Hallo,
Ik zal me even voorstellen. Mijn naam is Agata en ben bijna 33 jaar. Eind 2004 was ik eindelijk in blijde verwachting. Ons geluk is abrupt geëindigd in een buitenbaarmoederlijke zwangerschap tijdens onze vakantie in Italië. Ik moest daar met spoed geopereerd worden. Daar hebben ze mijn rechter eileider verwijderd. Het was erg afzien om in het buitenland in het ziekenhuis te liggen, waar de artsen en verpleegkundigen geen woord Engels spraken. Het ziekenhuis zag er ook uit als een oude fabrieksgebouw. Na een herstelperiode van een paar maanden hebben we weer geprobeerd om weer zwanger te worden, maar helaas voor alsnog zonder resultaat. Sinds maart van dit jaar zijn er wat onderzoekjes uitgevoerd bij de gyneacoloog. Mijn cyclus verloopt regelmatig, ik heb een eisprong (inwendige echo, bloedprikken), samenlevingstest was ok maar helaas eind vorige maand weer ongesteld geworden. Nu is het afwachten of ik volgende week weer ongesteld wordt. Zo ja, dan moet ik meteen bellen voor een afspraak voor een HSG (baarmoederfoto) dat waarschijnlijk in de 1e week van mei moet gaan plaatsvinden.
Nu hebben wij vakantie gepland van half tot eind mei. Mochten we het die maand weer gaan proberen dan is de kans aanwezig dat ik wel of niet tijdens de vakantie over tijd kan zijn. Nu is mijn angst enorm groot dat er een kans is dat ik weer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap in het buitenland kan krijgen. Mijn man vindt dat ik me er niet zo druk om moet maken, omdat ik elke keer weer ongesteld ben geworden en dat ik waarschijnlijk gewoon ongesteld word. Ik zeg ik stel het proberen zwanger te raken liever een maand uit zodat ik onbezorgd van een vakantie kan genieten. Hij zegt dan nou dan gaan we niet weg tijdens onze vakantie.
Ik weet nu niet wat ik doen moet. Heeft iemand hier ervaring mee? Heeft iemand ook een bbz (eug) in het buitenland gehad en hoe is de ervaring om later weer naar het buitenland te gaan?
Ik hoop dat iemand me kan geruststellen!
Ik zal me even voorstellen. Mijn naam is Agata en ben bijna 33 jaar. Eind 2004 was ik eindelijk in blijde verwachting. Ons geluk is abrupt geëindigd in een buitenbaarmoederlijke zwangerschap tijdens onze vakantie in Italië. Ik moest daar met spoed geopereerd worden. Daar hebben ze mijn rechter eileider verwijderd. Het was erg afzien om in het buitenland in het ziekenhuis te liggen, waar de artsen en verpleegkundigen geen woord Engels spraken. Het ziekenhuis zag er ook uit als een oude fabrieksgebouw. Na een herstelperiode van een paar maanden hebben we weer geprobeerd om weer zwanger te worden, maar helaas voor alsnog zonder resultaat. Sinds maart van dit jaar zijn er wat onderzoekjes uitgevoerd bij de gyneacoloog. Mijn cyclus verloopt regelmatig, ik heb een eisprong (inwendige echo, bloedprikken), samenlevingstest was ok maar helaas eind vorige maand weer ongesteld geworden. Nu is het afwachten of ik volgende week weer ongesteld wordt. Zo ja, dan moet ik meteen bellen voor een afspraak voor een HSG (baarmoederfoto) dat waarschijnlijk in de 1e week van mei moet gaan plaatsvinden.
Nu hebben wij vakantie gepland van half tot eind mei. Mochten we het die maand weer gaan proberen dan is de kans aanwezig dat ik wel of niet tijdens de vakantie over tijd kan zijn. Nu is mijn angst enorm groot dat er een kans is dat ik weer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap in het buitenland kan krijgen. Mijn man vindt dat ik me er niet zo druk om moet maken, omdat ik elke keer weer ongesteld ben geworden en dat ik waarschijnlijk gewoon ongesteld word. Ik zeg ik stel het proberen zwanger te raken liever een maand uit zodat ik onbezorgd van een vakantie kan genieten. Hij zegt dan nou dan gaan we niet weg tijdens onze vakantie.
Ik weet nu niet wat ik doen moet. Heeft iemand hier ervaring mee? Heeft iemand ook een bbz (eug) in het buitenland gehad en hoe is de ervaring om later weer naar het buitenland te gaan?
Ik hoop dat iemand me kan geruststellen!