Vaderschapsactie

M

Madeliefje-bloem

<p>Hoi, </p><p>Ik had een vraagje en kon nergens een bestaand topic vinden. </p><p>Is er hier iemand die ervaring heeft met een vaderschapsactie?</p><p>Indien de vader zijn kindje niet wilt erkennen of ontkent de vader te zijn, kan je via een vaderschapsactie (met behulp van advocaat) bij de rechter het vaderschap met een verplichte DNA test laten vaststellen. De vader wordt dan niet officieel erkent, maar wel vastgesteld als verwekker en verplicht een bijdrage te leveren aan de kosten van het onderhoudt. </p><p>Ik ben nu 20 weken zwanger van ons zoontje. Mijn ex en ik hadden een relatie, alleen heeft hij mij verlaten zodra hij hoorde van de zwangerschap. Daarvoor hadden we een fijne relatie. Het was niet gepland, maar voor beide een schok. Ik wilde geen abortus doen op zijn aandringen en zo is hij vertrokken. Ik kwam er onlangs achter dat hij een nieuwe vriendin heeft, waarschijnlijk speelde dit al eerder. </p><p>Hij wilt niet erkennen, scheld mij enkel uit en wilt niets van ons zoontje weten. Nog altijd hoop ik dat hij toch een rol wil spelen in het leven van zoon (bv eens per maand bezoeken), maar ga hier niet van uit. </p><p>Ik heb het financieel niet breed en heb zijn bijdrage nodig, dus zal ik als een zoontje geboren is voor de vaderschapsactie gaan. Ik vroeg mij af of er vrouwen zijn die dit al eens hebben meegemaakt? </p><p> </p><p>Liefs</p>
 
Gefeliciteerd met je zwangerschap!!
Wat triest dat hij jou en jullie ongeboren zoon zo in de steek laat! Schandalig dat hij zijn verantwoordelijk niet neemt. Ik heb er geen ervaring mee maar ik denk dat ze je wel meer daarover kunnen vertellen als je belt met het juridisch loket. Veel succes ermee!!

En een heel fijne zwangerschap en gezond kindje gewenst
 
Lastige kwestie. Ik ben op dit moment 10 weken zwanger, toen ik erachter kwam was onze kortstondige datingfase al over(2,5maand). Uit paniek heb ik hem verteld dat ik zwanger ben, en hij was woedend! Heb het 2 weken laten rusten en toen weer contact gezocht ook toen was hij woedend, moest maar abortus etc doen. Dus had het erbij gelaten tot afgelopen donderdag en hij contact opnam, hij was poeslief wou alles weten en begon zelf te flirten.. sindsdien heb ik het gevoel dat ik het misschien toch moet beëindigen omdat ik er tegen op zie om hem weer te zien na de bevalling, word hier zo onzeker van en bezorgd me onwijs veel stress..
 
[quote quote=10539474]Lastige kwestie. Ik ben op dit moment 10 weken zwanger, toen ik erachter kwam was onze kortstondige datingfase al over(2,5maand). Uit paniek heb ik hem verteld dat ik zwanger ben, en hij was woedend! Heb het 2 weken laten rusten en toen weer contact gezocht ook toen was hij woedend, moest maar abortus etc doen. Dus had het erbij gelaten tot afgelopen donderdag en hij contact opnam, hij was poeslief wou alles weten en begon zelf te flirten.. sindsdien heb ik het gevoel dat ik het misschien toch moet beëindigen omdat ik er tegen op zie om hem weer te zien na de bevalling, word hier zo onzeker van en bezorgd me onwijs veel stress..[/quote] Dat lijkt me ook erg lastig! Al gun je je kindje ook een vader, mits hij op verantwoorde regelmatige manier ermee omgaat. In jouw geval zou ik de erkenning niet zo snel doen. Laat hem eerst maar bewijzen dat hij een betrouwbare vader kan zijn.  Mijn situatie is toch wat anders. Waren veel langer samen. Heb het ook direct verteld. Hij is direct vertrokken. Heel heftig allemaal. Hij wilt er nooit iets van weten. Zijn moeder wel, daarom vind hij dat ik zijn leven heb verpest met 'dat' kind.  In mijn geval moet ik de emoties opzij zetten, zelf met alle zorg en liefde voor ons zoontje gaan, en hem wel de wettelijke verantwoordelijk laten dragen in de vorm van een minimale bijdrage. Gezag heeft hij dan niet, maar mits hij ooit zou willen, en onder voorwaarden dat het frequent en stabiel is, mag hij absoluut zijn zoon leren kennen. Dat recht kan ik mijn kind niet ontnemen, wat ik er zelf ook bij voel. 
 
[quote quote=10539488] Dat lijkt me ook erg lastig! Al gun je je kindje ook een vader, mits hij op verantwoorde regelmatige manier ermee omgaat. In jouw geval zou ik de erkenning niet zo snel doen. Laat hem eerst maar bewijzen dat hij een betrouwbare vader kan zijn.  Mijn situatie is toch wat anders. Waren veel langer samen. Heb het ook direct verteld. Hij is direct vertrokken. Heel heftig allemaal. Hij wilt er nooit iets van weten. Zijn moeder wel, daarom vind hij dat ik zijn leven heb verpest met 'dat' kind.  In mijn geval moet ik de emoties opzij zetten, zelf met alle zorg en liefde voor ons zoontje gaan, en hem wel de wettelijke verantwoordelijk laten dragen in de vorm van een minimale bijdrage. Gezag heeft hij dan niet, maar mits hij ooit zou willen, en onder voorwaarden dat het frequent en stabiel is, mag hij absoluut zijn zoon leren kennen. Dat recht kan ik mijn kind niet ontnemen, wat ik er zelf ook bij voel. [/quote]Hmm wat een lastige situatie. Ik zou hem idd dan wel verantwoordelijk houden voor een minimale bijdrage. Hou je wel contact met zijn moeder? Het lijkt me zo lastig als je er alleen voorstaat, en dat hij dan opeens opkomt duiken en het je behoorlijk lastig kan maken.. vreselijk.. zoveel stress eigenlijk, je bent er allebei bij en hebt seks. En dan geen verantwoording dragen, begrijp ik eigenlijk nooit. Het is jammer dat je van hem afhankelijk bent anders was het een fijnere situatie voor jullie geweest.
 
Ik heb besloten inmiddels om niet de vaderschapsactie te doen. Ik hoef niets meer van hem. Ook heb ik geen contact meer met zijn moeder. Hij en zijn familie nemen afstand. 
Ik stuur ze tegen die tijd wel een geboortekaartje, het blijft familie, maar daar laat ik het bij. 
Ik heb inmiddels een fijn huisje, en ga er gewoon zelf voor. 
 
Zag net je reactie op m'n eigen topic en lees nu dit.

Wauw. Wat hartverscheurend dat je nog wel een kaartje stuurt. Zo verdrietig. Wat bezielt zo'n moeder dan ook?! Zij zal toch beter moeten weten/voelen. En de nieuwe vriendin van hem?????? Ik zou m'n vriend wel pushen om z'n kind te zien hoor, maarja ...

Ik wens jou echt heel veel goeds met je zoon! Dat het maar een knappe vrolijke bink mag worden, en je misschien uiteindelijk weer een lieve partner vind! Ik vind je super sterk, lief en moedig.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan