Vakantie dillema

Hoi meiden,

Ondanks dat het de laatste tijd erg stil is op ons forum, waag ik toch nog maar een poging om een vraag voor te leggen :)

Ik zal eerst een korte inleiding geven van mijn dillema: 3 jaar geleden zijn mijn man en ik begonnen met een duikcursus. Toen echter bleek dat het gevaarlijk is om te duiken als je zwanger wilt worden zijn we gestopt omdat we toen al een kinderwens hadden. Uiteindelijk duurde het nog 1,5 jaar voor ik zwanger was, maar ja, dat weet je ook niet van te voren natuurlijk.
Na de bevalling en het eerste (heftige) babyjaar begon het bij mij weer te kriebelen om verder te gaan met duiken. Het is al jaren echt een grote wens van me om te duiken; ik ben echt helemaal weg van de onderwaterwereld (niet voor niets zijn we ook getrouwd in het Oceanium van Blijdorp)
Daarom hadden we bedacht om in de zomer te starten met een duikcursus in nederland (daar zijn we nu sinds 2 weken mee bezig), en dan in september met de kleine en oma naar bonaire op vakantie te gaan, onder andere om te gaan duiken (en oma die zich met Noah bezig kan houden als wij onder water zijn)
Naar mate de tijd echter verstreek begon ik steeds meer op te zien tegen de vlucht van 10 uur naar Bonaire. Noah is een erg levendig ventje en ik zie het al helemaal voor me hoe ik 10 uur lang achter een schreeuwend, rennend en klimmend kind aan moet rennen door het vliegtuig (het zweet breekt me al uit als ik er aan denk).
Toen ik het daar met oma over had zei ze: joh, anders komt Noah toch een weekje bij mij logeren en gaan jullie lekker met z´n tweetjes? `wauw´ was mijn eerste reactie, wat een geweldg aanbod!!

Maar.... ondertussen heb ik al van zoveel mensen gehoord: oh néé, ik zou dat echt niet kunnen/willen, een week weg bij mijn kindje! dat ik enorm begin te twijfelen. Ben ik echt zo´n slechte moeder dat mij het wel fijn lijkt? Natuurlijk ga ik Noah ook missen, hij is mijn zonnetje van wie ik meer hou dan wat dan ook! Maar het is ook een druk mannetje, die nog steeds iedere nacht wakker wordt.. en ´s-ochtends om 6 uur.. en alles wat hij ziet door de kamer wil smijten of op wil klimmen, onder wil kruipen, in ´z´n mond wil stoppen, in z´n haren wil smeren enz enz. Ik vind dit best een intensieve periode eigenlijk als ik eerlijk ben!

Daarnaast heeft Noah bij oma een eigen kamer, een eigen ledikant, box, speelgoed, buggy enz enz. En bovenal is ze stapelgek op hem en is hij regelmatig bij haar, dus is het heel vertrouwd voor hem.

Maar ja, toch blijft die twijfel.. ik spreek nou echt nóóit iemand die zegt: oh ja, wat een goed idee! Nee, het is altijd alleen maar: ´ik kan mijn kind niet zo lang missen´ (waarop ik dan altijd denk: wat is er mis met mij dat ik dat wel kan?) en ´ik ben bang dat mijn kindje zich van me vervreemd als ik zo lang weg ga´

Pff..vind het echt moeilijk hoor. We zijn begin april 4 dagen samen op huwelijksreis geweest (toen was Noah ook bij oma) en dat is alle partijen prima (uitstekend eigenlijk, als ik eerlijk ben) bevallen, maar ja.. is 2 x in een jaar niet te veel gevraagd van een kind denk ik dan weer?

Nou meiden, ik ben benieuwd wat jullie er van vinden. ben ik echt zo´n ontaarde moeder dat ik mijn leven mét- maar ook zónder Noah erg leuk vindt en in beide wil blijven investeren?

Liefs, 10e
 
Nog even een aanvulling hierop: het is overigens zeker niet zo dat we niet óók met Noah op vakantie gaan (en dit niet ook fantastisch leuk vinden).
Eind augustus gaan we twee weken met hem naar een B&B in Blankenberge en daar verheug ik me ook erg op. Daarnaast kijk ik er ook naar uit om met hem te gaan rondtrekken in Australie en Nieuw-Zeeland (hier hebben we vrienden wonen), of een mooie rondreis naar bijv. Thailand en Bali te maken. Ik barst van de plannen om met hem te gaan doen als hij wat ouder is! Maar ja, hij is nu voor al deze dingen echt nog te klein. ..
En dan is dus de grote vraag... stellen we alles uit tot hij zelf oud genoeg is om mee te gaan, of verwennen wij onszelf af en toe met een korte vakantie en gaat Noah logeren bij oma (naast dus de vakanties die we zowiezo met ons gezinnetje doen)

Dit nog even als aanvulling van mijn gevoelige moederhart ;-)
 
Hoi 10e,

Ik vind het een reuze goed plan! Even heerlijk je eigen ding doen, en als jij denkt dat je zo lang zonder Noah kan, en oma vind het leuk om op te passen, wat houdt je dan nog tegen? De mening van een ander? Het zou zonde zijn als je straks spijt krijgt, omdat je omgeving niet zonder hun kindje zou gaan! Als Noah het fijn vind bij oma, dan kan je met een gerust hart weg toch?

Meid, geniet ervan!

Groetjes Liff
 
Meid, iedereen is gewoon jaloers op je. Als je moeder het aanbiedt en het helemaal ziet zitten... waarom dan niet??? Geniet er maar eens lekker van! En natuurlijk zijn er moeders die de navelstreng nog steeds niet doorgeknipt hebben en niet van hun kind wegkunnen, maar of dat gezond is kun je je ook afvragen. Iedereen zijn eigen ding. Sommigen moeten er niet aan denken, die nemen hun kinderen overal mee naar toe, maar als jij het kan overzien.... lekker gaan hoor.
Ik vind het ook heerlijk om eens een weekend met een vriendin weg te gaan... dan mis ik haar wel maar ik geniet ook van de vrijheid en even geen levende wekker 's morgens te hebben...

Lekker gaan, je moeder is dol op m en hij is er goed thuis.... hij vindt het waarschijnlijk alleen maar geweldig!

Fijne vakantie!
 
Enne... hij is echt niet van je vervreemd hoor na een week. Hij is toch ook niet van oma vervreemd als ie haar een week niet heeft gezien??? En die ziet ie niet eens elke dag! Nee hoor maak je geen zorgen... na een week gaat ie vrolijk weer met jullie mee naar huis!
 
Hoi 10e,

Ik werk op een kdv en kan je zeggen dat er genoeg kindjes zijn die een keer een weekje bij oma logeren omdat de ouders op vakantie gaan. Vaak vinden de ouders het wel moeilijk, maar met de kindjes gaat het prima. Dus als het voor jullie en voor oma goed voelt..

Groetjes
 
Hoi 10e
Natuurlijk moet je gaan. Waarom zou jij geen goede moeder zijn als je af en toe dingen doet zonder je kind? De ene moeder kan dit beter dan de andere. Verder kunnen jullie even de batterij opladen om er na een week weer helemaal voor te gaan.
Groetjes Nurse
 
Wij doen offeren ons jaarlijks een vakantieweek op om als vrijwilliger te helpen bij een jongenskamp. Daar vangen we o.a. jongens uit asielzoekerscentra op. Ik die week hebben we het zo druk dat we geen tijd hebben voor Thomas. Daarom hebben we Thomas al twee keer een week laten logeren bij opa en oma. Een keer toen hij 6 maanden was en dit jaar dus weer met 1,5 jaar.

Hij heeft niet gemerkt dat we weg waren, gedroeg zich beide keren niet veel anders als thuis. Hij krijgt daar zoveel meer liefde en aandacht dan ik hem ooit zou kunnen geven als wanneer ik hem meegenomen zou hebben.
En bovenal is het voor opa en oma een moment om even ongestoord met kleinzoon bezig te zijn, te genieten. Geen bezorgde moeder die over hun schouders mee kijkt.

Verder heeft hij door de afwisseling beide keren een grote groeispurt ondergaan. Bij de eerste keer leerde hij tijdens de logeerpartij hoe hij zich van buik naar rug en terug moest omrollen. De afgelopen keer is hij veel meer gaan praten.

Ik zou zeggen doen, niet achterom kijken, even genieten, je wilde haren kwijt raken, doen wat je al 1,5 jaar niet meer gedaan hebt enz enz. en dan voldaan terug gaan en tevreden voor je kindje zorgen. Daar krijg je geen spijt van!
 
Terug
Bovenaan