van je team moet je het maar hebben

A

ANONYMOUS_USERNAME

yup van je team moet je het maar hebben

zo ineens wegvallen in een team en dat voor langere tijd is nooit echt goed voor het teamgevoel.
Nu heeft mijn baas mij al eens beticht van dat ik mij buiten het team zet en niet zie dat ik echt in het team hoor. Maar sorry hoor, sinds ik thuis zit bevestigen ze dat alleen maar des te meer.

ik ga er nu niet over piekeren, nu hier alles net op rit is ga ik daar op richten en genieten van mijn gezin. maar na mijn bevalling ga ik wel eerst met mijn baas praten, over hoe ik na een jaar weer het werkveld in ga, maar ook op welke afdeling. Want veel zin om naar mijn oude team te gaan heb ik niet.

Vandaag nl mail gehad van mijn collega: een ijskoude superzakelijke mail dat mijn zomervakantieaanvraag niet gehonoreerd kan worden en een gesprek met mijn leidinggevende aangeraden wordt. (alsof ik geen recht op vakantie heb na zo'n kutperiode? en opvang is 3 weken gesloten dus geen vakantie dan opnemen kan gewoon niet)
Alle telefoontjes met mededelingen waren ook door die ene persoon gedaan en zo superzakelijk. Zo ga je niet met je directe collega om. Daarbij verwachten ze van mij dat ik elke 2 weken wat laat horen terwijl niemand reageert of belt.
De enige die af en toe reageert is mijn eigen invaller!
Oja die zakelijke persoon heeft via een persoonlijke mail wel haar mening gegeven en samengevat ziet ze mij als activiteitenbegeleider bij bejaardjes ipv dit werk doen. sorry hoor maar ik heb meer opleiding en ervaring dan zij.
Nu irriteerde ik mij al aan het team omdat feedback ongewenst is en ik wil juist dat dingen verbeteren.
Daarbij heeft het hele team door iets in het verleden de neiging om veel negatiever naar mij te communiceren dan naar elkaar, zelfs een stagiaire zei hier wat van en zoals normaal werd die feedback van tafel geveegd.

1 persoon kan ik wel goed mee, daar heb ik prive goed contact mee, maar wel altijd buiten de groep om.

Laat mij maar naar een andere afdeling gaan hoor, maakt mij nu niet meer uit. na zoveel weken thuis zitten staat mijn gezin voorop. loyaliteit naar de groep is er nu niet meer.

Kut dat het zo gaat, maar hier heb ik geen zin meer in.
groetjes Sabine
 
Heel KUT zoals dit gaat. maar ga nu maar aan je zelf denken, en als je kindje er is, maar weer eens aan je werk denken.
Al lijkt dat mij wel heel moeilijk. Maar je hebt al genoeg aan je hoofd!!!

x yvonne
 
daarom, en als ik de balans opmaak ben ik die afdeling al langer ontgroeid.
ik wil niet in een team zitten waar niemand aanspreekbaar is op zijn gedrag/werk.
En doe mij maar een minder hectische groep, ik heb het straks thuis druk genoeg

Ik ga nu deze laatste weken proberen om eindelijk eens te genieten van deze zwangerschap, dat heb ik al die weken nog niet gekund door alles.
Werk is wel het laatste waar ik nu op zit te wachten.

vannacht wel halve nacht van wakker gelegen, maar dat moet ik nu achter mij laten, keus is gemaakt en verder is het nu niet belangrijk.
 
Ik herken je verhaal wel een beetje.
Werk ook in de zorg.
Bij ons was het zo dat er veel wisselingen qua personeel was en veel ziekte.
een echte band met collega´s opbouwen is dan lastig.
En ik werkte ook vaak met de zelfde.

er is altijd wel 1 of 2 collega´s waar je wel meer contact mee hebt.
Ik heb zoiets werk is werk en ben er niet om vrienden te maken, maar nu tijdens de Zwangerschap had ik toch wel wat meer interesse verwacht van ze.
Op een of andere manier heb je daar ook meer behoefte aan ofzo.
Maar het blijkt allemaal heel normaal te zijn.

Ik begin na mijn verlof ook ergens anders, zowel andere werkgever als collega´s dus begin met een schone lei. en daar ben ik blij mee.

Succes verder!
Misschien is dit wel een zorg ding want hoor meer mensen erover.
 
Klote collega's..... Ik weet er alles van....
Het is overal hetzelfde, waar je ook werkt of wat je ook doet, het is ieder voor zich en er bestaat geen collegialiteit, zodra het hun eigen plannen in de war zou schoppen....
Ik ben jarenlang leidinggevende geweest, en dit viel me keer op keer toch wel op. Ben ook flink boos geweest, waardoor ze allemaal niet meer terug durfden te piepen. Maar dan nog.
Een wijze les: het gaat ook in jouw geval maar om 1 persoon, en dat ben je zelf.
Je moet vechten voor jezelf, want de anderen vinden het heerlijk om over je heen te walzen....
Ik ga na de zwangerschap ook weer verder solliciteren, op zoek naar een nieuwe uitdaging...
Wie weet start ik nu wel een winkel voor mezelf, ik kom uit de kledingbranche....
Maar ja, de tijden zijn ook niet echt makkelijk nu.
Succes wijffie, met alle toestanden.
 
vreselijk lijkt soms of het overal het zelfde is. bij ons is het ook vaak wat geweest zit nl ook in de zorg.
zelfde als ik natuurlijk al die tijd geouwehoer heb gehad dat ze niet wilden dat ik thuis bleef in de ziektewet. ik ben er ook echt voorlopig ff klaar mee en moet zeggen geniet echt ervan dat ik lekker niet hoef. watt een heerlijkheid.. succes en zoals je zelf al zegt eerst maar bevallen hoor
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan