van het ene in het andere kwaaltje

Hoi meiden,

Moet echt ff van me afschrijven....
Het genieten van het zwanger zijn wil me tot nog toe helemaal niet lukken.
Op de eerste plaats heeft het lang geduurd voordat we zwanger waren en hebben we tijdens onze medische mallemolen ook een tweelingzwangerschap gehad die niet goed ging.
Dus de angst dat er iets niet goed zou zijn is lang aanwezig geweest.
Langzaam maar zeker beginnen we vertrouwen te krijgen dat het deze keer goed zal gaan, maar ik val echt van het ene in het andere kwaaltje.
Last van mijn bekken, grieperig, mijn darmen die opspelen, blaasontsteking en nu weer een vaginale schimmelinfectie. Een leuk souvenirtje overgehouden aan de blaasontsteking en de antibiotica.
Gelukkig mag het gewoon behandeld worden.
Vanmorgen had ik ook wat koorts en keelpijn, maar gelukkig zakt dat nu weer.....
Vorige week werd er een softmarker op de 20 wkn echo gevonden, wat even voor stress heeft gezorgd, maar wat we nu wel los kunnen laten....

Ik moet het ff van me afschrijven, gewoon om het even kwijt te zijn... Baal gewoon dat ik niet lekker kan genieten van het nieuwe leventje in me. Van het grote wonder in mijn buik.
Heb een zoon van 4 jaar en tijdens die zwangerschap voelde ik me op en top fit! Heb echt een geweldige zwangerschap gehad en alleen maar genoten... Nu voelt het o zo anders...

Hopelijk gaat er nu een einde komen aan al die vervelende kwaaltjes en kunnen we toch nog een beetje gaan genieten!

Sorry voor mijn geklaag, maar ik ben het ff kwijt!!!

liefs, mama Peet
 
Hè Peet, wat balen nou weer! Je was er al bang voor...

Hier eigenlijk hetzelfde: zwangerschap van onze dochter ging behoorlijk vlekkeloos (op het staartje na: hoge bloeddruk en dus verplicht in het ziekenhuis bevallen) en nu is het gewoon prut!

Het is echt een domper, hè? Je stelt je ergens op in en het blijkt totaal anders te zijn. Je moet je aan alle kanten aanpassen en in bochten wringen om het voor elkaar te krijgen.

Lekker klagen hoor! Hier kan het zonder dat iemand er last van heeft en we snappen hoe het zit.

Weet je wat bij mij zo'n pijn doet? Mensen die zeggen: Ach, je krijgt er iets moois voor terug. Of: Als je straks je kindje in je armen houdt, ben je alle ellende vergeten.
Echt niet dus, dan zit ik met twee kinderen waar ik niet echt zelf voor kan zorgen! Mensen denken soms echt niet verder na. Eerst slikte ik dat soort opmerkingen   maar nu zeg ik er wat van. Dan weten ze tenminste ook hoe het zit.
Het is helemaal niet zo dat ik niet blij ben met dit kindje (integendeel, ik geniet al heel erg van al zijn duwen en schopjes!), maar deze zwangerschap is gewoon niet zo leuk. Dat zal jij ook wel hebben.

Probeer maar heel goed voor jezelf te zorgen èn te kiezen! Ik doe daar ook mijn best voor ;-)

Liefs, Kaskes
 
Hier gingen de eerste 20 weken ook zonder noemenswaardige kwaaltjes voorbij.
Maar nu de 2e 20 weken zijn begonnen lijkt het wel of de kwaaltjes verergeren.
Pijn in mijn rug/bik/been, brandend maagzuur en of dat nog niet genoeg is ook nog een schimmelinfectie.

Niet altijd even leuk dus.
Maar we gaan voorzichtig beginnen met aftellen, en hopen dat de kwaaltjes minder worden.
Veel sterkte allemaal.
 
Oh gelukkig heb ik dat dus niet alleen.
Ik heb vreselijk last van moeheid!

Mijn eerste zwangerschap was ook via de medische molen en toen had ik ook zo'n last van moeheid, maar dacht nog dat het door al die toegediende hormonen was. Nu ben ik wederom zwanger en had echt gedacht lekker te kunnen genieten. Valt mij een beetje tegen. Blijf zo moe. Soms weet ik gewoon niet meer waar ik nog meer slaap vandaan kan halen.

En iedereen maar roepen: oh maar het is toch heerlijk weer zwanger zijn... En straks krijg je d'r iets heel moois voor terug.
Ja, ja, maar als ik dan nog zo moe ben... Hebben we wel de zorg over 2 kiddies. Hoe moet dat dan?
Heb er al over zitten denken om me maar helemaal ziek te melden zodat ik straks wel de kracht heb tot bevallen en daarna de verzorging van onze kids!

Mijn dochtertje is nu 8 maanden dus heeft nog erg veel verzorging en tijd van mij nodig.
Ben al eens over mijn grenzen gegaan. Moet nu maar bedenken wat IK belangrijk vind. Mijn werk? Mijn gezin? Mijn lijf?
Als ik eerlijk ben.... DAN WEET IK DAT WEL.

Succes allemaal,

We zijn alweer aan het aftellen!
Liefs, Juffy
 
Terug
Bovenaan