseren, is het denk ik vooral van belang terug te keren naar bekkenbodem fysiotherapie. Maar misschien mag dat pas als de blaas hersteld is?

Wat urine verlies, na de bevalling is inderdaad normaal. Maar bij mij werd door zowel de kraamzorg als de verloskundige ook gewezen op het belang van goed leeg plassen. Dat dat niet lukte, had eigenlijk al alarmbellen moeten laten afgaan. Maar dat is achteraf praten.
 
Beste F, wat heftig zeg! Zelf heb ik hier geen ervaring mee. Het zou inderdaad ontzettend fijn zijn als iemand hier zijn of haar verhaal deelt die dit eerder heeft meegemaakt.

Ik kan me voorstellen dat jullie je zorgen maken en dat het nieuws als donderslag bij heldere hemel aankomt. Zelf als ik in deze situatie zou zitten, zou ik nogmaals contact opnemen met een zorgprofessional totdat je de antwoorden hebt gekregen die je wilt hebben. Zoals bijvoorbeeld bellen met de huisarts, bekkenfysio of uroloog wat jullie kunnen doen om dit proces zo optimaal mogelijk te kunnen laten verbeteren. Ze zijn er voor jullie om jullie te helpen en zij zijn specialist, ik vind dat ze jullie niet in het duister mogen laten tasten.

Op Ouders van Nu.nl heb ik nog gekeken voor wat informatie over de situatie. Ik kan hier ook niet echt antwoorden vinden op je vraag. Dit moet echt een specialist doen. Hierbij mogelijk wat relevantie informatie, deze informatie is medisch beoordeeld door een bekkenbodem fysiotherapeut.

De invloed van hormonen​

Zwangerschapsincontinentie wordt ook wel stressincontinentie genoemd. Dit heeft niets te maken met stress, maar met druk. Je verliest urine als de druk in je buik tijdelijk groter is dan de bekkenbodemspieren aankunnen. Bijvoorbeeld bij het tillen, dragen, rennen en bukken, maar ook als je niest, hoest of lacht.

De verminderde werking van de bekkenbodemspier en de kringspier van de blaas ontstaat onder invloed van zwangerschapshormonen: alle spieren, banden en het kraakbeen in het bekkengebied worden weker, zodat de baby er tijdens de bevalling makkelijker door kan. Bij een vaginale bevalling komt er veel druk op de bekkenbodemspier te staan, waardoor die uitrekt en nog minder stevig wordt.

Kun je van urineverlies na de bevalling afkomen?​

Ja, in de meeste gevallen wel. Na de bevalling komt je bekkenbodem langzaam weer terug in zijn oude vorm. Het spierweefsel en het bindweefsel worden steviger, waardoor je weer meer controle krijgt. Maar zeker als je tijdens je zwangerschap al incontinentieklachten had, is het slim om zelf ook actie te ondernemen.

Als je na zes weken na de bevalling nog klachten hebt, is het verstandig om contact op te nemen met een bekkenfysiotherapeut. Ga niet zelf aan de slag, dit kan ervoor zorgen dat je bekkenbodemspier te gespannen wordt en de klachten alleen maar toenemen.

Bekkenfysiotherapie​

De huisarts kan je doorverwijzen naar een bekkenfysiotherapeut die gespecialiseerd is in bekkenbodemproblematiek. Tijdens de behandeling leer je de bekkenbodemspieren beter te voelen en te trainen. Een speciale vorm van bekkenbodemtherapie is bio-feedback. Daarbij doet de fysiotherapeut ook inwendig onderzoek en wordt de spieractiviteit van de bekkenbodemspieren gemeten via een klein apparaatje dat ingebracht wordt in de vagina (een probe).

Via dit apparaatje kan je zien en meten wat de bekkenbodemspieren doen bij aanspannen, ontspannen en bijvoorbeeld tijdens een hoestbui. Bio-feedback is geschikt voor vrouwen met ernstigere klachten of vrouwen die hun bekkenbodemspieren niet goed kunnen voelen. Als bekkenbodemoefeningen niet helpen of als de huisarts een andere vorm van urineverlies vermoedt dan stressincontinentie, kan hij je verwijzen naar een uroloog, gynaecoloog of een bekkenbodempoli.

Geef je spieren en organen de tijd om te herstellen; bouw je belasting rustig op en weet dat het herstel drie tot zes maanden kan duren. Ook helpt een gezonde leefstijl bij het oplossen van klachten. Ben je te zwaar, dan krijg je eerder last van incontinentie, dus probeer ervoor te zorgen dat je gewicht op peil blijft. Qua vochtinname is het belangrijk te weten dat 1,5 tot 2 liter uitplassen op een dag voldoende is. Als je borstvoeding geeft heb je meer vocht nodig.

Te veel drinken en te grote blaasvullingen helpen niet bij stressincontinentie, maar te weinig drinken kan de urine geconcentreerder maken en de blaas prikkelen en dat kan dan leiden tot aandrang-incontinentie. Teveel koffie en alcohol kunnen de blaas overigens ook prikkelen.

Tips om je bekkenbodem te ontzien​

Vrouwen die tijdens en na de zwangerschap last hebben gehad van ongewild urineverlies hebben een grotere kans op het krijgen van incontinentie op latere leeftijd. Daarom is het extra belangrijk om goed voor de bekkenbodem te zorgen:
  • Probeer veel te liggen, afgewisseld met kleine stukjes lopen en zitten.
  • Blijf niet te lang achter elkaar staan.
  • Ga meteen naar het toilet als je aandrang hebt, hou het niet in.
  • Probeer zo min mogelijk te persen bij de ontlasting, vraag eventueel je huisarts om middelen die de ontlasting zachter maken.
  • Ga naar een zwangerschapscursus voor en na de bevalling waar aandacht wordt besteed aan de bekkenbodem.

Mogelijk kunnen jullie dus naast een bekkenbodemfysiotherapeut en een uroloog ook mogelijk geholpen worden op een bekkenbodempoli of kan een gynaecoloog jullie verder helpen?

Lees hier het hele artikel:

Heel veel succes en beterschap gewenst!
 
Terug
Bovenaan